Ένας μυστικός δείπνος αλλιώτικος
Που σε βρίσκει καθηλωμένο μπροστά στο αποτρόπαιο θέαμα.
Τριγύρω ανθρώπινα αγάλματα, μαριονέτες με άδεια παιδικά βλέμματα.
Ακόμη και αν μπορούσες να φέρεις στην επιφάνεια τις πιο μύχιες σκέψεις μου,
Δε θα ήταν δυνατό να αντιληφθείς τη γύμνια της ψυχής μου
Το μικροσκοπικό κορμί μου σακατεμένο και τα σωθικά μου σε πρόωρη σήψη.
Μα τίποτα δεν ανέδιδε τόση δυσοσμία όσο εκείνη η ανάσα…
Η σκιά της σκοτεινής φιγούρας με το παγωμένο αίμα με επισκέπτεται συχνά τα βράδια.
Τα γαμψά του νύχια έχουν αφήσει ανεξίτηλα σημάδια πάνω μου, σαν να έχουν προδιαγράψει τη μοίρα μου…
Τίποτα δεν μπορεί όμως πλέον να με θυμώσει ή να με στενοχωρήσει.
Κανείς μας δε μιλάει τώρα για το χθες
Μα τα κλειστά στόματα δεν μπορούν να διώξουν τα φαντάσματα,
Μονάχα θαμπώνουν λίγο την εικόνα εκείνου του καρέ…
Ποιος μπορεί άλλωστε να αναστήσει μαραμένα λουλούδια;
Χρύσα Τσομαρίδη
Tags: creatures , dark , dark love , death , fantasy , frame , horror , love , monster , murder , mystery , scary , Spooky , story , Vampire , weird , αλλόκοτο , ανατριχίλα , δολοφονία , θάνατος , θρίλερ , καρέ , μυστήριο , παραμύθι , Ποίημα , ποιήματα , σκοτάδι , στοπ καρέ , τρόμος , φαντασία , Φαντάσματα , Φόβος , ψυχολογία
Σχόλια και απόψεις.
Η γνώμη σας είναι πάντα καλοδεχούμενη.