Λήθη

Το δωμάτιο γύρω σου γυρίζει. Η Γη αιωρείται πάνω από το κεφάλι σου. Μοιάζει με έναν εφιάλτη που έβλεπες όταν ήσουν παιδί…

Το δωμάτιο γύρω σου γυρίζει. Η Γη αιωρείται πάνω από το κεφάλι σου. Μοιάζει με έναν εφιάλτη που έβλεπες όταν ήσουν παιδί. Οι αράχνες περπατούν στην οροφή, οι ιστοί κρέμονται σαν ασημένιες κλωστές και μοιάζουν έτοιμες να σε τυλίξουν. Μοιάζουν έτοιμες να χτίσουν το χρυσό κουκούλι τους γύρω σου. Και ο κόσμος γυρίζει και η Γη αιωρείται και η κούκλα στην πολυθρόνα σου ψιθυρίζει στο αυτί, λίγο πριν αρχίσει να περπατάει ανάποδα στο ταβάνι. Λίγο πριν τραβήξει τη μάσκα της λογικής από το πρόσωπό σου και αφήσει την πραγματική σου μορφή να φανεί. Κάποιος ουρλιάζει από μακριά. Κάποιος τρέχει να κρυφτεί. Κάποιος καίει τα τριαντάφυλλα στη φωτιά. Τριαντάφυλλα κατακόκκινα που στάζουν αίμα. Μορφές που ξεπηδούν μέσα από τους τοίχους, φαντάσματα που κρύβονται μέσα στους καθρέφτες. Σηκώνεις το βλέμμα στο ταβάνι και βλέπεις ένα μωρό﮲ ένα μωρό που μπουσουλάει ανάποδα. Το ρολόι χτυπά. Ήρθε η ώρα να δώσει ο πρίγκιπας το φιλί του θανάτου στην Ωραία Κοιμωμένη. Νιώθεις να πνίγεσαι. Ανοίγεις το παράθυρο μα το μόνο που βλέπεις είναι ένας ζωγραφισμένος τοίχος με λουλούδια και πουλιά. Θα μπορούσε να ήταν ο παράδεισος, μόνο που αυτό που κοιτάς τώρα είναι μια απλή τοιχογραφία. Στο πικάπ ακούγεται η μελωδία από το φάντασμα της όπερας. ‘’The phantom of the opera is there, inside your mind’’. Η φωνή είναι εκεί, οι φωνές είναι εκεί, μέσα στο μυαλό σου. Οι φωνές που σου ψιθυρίζουν κάθε βράδυ. Αυτές που ζωντανεύουν τους εφιάλτες σου. Αυτές που αρπάζουν το μολύβι και γράφουν εκείνες την ιστορία της ζωής σου. Θέλεις να αλλάξεις αυτό το τραγούδι. Θέλεις να ουρλιάξεις για να καλύψεις τη φωνή που τραγουδάει. Προσπαθείς να αγγίξεις το πικάπ αλλά το χέρι σου το διαπερνά. Και η παράνοια σε τυλίγει. Και η τρέλα σου μιλά με τη φωνή της λογικής. Και το πικάπ σωπαίνει. Λένε πως οι νεκροί δεν μπορούν να δουν το είδωλό τους, κι αν κοιτάξουν σε ένα καθρέφτη θα τρομάξουν. Γι αυτό όλοι οι καθρέφτες στο σπίτι σου είναι καλυμμένοι με μαύρα πέπλα; Γι αυτό νιώθεις να αιωρείσαι και να πετάς; Γι αυτό τα νιώθεις όλα γύρω σου να γυρίζουν; Με ένα αδιόρατο τράνταγμα το μαύρο πανί πέφτει από τον καθρέφτη. Κοιτάζεις το ανύπαρκτο είδωλό σου και βυθίζεσαι μια για πάντα στη λήθη και τη σκοτεινιά.

Main picture reference

Tags: dark , death , fairytale , fantasy , Flash-fiction , horror , monster , mystery , oblivion , scary , short-story , Spooky , story , weird , αλλόκοτο , ανατριχίλα , άρθρο , θάνατος , θρίλερ , ιστορία , λήθη , μοναξιά , μυστήριο , παραμύθι , σκοτάδι , τέρας , τρόμος , φαντασία , Φαντάσματα , Φόβος , ψυχολογία

Ερωδίτη Παπαποστόλου

Δημοσιεύτηκε 9 Οκτωβρίου, 2019

Σχόλια και απόψεις.

Η γνώμη σας είναι πάντα καλοδεχούμενη.

Εγγραφείτε στο newsletter μας

Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.