”’Τότε ήταν που με βρήκε ένα ξωτικό, όμορφο με χρυσά μακριά μαλλιά, πράσινα μάτια σαν σμαράγδια και μυτερά αυτιά. Με είδε ταλαιπωρημένο όπως ήμουν και δεν με φοβήθηκε, παρόλο που η μορφή μου δεν είχε λογική. Μια μαύρη μάζα γεμάτη με φωτεινούς αστερισμούς μέσα της, ένα συσσωρευμένο σύμπαν. Αν το σύμπαν ήταν μια σφαίρα, τότε αυτή θα ήμουν εγώ. Με πήρε στα χέρια του και τότε ήταν που πήρα την πρώτη μου μορφή. Τη μορφή ενός μωρού. Αγγίζοντάς το δέρμα του έγινε και κομμάτι δικό μου. Απέκτησα σκιστά, μαύρα μάτια και μυτερά αυτιά.”
“Αν συνεχίσουν να σκοτώνουν κάθε γυναίκα που γεννιέται με το χάρισμα να διαβάζει τα μελλούμενα, να ψυχανεμίζεται τον καιρό και ν’ ανακαλύπτει τις θεραπευτικές χρήσεις των φυτών, στο τέλος θα τους φάνε οι αρρώστιες και η πείνα! Κανείς δεν θα υπάρχει για να τους προστατεύει από τις κακοκαιρίες που θα καταστρέφουν τις σοδειές τους και από τις επιδημίες που θα σέρνονται ανάμεσά τους!”
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 1
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
