”Ευλύγιστα δάκτυλα -κομήτες πύρινοι- προσκρούουν
στο όργανο της πιστότερης μελωδικής έκφρασης,
ο δεξιοτεχνικός χορός του δοξαριού
με τις ατσάλινες χορδές αρχίζει·
υψώνεται φλόγινος και μυστικός…”
Ένα ποίημα, βγαλμένο μέσα από τους πιο μακάβριους εφιάλτες. Γράφει η Χρύσα Τσομαρίδη.
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 1
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
