Ο Χέρμπερτ κοίταξε τη Σκιά του στον απέναντι τοίχο της αυλής. Η μαύρη ψιλόλιγνη σιλουέτα της έμοιαζε ζωντανή, υπενθυμίζοντάς του την άρρηκτη σύνδεσή του μαζί της.
“Τα μαλλιά μου είναι κόκκινα. Ρουμπίνια από αίμα, γλυκό κρασί. Τα χείλη μου κεράσια. Ροδαλά και απαλά, σαν πέταλα. Στην κορυφή του κεφαλιού μου απλώνονται αγκάθια σαν στεφάνι. Είναι το στέμμα μου, η επέκταση του νου μου. Όπως κατάλαβες είμαι βασίλισσα εδώ.”
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 1
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
