”Είχε κατακόκκινα μάτια και βαθουλωμένο πρόσωπο. Ήταν ρακένδυτος ενώ στο δεξί του χέρι κρατούσε μια γκλίτσα. Σφύριζε ρυθμικά κοιτώντας στα μάτια τον Γουέιν. Ο Βοσκός ήταν όπως του τον περιέγραφε η γιαγιά του στις ιστορίες της.”
”Ο ορίζοντας ήταν πύρινος σα μάγμα, αριστερά και δεξιά της λεωφόρου κατεστραμμένες πολιτείες ως εκεί που φτάνει το μάτι, απύθμενες χαράδρες και αυτοκινητόδρομοι σαν κορδέλες ασφάλτου στον αέρα, παντού ολόγυρά τους, έρημες και εγκαταλελειμένες. Στον ορίζοντα ένα κατάμαυρο σαν την πιο βαθιά νύχτα κουτί υποδήλωνε την πρωτεύουσα, το Πανδαιμόνιο, το παλάτι του Έκπτωτου στην Κόλαση.”
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 1
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
