“Και τότε εμφανίστηκαν Εκείνοι. Χωρίς καμία προειδοποίηση. Ούτε τα τροχιακά τηλεσκόπια ούτε τα ραντάρ που σάρωναν τους ουρανούς δεν είχαν καταφέρει να ανιχνεύσουν την παρουσία τους. Απλά, από τη μια στιγμή στην άλλη, τα πελώρια αστρόπλοια τους υλοποιήθηκαν πάνω από τις μεγαλύτερες πόλεις του κόσμου λάμποντας στο φως σαν κολοσσιαία μαργαριτάρια που ιρίδιζαν ανεπαίσθητα…”
“Σε κάθε δέντρο σε αυτό το δάσος ζούσε και μια νύμφη, και κάθε μέρα τραγουδούσανε και χορεύανε. Τα βράδια, τους απαγγέλανε ποιήματα που τα μαθαίνανε από τα άστρα. Ήταν τα καλύτερα χρόνια και οι πιο ξέγνοιαστες μέρες για τα δέντρα του δάσους. Άλλα κάποια μέρα οι νύμφες άρχισαν να φεύγουν σιγά σιγά, και πήγαν μακριά σε άλλα δάση μυστικά,”
Διαβάστε στον παρακάτω σύνδεσμο ένα φθινοπωρινό διήγημα από τον Λεωνίδα Καλλιάρα.
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 1
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
