Κραυγή

Flash Fictions

Δεν υπήρχε καμία σκέψη πια. Δεν αισθανόσουν τίποτα, παρά μόνο τα λυτρωτικά χείλη του θανάτου στο μάγουλο σου…

Τα απογεύματα είναι κάτι παραπάνω από μελαγχολικά σε αυτό το μέρος. Απ’ τον καιρό που ξεκίνησαν οι συγκρούσεις, η θλίψη πότισε τα πάντα· τους δρόμους, τις πλατείες, τα σπίτια, την ετοιμοθάνατη φύση. Μόνο ο Κ επιβίωσε.