Ακούμε, συχνά γύρω μας, ανθρώπους να υποστηρίζουν πως το είδος των κινουμένων σχεδίων αφορά μονάχα τις μικρότερες ηλικίες. Στην χώρα μας συγκεκριμένα, ακόμη επικρατούν οι όροι «παιδικό» ή «Μίκυ Μάους», όταν κάποιος θέλει να αναφερθεί σε μια animation ταινία. Σίγουρα, οι πιο μεγάλες παραγωγές αυτού του κινηματογραφικού είδους γίνονται με σκοπό να απευθυνθούν σε παιδιά, όμως μην ξεχνάμε ότι εν τέλει πρόκειται για μια μορφή αφήγησης, μια σκηνοθετική επιλογή, όπου ο δημιουργός θεωρεί πως είναι ο καλύτερος δυνατός τρόπος να αποτυπωθεί η ιστορία στην οθόνη. Παρακάτω, θα αναφερθούν μερικά παραδείγματα κινουμένων σχεδίων, όπου ξέφυγαν από την πεπατημένη της «παιδικής» ταινίας κι έδωσαν στη τεχνική του animation σκοτεινό περιεχόμενο και αισθητική, όπου τα παιδιά είτε καλούνται να ζήσουν μερικές ανατριχιαστικές κινηματογραφικές στιγμές, είτε τους αποτρέπεται τελείως η θέαση, όταν το υλικό αποδεικνύεται αρκετά σκληρό για αυτά.
The Secret of NIMH
Ξεκινάμε με «Το Μυστικό των ΝΙΜ» ή «Οι Περιπέτειες της Κυρίας Ποντικίνας» (…), όπως είχε έρθει στην Ελλάδα. Πρόκειται για μια παραγωγή του 1982, σε σκηνοθεσία του Ντον Μπλουθ, γνωστός για τις ταινίες Αναστασία και Η Γη Πριν Αρχίσει ο Χρόνος , η οποία μας μιλά για την κυρία Μπρίσμπυ, ένα θηλυκό ποντίκι, η οποία αναγκάζεται να ψάξει για βοήθεια σε μια κουκουβάγια και σε μερικούς περίεργους αρουραίους, στην προσπάθεια να μην καταστραφεί το καταφύγιο της και κινδυνέψει η οικογένεια της. Είναι μεταφορά του βιβλίου «Η Κυρία Φρίσμπι και οι μεταλλαγμένοι αρουραίοι» του Robert O’Brien. Ο σκηνοθέτης συνηθίζει στην φιλμογραφία του να παντρεύει την παιδική περιπέτεια με το σκοτεινό δράμα. Εδώ πιθανότατα το πετυχαίνει καλύτερα από ποτέ, αποτελώντας ένα έργο που ευθύνεται για αρκετούς εφιάλτες των παιδιών της εποχής. Διαθέτει σε σημεία αρκετά σκοτεινό τόνο και σκληρές σκηνές, με την χρωματική παλέτα και την μουσική του Τζέρυ Γκόλντσμιθ να υπηρετούν πλήρως το όραμα του δημιουργού για μια ιδιαίτερη και σκοτεινή ατμόσφαιρα. Αν δεν σας κερδίσουν οι χαρακτήρες, σίγουρα θα σας φανεί ενδιαφέρων ο κόσμος που χτίζεται, με τις ενίοτε φωτεινές κι ενίοτε τρομακτικές πτυχές του. Πρόκειται, αν μη τι άλλο, για ένα αξιέπαινο δείγμα παιδικής σκοτεινής φαντασίας.
The Last Unicorn
Η συγκεκριμένη ταινία, η οποία βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Πίτερ Μπιγκλ, δεν ήρθε ποτέ στην Ελλάδα. Η πλοκή επικεντρώνεται στον τελευταίο μονόκερο που έχει απομείνει στον κόσμο και στο ταξίδι του, προκειμένου να ανακαλύψει τους υπόλοιπους. Οι φήμες λένε πως ένα τρομακτικό τέρας τους έχει απαγάγει και στην προσπάθεια αναζήτησης , θα έρθει αντιμέτωπος με περισσότερους κινδύνους από όσους φαντάζεται. Δεν θα την χαρακτήριζα τόσο τρομακτική για τα παιδιά όσο περίεργη. Παρά το παιδικό της ύφος, ο σχεδιασμός των τεράτων και ιδιαίτερα της μάγισσας για μένα, σε συνδυασμό με σκηνές όπως εκείνης της άρπυιας που τρώει την Mommy Fortuna ή του θηλυκού δέντρου με τα τεράστια στήθη, την αναδεικνύουν απαραίτητη σε μια τέτοια λίστα. Ακόμη, εντύπωση μου έκανε το γεγονός πως παρόλο που υπάρχει το δίπολο καλού-κακού, αυτό τοποθετείται ανάμεσα στους μονόκερους και τον Red Bull, καθώς κανείς από τους ανθρώπινους χαρακτήρες δεν μένει τελικά απολύτως «καθαρός» ή απολύτως «βρώμικος». Η ίδια η ανθρώπινη φύση είναι που φέρνει το κακό στον κόσμο και παράλληλα θίγονται ζητήματα θνητότητας και αθανασίας.
The Black Cauldron
Και τώρα ερχόμαστε σε επαφή με μια ταινία της Walt Disney. «Το Μαύρο Καζάνι» είναι μια παραγωγή του 1985 και η ιστορία είναι βασισμένη στα δύο πρώτα βιβλία της πενταλογίας «Τα χρονικά της Πράιντεϊν» του Λόιντ Αλεξάντερ. Στην ταινία, ο σατανικός Κερασφόρος Βασιλιάς αναζητά ένα αρχαίο μαγικό καζάνι, το οποίο θα τον βοηθήσει να κατακτήσει τον κόσμο. Στην προσπάθεια αναζήτησης του, θα έρθει αντιμέτωπος με τον νεαρό Τάραν, τη πριγκίπισσα Αϊλόνη, τον ραψωδό Φλίουντουρ Φλαμ και ένα περίεργο πλάσμα με το όνομα Γκάργκι, οι οποίοι επιδιώκουν να καταστρέψουν το καζάνι, πριν είναι πολύ αργά. Πρόκειται για μια από τις λιγότερο γνωστές ιστορίες του studio και στην εποχή της θεωρήθηκε αποτυχία, οδηγώντας την εταιρεία σε οικονομικές απώλειες. Παρόλα αυτά, με το πέρασμα των χρόνων βρήκε αρκετούς οπαδούς. Η αδυναμία της να φέρει έσοδα δεν προκαλεί μάλλον και τόση έκπληξη, καθώς πρόκειται για την πρώτη ταινία κινουμένων σχεδίων της Disney που έλαβε σήμανση «απαραίτητης γονικής συναίνεσης». Ο σχεδιασμός και μόνο του Κερασφόρου Βασιλιά δικαιολογεί απόλυτα μια τέτοια απόφαση, καθώς αποτελεί σίγουρα τον πιο διαβολικό ανταγωνιστή της διάσημης εταιρείας, με τη φωνή του Τζον Χερτ (Alien, Harry Potter) να προσθέτει ακόμη περισσότερο σκοτάδι στον χαρακτήρα. Σε μια δοκιμαστική προβολή μάλιστα, πολλά παιδιά έτρεξαν τρομαγμένα από την αίθουσα πριν την ολοκλήρωση της ταινίας, όσο στην σκηνή της κλιμάκωσης ο Κερασφόρος Βασιλιάς δημιουργεί τους απέθαντους πολεμιστές.
Perfect Blue
Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια ταινία που απευθύνεται αποκλειστικά σε ενήλικο κοινό. Το “Perfect Blue” είναι η πρώτη κινηματογραφική σκηνοθετική απόπειρα του Σατόσι Κον και πρόκειται για ένα ψυχολογικό θρίλερ, όπου δεν συναντάμε φανταστικούς κόσμους ή μυστήρια πλάσματα, όπως στις παραπάνω ταινίες, αλλά ρεαλιστικούς χαρακτήρες. Πρωταγωνίστρια μας η Μίμα, μια τραγουδίστρια ενός J-pop συγκροτήματος, όπου αποφασίζει να αποσυρθεί για να ακολουθήσει την υποκριτική. Γρήγορα, θα πέσει θύμα ενός εμμονικού ατόμου με την παλιά της περσόνα και σταδιακά αρχίζει να εμβαθύνει στον παλιό της ρόλο, χάνοντας την επαφή με την πραγματικότητα και την λογική. Πρόκειται και όχι άδικα για ένα από τα καλύτερα anime όλων των εποχών. «Φαντάζει σήμερα ως το φιλμ με το οποίο το είδος των γιαπωνέζικων κινουμένων σχεδίων ενηλικιώθηκε οριστικά», έχει ειπωθεί από κάποιους. Παρότι, η χρήση του σχεδίου φαινομενικά μοιάζει αχρείαστη, ενώ όντως αρχικά ήταν προγραμματισμένη να γυριστεί με πραγματικούς ηθοποιούς, εντούτοις το αποτέλεσμα δικαιώνει πλήρως τους συντελεστές, καθώς το ταξίδι της ηρωίδας μας στην παράνοια δεν θα μπορούσε να αποδοθεί τόσο εντυπωσιακά σε μια live action εκδοχή. Το Perfect Blue είναι αρκετά βίαιο, τόσο σωματικά όσο και ψυχικά, περιλαμβάνοντας μάλιστα μια από τις πιο χαρακτηριστικές σκηνές βιασμού στην κινηματογραφική ιστορία. Παράλληλα, καταπιάνεται και με θεματολογίες, όπως ο χώρος της showbiz και οι παγίδες που κρύβει, η τοξικότητα των φανατικών θαυμαστών αλλά και οι ίδιοι οι άνθρωποι της κοινότητας των διασήμων, οι οποίοι, βρισκόμενοι ανάμεσα στις απαιτήσεις ατζέντηδων και κοινού, χάνουν την ταυτότητα τους.
Vampire Hunter D: Bloodlust
Επιστρέφουμε σε έναν φανταστικό κόσμο, παρόλα αυτά παραμένουμε στην Ιαπωνία. Μεταφερόμαστε σε ένα μεταποκαλυπτικό μέλλον, όπου οι άνθρωποι κυβερνούν την μέρα και τα βαμπίρ κυριαρχούν την νύχτα. Η ιστορία επικεντρώνεται σε έναν κυνηγό βρικολάκων, τον Ντι, ο οποίος είναι μισός άνθρωπος και μισός βαμπίρ και προσλαμβάνεται από έναν εκατομμυριούχο για να φέρει πίσω την κόρη του που έχει απαχθεί από κάποιον βρικόλακα. Στο ταξίδι του, θα έρθει αντιμέτωπος με τέρατα και αιμοδιψή βαμπίρ αλλά και με άλλους κυνηγούς, οι οποίοι θέλουν να φτάσουν πρώτοι στο κορίτσι. Πρόκειται για ένα spaghetti western με πολλά gothic στοιχεία κι η ιστορία μπορεί να είναι απλή αλλά εξυπηρετεί απόλυτα την δράση, στην οποία έχει εστιάσει ο σκηνοθέτης. Το φιλμ προσφέρει σίγουρα υπέροχο θέαμα, με εξαιρετικά σκηνοθετημένες σεκάνς. Σε αυτό βοηθάει βέβαια και το πανέμορφο animation, το οποίο βασίζεται στο κόκκινο του αίματος και τις μαύρες σκιές. Οι περισσότεροι λάτρεις του τρόμου θα εκτιμήσουν και τον πρωτότυπο κόσμο που εξελίσσεται μπροστά τους, όπου η μάχη μεταξύ βρικολάκων και ανθρώπων δεν πρόκειται να σταματήσει μέχρι να εξαλειφθεί κι ο τελευταίος από κάθε είδος.
Van Helsing: The London Assignment
Ο διάσημος χαρακτήρας από τον «Δράκουλα» του Μπραμ Στόκερ έχει υποστεί αρκετές αλλαγές ανά τα χρόνια. Από γιατρός και καθηγητής έχει εξελιχθεί σε κυνηγό τεράτων και βρικολάκων. Μια τέτοια εκδοχή του ήρωα παρουσιάζεται και στη ταινία Van Helsing του Στίβεν Σόμερς, όπου ο Χιου Τζάκμαν στον πρωταγωνιστικό ρόλο έρχεται αντιμέτωπος με τον Κόμη Δράκουλα, τον λυκάνθρωπο και το τέρας του Φρανκεστάιν. Το “Van Helsing: The London Assignment” είναι μια ταινία κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους, μεταφέροντας μας λίγες μέρες πριν τα γεγονότα της πρώτης ταινίας, όπου ο πρωταγωνιστής μας καλείται να εξιχνιάσει μια σειρά εγκλημάτων που τα θύματα είναι νεαρές γυναίκες και πίσω από όλα φαίνεται να βρίσκεται ο Δόκτωρ Τζέκιλ. Παρά τις όποιες αρνητικές κριτικές έχει δεχθεί το έργο του Σόμερ, εγώ προσωπικά την θεωρώ άκρως διασκεδαστική. Σε ανάλογα πλαίσια κινείται και το prequel της, όπου μας προσφέρει ένα όμορφο σχεδιαστικά animation με έντονη δράση και φόντο το βικτωριανό Λονδίνο.
Fear(s) of the Dark
Μια ιδιαίτερη ανθολογία τρόμου, αυτό είναι το Fear(s) of the Dark, μια γαλλική παραγωγή του 2007. Πέντε τρομακτικές ιστορίες με ξεχωριστό σχέδιο και διαφορετική θεματολογία η κάθε μία, που ίσως όμως μπορέσει να βρει κανείς κάποια κοινά μεταξύ τους. Το απαραίτητο ασπρόμαυρο, σε συνδυασμό με την ατμόσφαιρα που χτίζουν οι δημιουργοί, θα προσφέρουν σίγουρες ανατριχίλες, αν όχι τρόμο, στην μεγαλύτερη μερίδα των θεατών. Οι υπόλοιποι, αν μη τι άλλο, θα εκτιμήσουν τουλάχιστον τον σχεδιασμό κάθε ιστορίας αλλά και τον τρόπο με τον οποίο «παίζουν» οι σκηνοθέτες με το animation γενικότερα. Στους «Φόβους στο Σκοτάδι» δεν συναντάμε ηλίθια jumpscares αλλά τέρατα και μυστήρια που κινούνται κάπου τριγύρω ή ακόμη και μέσα στην ανθρώπινη ψυχή.
Coraline
Ο Νιλ Γκέιμαν αποτελεί σίγουρα έναν από τους σημαντικότερους συγγραφείς του φανταστικού της εποχής μας. Το έργου του περιλαμβάνει από διηγήματα και μυθιστορήματα μέχρι κόμικς. Ένα από τα πιο γνωστά του βιβλία είναι και η “Coraline”, μια ιστορία σκοτεινής φαντασίας για παιδιά. Το 2009 θα μεταφερθεί και στον κινηματογράφο από τον Χένρι Σέλικ, γνωστό για τον Χριστουγεννιάτικο Εφιάλτη, αποτελώντας και την πρώτη μεγάλου μήκους παραγωγή του στούντιο της Laika. Η μικρή Κοραλάιν, έχοντας μετακομίσει πρόσφατα σε ένα σπίτι στην εξοχή, νιώθει μακριά από τους φίλους της και απομακρυσμένη με τους πολυάσχολους γονείς της. Μια μέρα θα ανακαλύψει μια πόρτα, η οποία οδηγεί σε έναν άλλο κόσμο, όπου όλα μοιάζουν όμορφα αλλά ίσως να μην είναι όπως φαίνονται. Αποτελεί, ουσιαστικά, μια σκοτεινότερη εκδοχή της Αλίκης στην Χώρα των Θαυμάτων. Παρότι φαινομενικά πρόκειται για μια παιδική ταινία, εντούτοις θα προκαλέσει αρκετά ρίγη στους ενήλικες και τρόμο στα παιδιά. Ο «άλλος κόσμος», ο οποίος ξεκινά ιδανικός, μετατρέπεται σε κανονικό εφιάλτη, όσο προχωρά η ταινία, με το εξαιρετικό stop motion animation να αναδεικνύει όλες τις σκοτεινές πτυχές της ιστορίας, όπως και η μουσική του Μπρούνο Κουλάις. Το σίγουρο είναι πως, με το τέλος της προβολής, δεν θα βλέπεται τα κουμπιά με τα ίδια μάτια.
Frankenweenie
Φυσικά, δεν θα μπορούσε να λείπει ο Τιμ Μπάρτον από μια τέτοια λίστα! Ο μεγαλύτερος κινηματογραφικός παραμυθάς επέλεξε το 2012 να μας αφηγηθεί την ιστορία ενός αγοριού, του Βίκτορ, ο οποίος βαθιά συγκλονισμένος από τον θάνατο του σκύλου του, Σπίθα, θα προσπαθήσει, με την δύναμη της φυσικής, να τον φέρει πίσω στην ζωή. Μόνο που η επιστροφή του κατοικίδιου του θα φέρει πολλά προβλήματα, τόσο στον ίδιο όσο και σε ολόκληρη την πόλη. Πέρα από παραλλαγή του διάσημου μυθιστορήματος «Φράνκεσταϊν», το έργο αποτελεί και ριμέικ της ομώνυμης μικρού μήκους live action ταινίας του Τιμ Μπάρτον, η οποία κυκλοφόρησε το 1984. Με το συγκεκριμένο stop motion ασπρόμαυρο animation, όπου συναντάμε πρόσωπα με μεγάλα μάτια και μαύρους κύκλους, χαρακτηριστικό ενός Μπαρτονικού animation, ο σκηνοθέτης δημιουργεί έναν φόρο τιμής σε όλες τις ταινίες τρόμου που τον ενέπνευσαν αλλά κάνει και ένα ταξίδι σε όλη του την φιλμογραφία. Ένα ακόμη μακάβριο παραμύθι που μιλά για μοναχικά παραγνωρισμένα πλάσματα που χρειάζονται λίγη αγάπη. Τα τέρατα του Τιμ Μπάρτον, για μια ακόμη φορά, παραμένουν αξιολάτρευτα.
Constantine: City of Demons
Και κλείνουμε με μια πρόσφατη παραγωγή, συγκεκριμένα του 2018. O διάσημος, από τα κόμιξ «Hellbazer», Τζον Κόνσταντιν, σε αυτή του την περιπέτεια, δέχεται επίσκεψη από τον παιδικό του φίλο, Τσαζ. Ο τελευταίος του ζητά βοήθεια για την κόρη του, η οποία βρίσκεται σε κώμα και υποψιάζεται πως κάτι δαιμονικό ευθύνεται. Στο ταξίδι για να ανακαλύψει τι κρύβεται από πίσω, ο Κόνσταντιν θα έρθει αντιμέτωπος με δαίμονες του παρελθόντος. Παρότι παραγωγή της DC, το φιλμ δεν είναι ένα συνηθισμένο δείγμα υπερηρωικού σινεμά και σίγουρα δεν προτείνεται για παιδιά. Διαθέτει αρκετά gore στοιχεία, με δαίμονες και μυστήρια πλάσματα να μεταφέρνουν την κόλαση επί της γης ,ενώ από την άλλη, έχει μια από τις πιο ιδιαίτερες σκηνές σεξ που έχω δει τελευταία. Με το χαρακτηριστικό animation πλέον της DC, η ταινία πραγματεύεται ζητήματα ενοχής, συγχώρεσης, λύτρωσης και προσωπικών δαιμόνων που πάντα μας συντροφεύουν. Καταφέρνει να βάλει τα γυαλιά σε αρκετές ταινίες του είδους, συνδυάζοντας θέαμα και σενάριο με αρκετή ευκολία.
Όπως είδαμε, η τεχνική του animation δεν αφορά μόνο πριγκίπισσες και πρίγκιπες αλλά μιλά και για τέρατα, δαίμονες και πλάσματα που κινούνται την νύχτα. Μπορεί να μεταφέρει, με την ίδια ευκολία, τρόμο και γέλιο. Μια παιδική ταινία μπορεί να προκύψει από όλα τα κινηματογραφικά είδη, όχι μονάδα από τον χώρο των κινουμένων σχεδίων. Τα παραπάνω παραδείγματα αποτελούν μονάχα μια μικρή απόδειξη πως το σκοτάδι κατοικεί και στα πιο περίεργα σημεία, ακόμη και σε εκείνα που εμείς θεωρούμε «παιδικά».
Tags: alien , animation , animations , anime , Bram Stoker , Constantine: City of Demons , Coraline , dark , DC , drama , Fear(s) of the Dark , Film , Frankenweenie , Gothic , Harry Potter , Hellbazer , Laika , live action , Mommy Fortuna , Perfect Blue , Red Bull , showbiz , spaghetti western , studio , The Black Cauldron , The Last Unicorn , The Secret of NIMH , The Weird Side Daily , Tim Burton , Vampire Hunter D: Bloodlust , Van Helsing , Van Helsing: The London Assignment , Walt Disney , αθανασία , αίθουσα , Αϊλόνη , αίμα , αισθητική , Αλίκης στην Χώρα των Θαυμάτων , αναζήτηση , Αναστασία , ανατριχίλα , ανθολογία , Άνθρωπος , απόπειρα , αποτυχία , απώλεια , άρθρο , αρουραίοι , αρουραίος , άρπυια , ατζέντης , Ατμόσφαιρα , άτομο , αφήγηση , Βαμπίρ , βασιλιάς , βία , βιασμός , βιβλία , βιβλίο , Βίκτορ , βοήθεια , Βρικόλακας , Γιατρός , γονείς , γυναίκα , γυναίκες , δαίμονας , δαίμονες , δαιμονικό , δέντρα , δέντρο , Δημήτρης Τάσκου , δημιουργός , διάσημος , διήγημα , Δόκτωρ Τζέκιλ , δράκουλας , δράση , Έγκλημα , Εγκλήματα , είδος , εκδοχή , Ελλάδα , ενοχή , εξοχή , εποχή , έργο , έσοδα , εφιάλτης , ζωή , Η Γη Πριν Αρχίσει ο Χρόνος , Η Κυρία Φρίσμπι και οι μεταλλαγμένοι αρουραίοι , ηπερηρωϊκό , ηρωίδα , θάνατος , θέαμα , θέαση , θεατής , θεματολογία , θηλυκό , θνητότητα , θρίλερ , θύμα , ιαπωνία , ιστορία , ιστορίες , καζάνι , κακό , καλό , κατάκτηση , καταφύγιο , κατοικίδιο , Κερασφόρος Βασιλιάς , Κινηματογράφος , Κινούμενα σχέδια , κόλαση , κόμιξ , κόρη , Κορίτσι , κόσμος , κουκουβάγια , κουμπιά , κυνηγός , κώμα , λίστα , Λόιντ Αλεξάντερ , Λονδίνο , λυκάνθρωπος , λύτρωση , μαγεία , μάγισσα , Μέλλον , μέρα , μεταφορά , μίκυ μάους , Μίμα , μονόκερος , Μουσική , Μπρίσμπυ , Μπρούνο Κουλάις , Μυθιστόρημα , μυστήρια , μυστήριο , Ντι , νύχτα , οθόνη , Οι Περιπέτειες της Κυρίας Ποντικίνας , οικογένεια , οπαδοί , οπαδός , όραμα , παγίδα , Παιδί , παιδιά , παιδικό , παλέτα , παραγωγή , παράδειγμα , παραδείγματα , παραμυθάς , παραμύθι , παράνοια , περίεργο , περιεχόμενο , περιπέτεια , περσόνα , Πίτερ Μπιγκλ , πλάσμα , πλάσματα , πλοκή , πολεμιστής , πόλη , ποντίκι , πόρτα , πρίγκιπας , πριγκίπισσα , πρόβλημα , προβλήματα , πρωταγωνιστής , πτυχές , πτυχή , ραψωδός , ρίγη , ρίγος , ριμέικ , ρόλος , σινεμά , σκηνοθεσία , σκηνοθέτης , Σκιά , σκιές , σκοτάδι , Σκοτεινό , σκύλος , Σπίθας , σπίτι , στήθη , στοιχεία , στοιχειό , Συγγραφέας , Συγκρότημα , συγχώρεση , συντελεστής , σχέδιο , Τα χρονικά της Πράιντεϊν , ταινία , ταινία μικρού μήκους , Ταινίες , ταξίδι , Τάραν , ταυτότητα , τέρας , Τζέρυ Γκόλντσμιθ , Τζον Κόνσταντιν , Τζον Χερτ , Το Μαύρο Καζάνι , τόνος , Τραγούδι , τραγουδίστρια , τρομακτικό , τρόμος , Τσαζ , υποκριτική , ύφος , φαντασία , φιλμογραφία , φίλοι , φίλος , φόρος τιμής , Φράνκεσταϊν , φύση , φυσική , χαρακτήρας , Χριστουγεννιάτικος Εφιάλτης , Ψυχή , Ψυχολογικό Θρίλερ
Σχόλια και απόψεις.
Η γνώμη σας είναι πάντα καλοδεχούμενη.