Η Σκιά

Η πόρτα άνοιξε… Μετά βίας μπορούσα να κουνήσω το κεφάλι μου. Κοίταξα με την άκρη του ματιού μου την ανοιχτή πόρτα. Ένα ρεύμα αέρα με διαπέρασε. Μια κατάμαυρη, ανθρώπινη σκιά, στεκόταν και με κοιτούσε. Δε μπορούσα να κουνηθώ, ούτε να μιλήσω. Βρισκόμουν ακινητοποιημένη στο κρεβάτι. Οι ανάσες μου ήταν κοφτές καθώς προσπαθούσα να ηρεμήσω και […]

13 Ιανουαρίου 2019

Η πόρτα άνοιξε… Μετά βίας μπορούσα να κουνήσω το κεφάλι μου. Κοίταξα με την άκρη του ματιού μου την ανοιχτή πόρτα. Ένα ρεύμα αέρα με διαπέρασε. Μια κατάμαυρη, ανθρώπινη σκιά, στεκόταν και με κοιτούσε. Δε μπορούσα να κουνηθώ, ούτε να μιλήσω. Βρισκόμουν ακινητοποιημένη στο κρεβάτι.
Οι ανάσες μου ήταν κοφτές καθώς προσπαθούσα να ηρεμήσω και να πείσω τον εαυτό μου ότι ονειρευόμουν. Μάταια όμως.
H σκιά άρχισε να με πλησιάζει!
Τρέμοντας από τον φόβο προσπάθησα να μιλήσω. Οι λέξεις όμως ήχησαν μόνο μέσα στο κεφάλι μου:
«Φύγε!» επαναλάμβανα συνέχεια, χωρίς όμως αποτέλεσμα.
Άρχισα να ουρλιάζω μα η φωνή μου δεν ακουγόταν.
Τότε η σκιά στάθηκε πάνω από το κεφάλι μου. Άπλωσε το σκιερό χέρι της και άρχισε να με πνίγει!
«Στα…μά…τα!» φώναξα κοφτά. Μα και πάλι η φωνή μου δεν ακούστηκε.
Η σκιά συνέχισε χωρίς σταματημό, ώσπου ένιωσα και την τελευταία μου πνοή να φεύγει.
Αυτό ήταν, πίστεψα πως είχε έρθει το τέλος μου! Η ανάσα μου κόπηκε και έπεσα σε ένα βαθύ σκοτάδι. Το δευτερόλεπτο που ένιωσα τη ζωή μου να σβήνει, άνοιξα απότομα τα μάτια μου και πήρα μια μεγάλη, βαθιά, ανάσα!
Κοίταξα γύρω μου…
Βρισκόμουν στο κρεβάτι όπως και πριν με τη διαφορά ότι μπορούσα να κουνηθώ και να ανασάνω κανονικά. Η σκιά είχε εξαφανιστεί, όχι όμως και η αίσθηση ότι βρισκόταν ακόμα εκεί, περιμένοντας υπομονετικά να ξανακοιμηθώ…

Tags: Flash-fiction , horror , shadow , short-story , διήγημα , ιστορία , τρόμος

Μάγδα Ασημακοπούλου

Δημοσιεύτηκε 13 Ιανουαρίου, 2019

Σχόλια και απόψεις.

Η γνώμη σας είναι πάντα καλοδεχούμενη.

Εγγραφείτε στο newsletter μας

Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.