Τα απογεύματα είναι κάτι παραπάνω από μελαγχολικά σε αυτό το μέρος. Απ’ τον καιρό που ξεκίνησαν οι συγκρούσεις, η θλίψη πότισε τα πάντα· τους δρόμους, τις πλατείες, τα σπίτια, την ετοιμοθάνατη φύση. Μόνο ο Κ επιβίωσε. Κάθε μέρα, λίγο πριν ο ήλιος χαθεί στην αγκαλιά της νύχτας, τριγυρνάει μόνος ανάμεσα στα συντρίμμια με μια πίπα στο χέρι και αναρωτιέται τι πήγε στραβά. Δυσκολευόταν να πιστέψει πως η πόλη στην οποία μεγάλωσε θα είχε αυτή την κατάληξη.
Το τοπίο τριγύρω του έμοιαζε με σύγχρονη κόλαση. Γραμμές από αποξηραμένο αίμα ζωγράφιζαν την άσφαλτο, κρανία σε μερική αποσύνθεση κατασπαράζονταν από σκελετωμένα σκυλιά με λαιμαργία και μια πορτοκαλί σκόνη κάλυπτε όλες τις επιφάνειες, κάνοντας την ατμόσφαιρα αποπνικτική. Επικρατούσε σιωπή. Μια σιωπή που διαταρασσόταν δυο φορές την ημέρα από έναν επιβλητικό, μονότονο θόρυβο, που έβγαινε από μια τεράστια σχισμή η οποία χώριζε την πόλη στα δύο.
Όλα έγιναν ξαφνικά. Η ύπαιθρος είχε εγκαταλειφθεί εδώ και αιώνες, και όλοι οι άνθρωποι ζούσαν σε μια αχανή-κυκλώπεια πόλη. Σταδιακά σχηματίστηκαν δύο μεγάλες επιχειρηματικές ενώσεις και επικράτησε έντονος οικονομικός ανταγωνισμός μεταξύ τους. Μια μέρα, έγινε ένας ισχυρός σεισμός και η πόλη χωρίστηκε σαν από θαύμα στα δύο από μια ρωγμή πολλών χιλιομέτρων. Εκεί λοιπόν, ανακαλύφτηκε ένα σπάνιο ορυκτό που η αξία του ήταν πολλαπλάσια του αντίστοιχου χρυσού. Έτσι ξεκίνησαν όλα.
Οι δύο ανταγωνιστικές εταιρείες διεκδίκησαν το μονοπώλιο του πολύτιμου ορυκτού, με την πρόφαση πως η κοιλότητα ήταν πιο κοντά στη δική τους βιομηχανία. Ωστόσο, κατέληξαν σε συμφωνία. Το πρωί θα λειτουργούσε το μηχάνημα εξόρυξης της μίας εταιρείας και το απόγευμα της άλλης, ενώ θα μοιράζονταν ίδια ποσότητα μεταλλεύματος. Η απληστία όμως δεν άργησε να ποτίσει την ψυχή των μεγαλοβιομηχάνων, οι οποίοι σε συνεργασία με κάποιους κρατικούς αξιωματούχους διεκδίκησαν την αποκλειστικότητα «για την ευημερία του λαού». Ο πόλεμος ξεκίνησε σαν αστραπή και αδελφός σκότωνε αδελφό στο όνομα του κέρδους. Η ολική καταστροφή δεν άργησε να έρθει.
Οι άνθρωποι δεν ήταν γραφτό να συνυπάρξουν. Πριν ακόμη γεννηθεί ο άνθρωπος, γεννήθηκε η μάχη των αντιθέτων. Αυτή η αέναη κόντρα ζωής και θανάτου, καλού και κακού, φωτός και σκότους, ειρήνης και πολέμου. Η καταστροφική αντίφαση κατασπάραζε την καρδιά του ανθρώπου και ο ίδιος νόμιζε πως για όλα έφταιγε ο αντίπαλος, ο Άλλος. Δε γνώριζε πως φτιάχτηκε μόνο και μόνο για να χαθεί. Δε γνώριζε πως όλα ήταν προσχεδιασμένα. Δε γνώριζε πως αυτό που λάτρευε ως Θεό τα γέννησε όλα αυτά. Δε γνώριζε πως ο λάκκος που έσκαβε ήταν ο δικός του.
Tags: dark , death , destruction , disaster , doom , dystopia , end of time , fantasy , Flash-fiction , horror , money , murder , mystery , psychology , scary , short-story , story , war , weird , αλλόκοτο , ανατριχίλα , θάνατος , θρίλερ , ιστορία , μοίρα , μοναξιά , μυστήριο , οικονομία , όλεθρος , πόλεμος , σκοτάδι , τρόμος , φαντασία , Φόβος , ψυχολογία
Σχόλια και απόψεις.
Η γνώμη σας είναι πάντα καλοδεχούμενη.