”Για δεκαετίες ολόκληρες η φαντασία των καλλιτεχνών, βασιζόμενη στις περιγραφές των επιστημόνων, η οποία με τη σειρά της βασιζόταν μόνο σε εικασίες και υποθέσεις ήταν η μόνη λύση. Πολλές από αυτές τις απόψεις απεικόνιζαν τον Πλούτωνα ως ένα τοπίο με ένα γκριζωπό παρουσιαστικό, γεμάτο από κρατήρες και χωρίς πολλά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.”
“Το καταφύγιο για τους πολίτες από όλες τις φρικτές καταστάσεις που έχουν να αντιμετωπίσουν καθημερινά δεν είναι άλλο από την τέχνη. Μια τέχνη που δεν θα βασίζεται στον ρεαλισμό, μιας και από αυτόν θέλουν να ξεφύγουν, αλλά θα αγγίζει τα όρια του υπερφυσικού, του μυστικισμού και του τρόμου. Και ίσως κάπως έτσι να γεννήθηκε αυτό που εμείς σήμερα ονομάζουμε γερμανικό εξπρεσιονισμό…”
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 1
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
