“Γύρω του υπήρχε σκοτάδι, αλλά η μορφή του ξεχώριζε, λες και βρισκόταν μέσα σε μια μπάλα ολόλευκου φωτός. Δεξιά και αριστερά του είχε από μία στοίβα από κόλλες αναφοράς που το ύψος τους του έφτανε ως τους ώμους. Ήταν γυμνό και κρατούσε σε κάθε χέρι από ένα στυλό, των οποίων μόνο οι μύτες ήταν στερεές, το υπόλοιπο υλικό χανόταν προς τα πίσω σε μια ουρά από υγρό μαύρο μελάνι που αιωρούταν και ήταν σαν να έρχεται προς την μύτη σαν εβένινη κορδέλα ή σαν λουρί για ένα μυτερό κατοικίδιο, με κολάρο για να το ελέγχει τα δάχτυλα του αλλόκοτου γραφιά…”
“Η ζωγραφική της Αναγέννησης προσδίδει περισσότερη χάρη σε αυτά τα όντα, ανυψώνοντάς τα έτσι από άγρια θηρία σε αριστοκρατικά πλάσματα, τα οποία πλησιάζουν μονάχα αιθέριες, αγνές υπάρξεις των ανώτερων στρωμάτων. Πολύ συχνά απεικονίζονται στις ποδιές γαλαζοαίματων κοριτσιών, αναδεικνύοντας έτσι τις χάρες και την αγνότητά τους,…”
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 1
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
