“Πάρε με μαζί σου. Αγκαλιά μου κύλησε στον βράχο και απλώσου στον ωκεανό. Ανέβα στα σύννεφα με ευκολία και ρίξου να ξεπλύνεις την βρωμιά μας. Εσύ που αλυχτάς σαν να προσεύχεσαι και φουρτουνιάζεις σαν να ερωτεύεσαι. Κύλα στις φλέβες μου και πάγωσε τες…”
“Άνθρωποι συνεχίζουν την άνοδο. Το βρίσκω τελείως παράλογο! Σπρώχνω με δύναμη τη πόρτα να κλείσει, ώστε να εμποδίσω όλους αυτούς τους ανθρώπους, να μπουν μέσα….”
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 1
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
