“Ήταν δεκαπενταύγουστος και η Αθήνα είχε ερημώσει. Εκείνη ήταν η μέρα που την είδα: Μια σιλουέτα, μαύρη και ασαφή, να τρεμοπαίζει πάνω απ’ την πυρακτωμένη άσφαλτο του οδοστρώματος…”
“Yπάρχουν κι εκείνοι, οι οποίοι εμπνεύστηκαν από την ελληνική μυθολογία και τους λαϊκούς μύθους, είτε γενικότερα από τον χώρο του φανταστικού και μας χάρισαν μελωδίες που μας ταξίδεψαν σε άλλους κόσμου, όπου η μαγεία, η φαντασία, είτε ακόμη και ο τρόμος, κυριαρχούν”.
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
