“Ναι, έρχονται τα βράδια και κουρνιάζουν γύρω μου, κάτω από τις βελανιδιές μου και τους κέδρους μου. Κουλουριάζονται στο κεφάλι μου, στους ώμους μου, στην κοιλιά μου, στην πλάτη μου, όπου βρουν. Και δεν με αφήνουν ποτέ προτού ξημερώσει. Είναι αδύνατον να κοιμηθώ χωρίς αυτές, πλέον…”
“Η ζωγραφική της Αναγέννησης προσδίδει περισσότερη χάρη σε αυτά τα όντα, ανυψώνοντάς τα έτσι από άγρια θηρία σε αριστοκρατικά πλάσματα, τα οποία πλησιάζουν μονάχα αιθέριες, αγνές υπάρξεις των ανώτερων στρωμάτων. Πολύ συχνά απεικονίζονται στις ποδιές γαλαζοαίματων κοριτσιών, αναδεικνύοντας έτσι τις χάρες και την αγνότητά τους,…”
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
