Πάρε με μαζί σου. Αγκαλιά μου κύλησε στον βράχο και απλώσου στον ωκεανό. Ανέβα στα σύννεφα με ευκολία και ρίξου να ξεπλύνεις την βρωμιά μας. Εσύ που αλυχτάς σαν να προσεύχεσαι και φουρτουνιάζεις σαν να ερωτεύεσαι. Κύλα στις φλέβες μου και πάγωσε τες.
Πάρε με μαζί σου. Στις ακίνητες μέρες σου να χαθώ, που βλέπουν πολιτισμούς να ξεπηδάνε στους αιώνες και να γκρεμίζονται σε μια κλεφτή ματιά. Εσύ που ακούς τα πάντα και μέσα σου φωλιάζουν τα μυστικά μας. Πάνω σου να πατήσω γυμνός και να βουλιάξω μέσα σου για πάντα, όταν έρθει η ώρα μου.
Πάρε με μαζί σου. Σαν φτερό να ταξιδέψω στην ράχη σου. Να δω τον κόσμο μου από την μεριά σου. Εσύ που μας δίνεις πνοή και ανακατεύεις τα ρούχα γύρω από τα εύθραυστα κορμιά μας. Χτύπα το στέρνο μου και χύσου στα πνευμόνια μου.
Πάρε με μαζί σου. Φώτισε με και κάνε στάχτη ότι φιλάς. Κατάστρεψε ότι όμορφο έφτιαξα και κατάπιε ότι άσχημο έδιωξα. Εσύ που φρουρείς τα κάστρα μας και ξαποστέλνεις τους δαίμονες μας. Τυλίξου γύρω μου και κάψε τα όνειρα μου.
Πάρε με μαζί σου, να εξαφανιστώ.
Tags: Flash-fiction , flashfiction , The Weird Side Daily , Άγγελος Θεοδωρόπουλος , αγκαλιά , αιώνας , αιώνες , Βράχος , δαίμονες , κάστρα , κάστρο , κορμί , κόσμος , μάτια , μέρα , μέρες , μυστικά , μυστικό , Όνειρα , όνειρο , πνευμόνια , πνοή , πολιτισμός , ράχη , ρούχα , στάχτες , στάχτη , στέρνο , σύννεφα , φίλοι , ωκεανός
Σχόλια και απόψεις.
Η γνώμη σας είναι πάντα καλοδεχούμενη.