“Άνθρωποι συνεχίζουν την άνοδο. Το βρίσκω τελείως παράλογο! Σπρώχνω με δύναμη τη πόρτα να κλείσει, ώστε να εμποδίσω όλους αυτούς τους ανθρώπους, να μπουν μέσα….”
“Αφουγκράζεσαι. Κάτι σαν ρόγχος ακούγεται μέσα απ’ τα σκοτάδια. Σπηλαιώδης, κλιμακωτός, ύπουλος, αντηχεί στον αέρα σαν ξεροκροτάλισμα. Νιώθεις εντός σου καύματα ψυχρά της φρίκης να σιγοκαίνε και ξαφνικά, τινάζεσαι και τρέχεις. Τρέχεις έξαλλος, αφηνιασμένος, γδαρμένος απ’ τον φόβο τον εξώτερο και τα καμτσίκια του…”
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
