“Ο άνεμος θρόιζε αναμεσά στις φυλλωσιές των δέντρων. Μύριζα τον ερχομό του. Καταχνιά και ομίχλη σμίλευαν τα κορμιά των νεράιδών της νέας εποχής που πλησίαζε. Αυτό το δυσοίωνο κομμάτι του χρόνου που έρρεε γεμάτο καυτό ήλιο, ιδρώτα, θάνατο και μίζερη ραστώνη ερχόταν στο τέλος του…”
“Όταν το φεγγάρι φεγγοβολά στον ουρανό σαν αστραφτερό παγόβουνο, κάτι συμβαίνει. Τα νερά της λίμνης ταράζονται. Το στρώμα της άχρωμης ομίχλης που πλέει στα σκοτεινά νερά της στροβιλίζεται και το πρόσωπο του φεγγαριού θρυμματίζεται σε αναρίθμητες κοφτερές αντανακλάσεις.”
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 1
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.