Κάπου γύρω στις 39 Αστρονομικές Μονάδες ή AU (απόσταση η οποία μεταφράζεται ως 5.906.000.000 χιλιόμετρα) μακριά από τον Ήλιο, υπάρχει ένα ουράνιο σώμα το οποίο η Ανθρωπότητα έχει αδικήσει, έχει υποτιμήσει και γενικώς δεν του έχει χαρίσει την εκτίμηση που ίσως θα έπρεπε καθώς η Φαντασία, είτε είναι λογοτεχνία είτε κάποια ταινία, το αγνοεί με επιδεικτικό τρόπο, αυτό πάντα σε σύγκριση με κάποιους άλλους πλανήτες που χαίρουν ιδιαίτερης προτίμησης στο πεδίο του Φανταστικού όπως ο Άρης ή ο Δίας. Ίσως βέβαια να φταίει και το γεγονός της τρομακτικά τεράστιας απόστασης που χωρίζει τον πλανήτη μας από εκείνο και από το γεγονός ότι είναι αρκετά μυστικοπαθής.
Μόλις πρόσφατα αρχίσαμε να γνωρίζουμε αυτό το ουράνιο σώμα κάπως καλύτερα και πιο συγκεκριμένα το έτος 2015.
Αναφέρομαι στον γοητευτικό κόσμο του πλανήτη νάνου Πλούτωνα που και αν και στα μάτια μου θα φαντάζει πλανήτης, οφείλω να υπακούσω στις επιταγές της Διεθνής Αστρονομικής Ένωσης.
Αλλά ας γνωρίσουμε καλύτερα αυτό το μακρινό κόσμο.
Ο Πλούτωνας παλιότερα, και πιο συγκεκριμένα μέχρι το 2005, ήταν γνωστός ως ο ένατος πλανήτης του Ηλιακού Συστήματος. Το όνομα του τιμάει το θεό άρχοντα του Κάτω Κόσμου και τέκνο των τιτάνων Κρόνου και Ρέας.
Η διάμετρός του είναι περίπου 2,376 χλμ. Σχεδόν χίλια χλμ πιο μικρός από τη Σελήνη.
Η σύστασή του απαρτίζεται από πετρώματα και πάγο, σπάζοντας έτσι την κυριαρχία των παγωμένων αέριων γιγάντων στο Εξώτερο Ηλιακό Σύστημα. Η εικασία ωστόσο ότι κάποια μεταλλεύματα στην επιφάνεια ίσως να υπάρχου, δεν έχει φύγει από το τραπέζι.
Υπάρχει ένα ατμοσφαιρικό περίβλημα γύρω από τον πλανήτη νάνο αλλά είναι εξαιρετικά αραιό το οποίο εμφανίζεται πάνω κάτω σαν ένα ομιχλώδες πέπλο και τα αέρια που το συνθέτουν να είναι το άζωτο, το μονοξείδιο του άνθρακα και το μεθάνιο. Η ατμοσφαιρική πίεση που επικρατεί είναι μόλις το 1/350.000 της αντίστοιχης στη Γη (0,3 pascal). Η ατμόσφαιρα παγώνει γύρω από τον Πλούτωνα, σαν ένα παγωμένο περίβλημα, όταν εκείνος βρίσκεται στο αφήλιο, ενώ όταν βρίσκεται στο περιήλιο, τα αέρια εξαερώνονται και τον περιβάλλουν. H θερμοκρασία της επιφάνειας εικάζεται ότι είναι στους 223 βαθμούς Κελσίου υπό το μηδέν.
Η ταχύτητα περιστροφής του είναι 47.18 χλμ την ώρα, η ημέρα εκεί διαρκεί όσο 6 γήινες. Στον αντίποδα βέβαια, το έτος στον Πλούτωνα, δηλαδή μια πλήρης περιστροφή γύρω από τον Ήλιο καταλαμβάνει το ¼ μιας ολόκληρης χιλιετίας (248 γήινα χρόνια), γεγονός που σημαίνει ότι ένας άνθρωπος, θα γεννηθεί, θα ζήσει (ας το τραβήξουμε λίγο στον υπερθετικό βαθμό και ας πούμε 110 χρόνια) και θα πεθάνει και ο Πλούτωνας δεν θα έχει συμπληρώσει μια πλήρης περιστροφή από τη περίοδο που ανακαλύφθηκε.
H αφήλιος του (δηλ η μέγιστη δυνατή απόστασή του μακριά από τον Ήλιο) είναι περίπου στις 49,30503287 AU, ενώ το περιήλιο του (κοντινότερη απόσταση από τον Ήλιο) είναι 29,65834067 AU. Αυτά τα νούμερα μεταφράζονται ως 7.375.927.931 χιλιόμετρα για αφήλιο και 4.436.824.613 χλμ για το περιήλιο.
Τέλος, αναφορά πρέπει να γίνει και στην ιδιόμορφή τροχιά του γύρω από τον Ήλιο. Ενώ όλοι τα υπόλοιποι μέλη γυρνάνε γύρω από το μητρικό άστρο στο ίδιο επίπεδο με αυτό, δηλαδή εκλειπτική τροχιά, ο Πλούτωνας κάνει μια κλίση 17 μοιρών προς την ελλειπτική. Με λίγα λόγια πηγαίνει προς τα πάνω και μετά πάει προς τα κάτω από το επίπεδο του Ήλιου.
Fun fact: Στη φάση περιηλίου, ο Πλούτωνας πλησιάζει τον Ήλιο σε ένα σημείο που προσπερνάει τον Ποσειδώνα και θα φτάσει στο μέγιστο αφήλιο του το έτος 2114.
ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΩΝΑ
Στη παρακάτω λίστα παρουσιάζονται οι πιο γνωστές τοποθεσίες που έχουν ονοματισθεί.
- Περιοχή Τομπώ/ Tombaugh Regio
Η πασίγνωστη καρδιά που φαίνεται στη φωτογραφία που έστειλε το Νέοι Ορίζοντες και φέρει το όνομα του αστρονόμου που ανακάλυψε τον Πλούτωνα. Ονομάζεται επίσης και ‘η Καρδιά’. Το μέγεθος είναι περίπου γύρω στα 1590χμ και αποτελείται από δύο λοβούς. Ο δυτικός λοβός ονομάζεται ‘Sputnik Planitia’ και αποτελείται από πάγο αζώτου κατά κύριο λόγο και είναι το πιο λείο τμήμα στην ορατή επιφάνεια και χρονολογείται γύρω στα 100 εκ χρόνια και ίσως να είναι ένδειξη για τη ενεργή γεωλογική δραστηριότητα του Πλούτωνα.
- Brass Knuckles
Πρόκειται για μια σειρά από αδιακανόνιστες σκοτεινές κηλίδες με ασαφή όρια. Η διάμετρός τους ποικίλει από 380 μέχρι 400 χλμ. Απαντόται κατά κύριο λόγο κοντά στον ισημερινό και έχουν η κάθε μια και το δικό τους όνομα. Αυτά είναι τα εξής: Krum Macula, το οποίο όνομα τιμάει το θεό του κάτω κόσμου στη μυθολογία Μανταγιάν του Νότιου Ιράκ. Ala Macula μια θεότητα της ανατολικής Νιγηρίας. Balrog Macula, οικείο όνομα για τους λάτρεις του J. R.R Tolkien, Vucub-Came Macula και Hun-Came Macula, θεότητες του θανάτου στη μυθολογία των Μάγια και τέλος Meng-p’o Macula, θεότητα στη θρησκεία του Βουδισμού η οποία προκαλούσε αμνησία των νεκρών και ξεχνούσαν τις ζωές τους ως ζώντες.
- Cthulhu Macula/ H Φάλαινα
Αυτή η περιοχή ονομάστηκε και ‘η Φάλαινα’ λόγω του ιδιόμορφου σχήματός της και είναι μια επιμηκυμένη σκοτεινή περιοχή κοντά στον ισημερινό. Τυπικά ανήκει στις Brass Knucκles και πρόκειται για το μεγαλύτερο εξ αυτών. Έχει μήκος 2.990 χλμ και εικάζεται ότι το σκοτεινό χρώμα της οφείλεται σε πίσσα φτιαγμένη από θόλια και υδρογονάνθρακες. Η παρουσία κρατήρων ωθεί να εικάσουμε πως από γεωλογικής απόψεως η περιοχή ηλικιακά είναι γηραιότερη από τη Sputnik Planitia. Το επίσημο όνομα της περιοχής τιμάει τη γνωστή θεότητα του συγγραφέα κοσμικού τρόμου H.P Lovecraft.
- To Ντόνατ
Μια φαινομενικά δακτυλιοειδής περιοχή 350 χλμ κοντά στην ουρά της Φάλαινας. Αξίζει να σημειωθεί ότι η ίδια περιοχή δεν έχει σχήμα δακτυλίου σε εικόνες καθαρότερης ευκρίνειας.
- Τα πεδία Dune
Στη δυτική περιοχή της Sputnik Planitia υπάρχει μια σειρά από αμμόλοφους οι οποίοι έχουν σχηματιστεί από ανέμους που ξεκινάνε από το κέντρο της περιοχής και επεκτείνονται μέχρι τις γύρω οροσειρές. Το μήκος ποικίλει από 0,4 μέχρι 1 χλμ και η σύστασή τους εικάζεται να είναι σωματίδια παγωμένου μεθανίου. Τα σωματίδια αυτά προκύπτουν όταν ο πάγος αζώτου εξαλείφεται από την όποια ηλιακή ακτινοβολία καταφέρνει και φτάνει μέχρι εκεί.
Fun Fact: Η Περιοχή Τομπώ στους πιο ευφάνταστους λογισμούς δίνει την εντύπωση ότι σχηματίζει το κεφάλι του Πλούτο, του γνωστού σκύλου που συντροφεύει τον Μίκυ Μάους. Για αυτό χαϊδευτικά λέγεται και Περιοχή Πλούτο. Για αυτό το λόγο, η… αγαπητή σε όλους εταιρεία Disney έφτιαξε ένα σκετσάκι που αποτυπώνει το πρόσωπο του συμπαθούς σκύλου στη Περιοχή Τομπώ.
Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΩΝΑ
Το Σύστημα του Πλούτωνα (Plutonian System) απαρτίζεται από πέντε φυσικούς δορυφόρους. Ο ένας ίσως να είναι γνωστός στο ευρύ κοινό καθώς πρόκειται για τον Χάροντα (ή αλλιώς Pluto 1/ P1), σώμα το οποίο πλησιάζει πολύ το Πλούτωνα, σε σημείο μάλιστα να θεωρείται κατά κάποιο τρόπο ως κομμάτι του, ένας διπλός πλανήτης καθώς μοιράζονται την ίδια τροχιά (μοιάζουν σαν να περιστρέφονται γύρω από ένα αόρατο σημείο) και την ίδια ατμόσφαιρα. Να σημειωθεί ότι τα δύο σώματα είναι βαρυτικά κλειδωμένα το ένα με το άλλο. Αυτό σημαίνει ότι ο Πλούτωνας δείχνει πάντα το ίδιο πρόσωπο στην συσταθείσα από το νερό, επιφάνεια του Χάροντα αλλά ο Χάροντας δείχνει το ίδιο πρόσωπο στο Πλούτωνα.
Το όνομα του εν λόγω δορυφόρου τιμάει τον βαρκάρη που συνόδευε τις ψυχές των νεκρών στο πέρασμά τους προς το Βασίλειο του Άδη μέσω του Κωκύτου, προποταμού του Αχέροντα, το λεγόμενο Ποτάμι των Θρηνών, ο οποίος σύμφωνα με το μύθο οδηγούσε στον Άδη.
Βάζοντας μια κατακλείδα για τον Χάροντα, θα πρέπει να κάνω και μια αναφορά στο μέγεθος του. Ο εν λόγω δορυφόρος είναι αρκετά μεγάλος σε διαμετρικό μέγεθος (1210 km) σε σχέση με το μέγεθος πλανήτη γονέα, ένα φαινόμενο το οποίο δεν συναντιέται κάπου αλλού στο πλανητικό μας σύστημα.
Οι υπόλοιποι τέσσερις φυσικοί δορυφόροι είναι οι ακόλουθοι: Η Στύγα, της οποίας το όνομα τιμάει το Στύγιο Ποτάμι το οποίο οδηγεί στο Βασίλειο του Άδη και την Ωκεανίδα που ήταν η κόρη του Ωκεανού και της Τηθύος/κόρη του Ερέβους και της Νύκτας. Η Νύχτα, της οποίας το όνομα τιμάει τη θεότητα που προσωποποιεί τη νύχτα και που χαιρόταν το σέβας του ίδιου του Δία και μητέρα τόσο της Στύγας και του Χάροντα όσο και του ίδιου του Πλούτωνα. Ο Κέρβερος που τιμάει το γνωστό τερατώδες φρουρό των πυλών του Βασιλείου του Άδη και τέλος η Ύδρα που τιμούσε το εννιακέφαλο ερπετοειδές φρουρό του Κάτω Κόσμου και προστάτευε την είσοδο προς το εφιαλτικό βασίλειο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΝΑ ΣΑΣ ΣΥΣΤΗΘΩ… ΕΙΜΑΙ Ο ΠΛΟΥΤΩΝΑΣ!
Η ιστορία της γνωριμίας μας με τον Πλούτωνα κρύβει κάποιες εκπλήξεις μιας και οι ρίζες της δεν ξεκινάνε απευθείας από τον Κλάιντ Τομπώ.
Οι πρώτες ενδείξεις της ύπαρξής του εντοπίζονται ακόμα πιο βαθιά στο παρελθόν και πιο συγκεκριμένα κατά τη διάρκεια της ζωής του διάσημου και διακεκριμένου αστρονόμου με ειδικότητα στην Ουράνια Μηχανική, Ουρμπάν Λεβεριέ ο οποίος χρησιμοποιώντας την πρακτική της κλασικής μηχανικής ανακάλυψε όχι μόνο τον Ποσειδώνα, αλλά και ότι οι παρέλξεις της τροχιάς του τελευταίου αέριου γίγαντα επηρεάζονται από ένα άγνωστο ουράνιο σώμα το οποίο απαντάται ακόμα πιο μακριά από τη τροχιά του και όχι από τον Ουρανό.
Αρκετά χρόνια αργότερα, και πιο συγκεκριμένα τη δεκαετία του 1920, ο διάσημος αστρονόμος Πέρσιβαλ Λόουελ, στο Αστεροσκοπείο Flagstaff στη Νέα Αριζόνα επίσης παρατήρησε τις ίδιες αναταράξεις στο τροχιακό κύκλο του Ποσειδώνα. Ένας ένατος πλανήτης Χ γαργαλούσε τη φαντασία της επιστημονικής κοινότητας εκ τότε.
Μια ταραχώδης περίοδος ακολούθησε μετά το θάνατο του Λόουελ το 1916 η οποία έβαλε ένα αναγκαστικό φρένο στις έρευνες. Η αιτία άκουγε στο όνομα Κόνστανς Λόουελ, η χήρα του εκλιπόντος αστρονόμου που εποφθαλμιούσε τη χρηματική ενίσχυση που λάμβανε το Αστεροσκοπείο προκειμένου να συνεχιστούν οι έρευνες. Η διαμάχη λύθηκε τελικά και οι έρευνες ανασυστήθηκαν το 1928.
Έχοντας στη διάθεσή του αυτές τις αναλύσεις και επωμισμένος με το καθήκον να ανακαλύψει τον επονομαζόμενο πλανήτη Χ, ο Κλαίντ Ουίλιαμ Τομπώ, στις 18 Φεβρουαρίου του έτους 1930, χρησιμοποιώντας μόνο ένα τηλεσκόπιο δικής του κατασκευής και πυροδοτούμενος από την πασίγνωστη επιμονή του, η οποία για τους κοινούς λογισμούς ίσως και να ξεπερνούσε τα όρια που θέτουν τα ανθρώπινα δεδομένα, ανακάλυψε τη παρουσία του πιο αμφιλεγόμενου μέλους της πλανητικής μας γειτονιάς.
Η ανακάλυψη του τότε πλανήτη έγινε μέσω σύγκριση κάποιων φωτογραφικών πλακών η οποία αποκάλυψε την κίνηση ενός συγκεκριμένου αντικειμένου. Μια φωτογραφική πλάκα χαμηλής ποιότητας είχε επιβεβαιώσει την ύπαρξη ενός κινούμενου φωτεινού αντικειμένου με σταθερή κινητικότητα κόντρα στα υπόλοιπα φαινομενικώς ‘’ακίνητα’’ αστέρια (τα άστρα κινούνται πιο αργά από τους πλανήτες).
Το όνομά του προτάθηκε από ένα εντεκάχρονο κοριτσάκι, τη Βενετία Μπέρνει στην Οξφόρδη και στις 1η Μαΐου του 1930, ανακοινώθηκε η ονομασία στα τότε μέσα ενημέρωσης από την Επιστημονική Κοινότητα. Μέχρι τότε, ένας κυκεώνας 1000 περίπου προτάσεων είχε απορριφθεί.
Fun Fact: Ο Πέρσιβαλ στις 19 Μαρτίου του 1915 είχε φωτογραφήσει τον Πλούτωνα αλλά δεν τον αναγνώρισε ποτέ ως μέλος της πλανητικής μας γειτονιάς (πλανήτη). Αν είχε δώσει περισσότερη προσοχή και αξία στις φωτογραφίες του θα ήταν εκείνος που θα χαιρόταν το εύσημο της ανακάλυψής. Αυτή ήταν μια ακόμα γκάφα του γνωστού αστρονόμου μαζί με την εμμονή του να χαρακτηρίζει τους φυσικούς σχηματισμούς στην επιφάνεια του Άρη ως τεχνητοί διάδρομοι μεταφοράς για τους δήθεν κάτοικους του Κόκκινου Πλανήτη.
Η πιο παλιά όμως φωτογραφία του Πλούτωνα είχε παρθεί στο Αστεροσκοπείο Γιέρκς στις 20 Αυγούστου του 1909. Και πάλι, δεν είχε αναγνωριστεί ως πλανήτης.
Fun Fact 2: Στις 25 Νοεμβρίου του 1965, ο γάλλος σκηνοθέτης Μαρσέλ Καμύ παρουσίασε σε μια συνέντευξη τύπου ένα χειρόγραφο ενός Έλληνα Ορφιστή, του Δημήτριου Σεμελά. Μέσα σε αυτό το κείμενο, ο συγγραφέας έκανε λόγο για τον πλανήτη Δώρα, τον τελευταίο πλανήτη της τρίτης υπερτροχιακής τριστοιχίας, ένας πλανήτης που οι αστρονόμοι αγνοούν ακόμα αλλά γνώριζαν για αυτόν οι μυημένοι του Ορφέα και Πυθαγόρα και τον ονομάτιζαν Ωμέγα.
Ο Καθηγητής Αστρονομίας στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και Διευθυντής του Αστεροσκοπείου Πεντέλης, Κ. Χασάπης εξέφρασε τις αμφιβολίες του για αυτά τα συμπεράσματα άλλα σύντομα άλλαξε γνώμη όταν μελέτησε και ο ίδιος το εν λόγω κείμενο. Τα δεδομένα που υπήρχαν μέσα σε αυτό όπως ο χρόνος περιστροφής γύρω από τον Ήλιο κι η ταχύτητα του συνέπτιταν με αυτά του Πλούτωνα.
Το τρομακτικό της υπόθεσης είναι ότι το έγγραφο χρονολογήθηκε ότι είχε γραφτεί πολύ πριν το 1930. Αυτό μας ωθεί να υποψιαστούμε ότι η ύπαρξη του Πλούτωνα ίσως να ήταν γνωστή, σε συγκεκριμένους όμως κύκλους, από πολύ παλιά με τη βοήθεια άγνωστων μέσων.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΙΑΣ ΑΠΟΚΑΘΗΛΩΣΗΣ
Πέρα από τη τροχιά του Ποσειδώνα, αν εξαιρέσουμε τον Πλούτωνα βέβαια, υπάρχει μια δεύτερη συγκέντρωση από διάφορα σώματα-αστεροειδείς η οποία κυκλώνει περιφερικά το πλανητικό μας σύστημα. Ο πιο ακριβής όρος για την περιγραφή αυτών των σωμάτων θα ήταν ο όρος ΚΒΟ όντας ‘’αρχέγονα πλανητικά έμβρυα’’ και υπολείμματα τα οποία προέκυψαν από τον σχηματισμό του Ηλιακού Συστήματος.
Θα με ρωτήσετε λοιπόν, τι σημαίνουν αυτά τα ακρωνύμια που μόλις ανέφερα; Για να γίνει αυτό όμως θα πρέπει να σας γνωστοποιήσω κάτι… Κύριες και κύριοι, καλώς ήρθατε στον παγωμένο κόσμο της Ζώνης Καίπερ!
ΚΒΟ λοιπόν σημαίνει Kuiper Belt Objects και ονοματίζουν τα μέλη αυτής της δεύτερης ζώνης. Ένα από αυτά τα σώματα λοιπόν ήταν και ένα μέλος του οποίου η ανακάλυψη ξεκίνησε την αλυσιδωτή αντίδραση η οποία οδήγησε στην μεγαλύτερη αλλαγή που βίωσε ποτέ το Ηλιακό Σύστημα.
Αυτό το μέλος λοιπόν ακούει στο όνομα Έριδα.
Η Έριδα ανακαλύφθηκε από τον παρατηρητή Μαίκλ Μπράουν το έτος 2005. Το σώμα αυτό φερόταν να συνοδεύεται μάλιστα και από ένα φυσικό δορυφόρο. Το όνομά του με το οποίο αποτυπώθηκε στη συνείδηση της Ανθρωπότητας; Έριδα προς τιμήν της φτερωτής θεάς της διχόνοιας, κόρης του Άρη και της Νύχτας. Ο δορυφόρος της Έριδας ονοματίστηκε Δυσνομία προς τιμή της κόρης της Έριδας.
Το ευφάνταστο όνομα Έριδα δόθηκε για τον εξής λόγο, η σύγχυση που προκάλεσε το μέγεθος της, το σχήμα της καθώς και η τοποθεσία της προξένησε μια μεγάλη αναστάτωση στην παγκόσμια αστρονομική κοινότητα ως το τι θα έπρεπε να αποκαλείται πλανήτης και τι όχι.
Γιατί η κοινότητα αναστατώθηκε; Λοιπόν, η Έριδα ήταν ένα αρκετά μεγάλο αντικείμενο, ήταν σφαιρικό, είχε μια σταθερή ελλειπτική τροχιά γύρω από τον Ήλιο και είχε βαρύτητα που του επέτρεπε τη συνοδεία ενός φυσικού δορυφόρου. Το ζήτημα προέκυπτε ότι η τοποθεσία της βρισκόταν αρκετά βαθιά μέσα στη Ζώνη Καίπερ.
Μια διχόνοια ορθώθηκε ανάμεσα στους Αστρονόμους με τους μισούς να υποστηρίζουν πως ο Πλούτωνας αποκαλείται καταχρηστικά πλανήτης και οι άλλοι μισοί να υποστηρίζουν το ισχύων τότε στάτους.
Ε’ ξού λοιπόν που κολλάει το όνομα της Έριδας.
Και ήρθε λοιπόν μια ωραία πρωία, και πιο συγκεκριμένα στις 24 Αυγούστου του 2006 που η Διεθνής Ένωση Αστρονόμων, στην 26η της συνέλευση που έλαβε χώρα στη Πράγα, με ‘’βαριά’’ καρδιά αποφάσισε να περιορίσει τον αριθμό που αποτελούσαν την οικογένεια του Σολ από εννιά σε οχτώ και να συστήσει τη νέα κατηγορία πλανητών, τους πλανήτες νάνους ένας από τους οποίους ήταν πια και ο Πλούτωνας ένας μεταποσειδώνιος πλανήτης νάνος μαζί με την Έριδα, τη Χαμέα και τη Μάκε-Μάκε.
Στον αντίποδα, η Δήμητρα, ο μεγαλύτερος σε μέγεθος αστεροειδής που απολάμβανε την προσοχή των αστρονόμων περισσότερο από κάθε άλλο μέλος της Ζώνης Αστεροειδών που μεσολαβούσε ανάμεσα στον Άρη και στον Δία αναβαθμίστηκε σε πλανήτη νάνο. Αυτό συνέβη γιατί ήταν σφαιρική.
Γιατί λοιπόν από τεχνικής απόψεως ο Πλούτωνας έγινε ‘’νάνος’’;
Σύμφωνα με τη Διεθνή Ένωση Αστρονομίας, ένας πλανήτης είναι το ουράνιο σώμα το οποίο:
1) Έχει σταθερή τροχιά γύρω από τον Ήλιο.
2) Να έχει βαρύτητα αρκετή για να του προσδώσει σφαιρικό σχήμα.
3) Ο τροχιακός κύκλος του (λαϊκιστή γύρω από τον Ήλιο) να είναι καθαρός από διάφορα θραύσματα όπως αστεροειδείς.
Ο Πλούτωνας λοιπόν μας τα χαλάει με το κριτήριο νούμερο 3 μιας και η τροχιά του γειτνιάζει με τη Ζώνη Κάιπερ σε σημείο που να θεωρείται πλέον μέλος της.
Το τελικό μας συμπέρασμα είναι ότι: ο Πλούτωνας είναι ένας μεταποσειδώνιος πλανήτης νάνος και ΚΒΟ. Είναι επίσης το μεγαλύτερο σώμα στη Ζώνη Κάιπερ και το μεγαλύτερο μεταποσειδώνιο αντικείμενο.
Fun fact: Ο Μαίκλ Μπράουν, ο οποίος έμεινε στην ιστορία ως ο άνθρωπος που δολοφόνησε τον Πλούτωνα με την ανακάλυψη της Έριδας, είχε αρχικά δώσει το όνομα Ζήνα στο ουράνιο σώμα προς τιμήν της ηρωίδας της γνωστής τηλεοπτικής σειράς. Ο δορυφόρος πήρε το όνομα Γαβριέλα προς τιμήν της επιστήθιας φίλης της Ζήνα. Τα ονόματα Έριδα και Δυσνομία αποδόθηκαν στην 26η Συνέλευση της Διεθνούς Ένωσης Αστρονομίας, στην ίδια συνέλευση που έλαβε χώρα και η υποβίβαση του Πλούτωνα μέσω ψηφοφορίας και συστήθηκαν τα 3 κριτήρια που πρέπει να πληροί ένα ουράνιο σώμα για να μπορούμε να το αποκαλέσουμε πλανήτη.
Η ΠΡΩΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ
Ο Πλούτωνας έκρυβε το πρόσωπό του για πολλά χρόνια μιας και η τερατώδη απόσταση που χωρίζει τον πλανήτη νάνο από τα αδηφάγα μάτια μας ήταν πάντοτε ο καλύτερος σύμμαχος της μυστικοπάθειάς του.
Δυστυχώς ακόμα και η μνημειώδης διαστημική αποστολή Βόγιατζερ δε κατάφερε να μας χαρίσει την πραγματική μορφή του Πλούτωνα. Και το Βόγιατζερ Ένα αλλά και το Βόγιατζερ Δύο δεν κατάφεραν να συναντηθούν μαζί του μιας και εκείνη την εποχή, ο τότε ένατος πλανήτης βρισκόταν πολύ μακριά από τις προγραμματισμένες πορείες και των δύο διαστημικών συσκευών και θα χρειαζόταν μεγάλη προσπάθεια από το Κέντρο Ελέγχου για να εισάγει κάποια αλλαγή πορείας στα συστήματα πλοήγησης και επί προσθέτω ήταν και αρκετά ριψοκίνδυνο από πλευράς επάρκειας καυσίμων.
Για δεκαετίες ολόκληρες η φαντασία των καλλιτεχνών, βασιζόμενη στις περιγραφές των επιστημόνων, η οποία με τη σειρά της βασιζόταν μόνο σε εικασίες και υποθέσεις ήταν η μόνη λύση. Πολλές από αυτές τις απόψεις απεικόνιζαν τον Πλούτωνα ως ένα τοπίο με ένα γκριζωπό παρουσιαστικό, γεμάτο από κρατήρες και χωρίς πολλά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.
Η μόνη φωτογραφία που είχαμε στη διάθεσή μας (πέρα από αυτές των Τομπώ και Λόουελ οι οποίες απεικόνιζαν το Πλούτωνα σαν αστέρι) και μας έδινε μερικά επιπλέον στοιχεία (όπως την ατμοσφαιρική σύσταση) μας δόθηκε από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Και πάλι όμως, παρόλο που η πασίγνωστη διαστημική συσκευή μας έχει χαρίσει φωτογραφίες απίστευτης ομορφιάς και λεπτομέρειας από τοποθεσίες εκτός Ηλιακού Συστήματος, λ.χ. η Λήψη Βαθέως Πεδίου η οποία απεικονίζει ένα πλήθος από διάφορους αρχαίους γαλαξίες και αποτελεί το έσχατο όριο του Σύμπαντος που μπορούμε να δούμε, η φωτογραφία που έβγαλε απεικόνιζε μια καφετιά σφαίρα γεμάτη από πίξελ στείρα από κάθε είδος γεωλογικού χαρακτηριστικού.
Ένοχος σε αυτή την ‘’αποτυχία’’ ήταν το μικροσκοπικό μέγεθος του Πλούτωνα σε συνδυασμό με την τρομακτικά μεγάλη απόσταση που χωρίζει τον Πλούτωνα από το Hubble και τη πενιχρή αντανακλαστηκότητα φωτός που εκπέμπει. Άλλο είναι να φωτογραφίζεις ένα τεράστιο, ενίοτε αυτόφωτο αντικείμενο όπως ένας γαλαξίας ή ένα νεφέλωμα και άλλο να φωτογραφίζεις ένα αντικείμενο με μέγεθος μικρότερο της Σελήνης το οποίο απαντάται σε μια απόσταση μερικών δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων.
Οπότε, η μόνη λύση που υπήρχε στο τραπέζι προκειμένου να αντικρίσουμε τον Πλούτωνα σε όλο του το πραγματικό μεγαλείο ήταν να στείλουμε μια νέα ερευνητική συσκευή εκεί για να τον φωτογραφίσει.
ΝΕΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ
Έτσι λοιπόν, στα γραφεία της NASA ξεκίνησε ένας αγώνας για να συσταθεί εκείνη η αποστολή που θα έσπαγε τη μυστικοπάθεια του πλανήτη νάνου.
Πριν τη σύσταση του προγράμματος Νέοι Ορίζοντες, υπήρξαν άλλες δύο απόπειρες είχαν πέσει στο τραπέζι για την αποστολή εξερεύνησης του Πλούτωνα αλλά και της Ζώνης Κάιπερ. Αυτές ήταν οι αποστολές Pluto Fast Flyby και Pluto Cuiper Express.
Μετά, το 2001 συστήθηκε και εγκρίθηκε το πρόγραμμα Νέα Σύνορα, τμήμα του οποίου ήταν και οι Νέοι Ορίζοντες.
Οι πρωταρχικές οδηγίες με τις οποίες προγραμματίστηκε ο κεντρικός υπολογιστής του σκάφου είναι οι εξής:
- Χαρτογράφηση της επιφάνειας του Πλούτωνα και του Χάροντα.
- Χαρακτηρισμός της γεωλογίας και της μορφολογίας του συστήματος Πλούτωνα/ Χάροντα.
- Ανάλυση της ατμόσφαιρας του Πλούτωνα και των συμπεριφορικών μοντέλων που ακολουθεί.
- Αναζήτηση ατμόσφαιρας στο Χάροντα.
- Ανάλυση των μοντέλων θερμοκρασίας Πλούτωνα/Χάροντα.
- Αναζήτηση σχηματισμών όπως δακτύλιοι και άλλων δορυφόρων που δεν ανακαλύφθηκαν από το επιτελείο στη Γη.
- Ανάλυση και φωτογράφηση όσο το δυνατό περισσότερων αντικειμένων που συνθέτουν τη Ζώνη Κάιπερ.
Το σκάφος κατασκευάστηκε από μια σύνθετη ομάδα την οποία διεύθυνε ο Σ. Άλαν Στέρν, μηχανικός και πλανητικός επιστήμονας. Η κατασκευή έλαβε χώρα στο Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Φυσικής Τζων Χόπκινς. Το σκάφος εξοπλίστηκε με πολλά συστήματα και λογισμικά, στο σύνολο εφτά. Τρία οπτικά συστήματα, δύο συστήματα πλάσματος, ένας ανιχνευτής σκόνης και ένα ραδιόμετρο.
Τα πιο σημαντικά είναι το σύστημα LORRI- ένας απεικονιστής μακριάς εμβέλειας, το SWAP- ένας αναλυτής ηλιακού ανέμου για να μετρήσει τη παρουσία του ηλιακού ανέμου στη περιοχή του Πλούτωνα, το σύστημα PEPPSI- ένας φασματομετρητής ενεργών στοιχείων, το τηλεσκόπιο RALPΗ, το φασματογραφικό σύστημα Alice, το VBSDC ένας μετρητής σκόνης και το σύστημα REX ένας κρυστάλλινος ταλαντωτής για τη μελέτη της ατμοσφαιρικής πίεσης και θερμοκρασίας στο Πλούτωνα.
Μια κυλινδρική ραδιοισοτοπική γεννήτρια ήταν το βασικό σύστημα τροφοδοσίας του σκάφους. Αυτό το τροφοδοτικό σύστημα έδωσε στο σκάφος ισχύ της τάξεως των 245 Watt και σημείωσε σταδιακή πτώση κατά 3.5 Watt ανά έτος. Εικάζεται πάντως ότι η τροφοδότηση θα συνεχίσει μέχρι το 2030.
Στις 19 Ιανουαρίου του έτους 2006, το σκάφος εκτοξεύτηκε από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ χρησιμοποιώντας ωθητήρες κλάσεως Άτλας V 551 επιταχύνοντας μια ταχύτητα διαφυγής από τη Γη και τον Ήλιο της τάξεως των16.26 χλμ το δευτερόλεπτο.
Στις 7 Απριλίου του 2006, το σκάφος πέρασε τη τροχιά του Άρη.
Αφού φωτογράφησε και ενισχύθηκε η ταχύτητά του (με τη τεχνική της βαρυτικής σφεντόνας) από τον αστεροειδή 132524 APL, το Νέοι Ορίζοντες ξεκίνησε το ταξίδι προς το Εξώτερο Ηλιακό Σύστημα κάνοντας πρώτα μια σημαντική στάση στο σύστημα του Δία στις 28 Φεβρουαρίου του 2007. Η προσέγγιση προς τον γίγαντα των πλανητών δεν ήταν καθόλου εύκολη υπόθεση, Επρόκειτο για μια επιχείρηση λεπτομερούς συντονισμού η οποία διήρκησε τέσσερις μήνες.
Εκεί το σκάφος, σε μια απόσταση 291 χλμ μακριά από τις επικίνδυνες ζώνες, πήρε μια σειρά φωτογραφιών τόσο του ίδιου του Δία όσο και των δορυφόρων του Γαλιλαίου (Ιώ, Καλλιστώ, Ευρώπη και Γανυμήδη) με μια ιδιαίτερη προτίμηση προς την πάντα θυμωμένη Ιώ και την έκρηξη του ηφαιστείου της, Tvashtar Paterae .
Λήψεις πάρθηκαν και για τη μικροσκοπική Αμάλθεια αλλά και από τον ίδιο το Δία και τη λεγόμενη Μικρή Ερυθρή Κηλίδα.
Μετά από αυτή τη μικρή στάση, στις 28 Ιουνίου του 2007 το Νέοι Ορίζοντες, μετά από μια γενναιόδωρη βαρυτική ώθηση από τον Δία της τάξεως των 14 χλμ ανά ώρα που είχε λάβει σε προηγούμενο χρονικό διάστημα, συνέχισε τη πορεία του προς το Σύστημα του Πλούτωνα θέτοντας τα περισσότερα του συστήματα σε φάση χειμερίας νάρκης έτσι να επιτύχουν μια καλή εξοικονόμηση ισχύος.
Καθώς το σκάφος βρισκόταν στα πρώτα στάδια της προσέγγισης στις 4 Ιανουαρίου του 2015, τα συστήματά του τέθηκαν ξανά σε λειτουργία και οι πρώτες αποστολές φωτογραφιών ξεκίνησαν αρχικά μέσω του RALPH και μετά χάρη στο σύστημα LORRI και η πρώτη φωτογραφία που παρουσίασε το επιτελείο της αποστολής στις 12 Φεβρουαρίου ήταν μια σύνθεση λήψεων η οποία απεικόνιζε τους δορυφόρους Ύδρα και Νύχτα αλλά και το σύστημα Πλούτωνα-Χάροντα ως μια ενιαία μάζα τοποθετημένη στο κέντρο της εικόνας. Αυτές οι λήψεις είχαν παρθεί από το Νέοι Ορίζοντες στο μεσοδιάστημα μεταξύ 25 και 31 Ιανουαρίου.
Στις 14 Ιουλίου του έτους 2015, το σκάφος ξεκίνησε διαδικασίες εγγύτερης προσέγγισης προς το βασικό στόχο και μετά από 22 ώρες επικοινωνιακής σιγής, στις 15 Ιουλίου, το σκάφος ανέφερε την επιτυχημένη άφιξή του. Οι πρώτες λεπτομέρειες που λήφθηκαν κατά τη προσέγγιση λήφθηκαν μέσα στην ίδια ημέρα ενώ η μεταφορά των δεδομένων που είχαν λάβει τα όργανα καταγραφής διήρκησε ένα ολόκληρο εξάμηνο.
Η πασίγνωστη φωτογραφία του Πλούτωνα που έστειλε η διαστημική συσκευή επιβράβευσε την ομάδα που εργάστηκε σκληρά για την επιτυχημένη έκβαση της αποστολής. Μια φωτογραφία που έκρυβε πολλές εκπλήξεις καθώς παρουσίασε την εικόνα ενός εξαιρετικά σύνθετου γεωλογικού προφίλ, ένας κόσμος με πολλές όμορφες τοποθεσίες μόλις είχε αποκαλυφθεί.
Η αποστολή του σκάφους δεν έλαβε τέλος μετά την επιτυχημένη φωτογραφική λήψη του Πλούτωνα. Στις 28 Αυγούστου του 2015, το σκάφος ξεκίνησε μια νέα πορεία η οποία το οδήγησε μέσα στη Ζώνη Καίπερ και πιο συγκεκριμένα προς τον αστεροειδή 2019MU69 ή πιο γνωστός κατά κόσμο ως Εσχάτη Θουλή ή Άρροκοθ. Το σκάφος έφτασε επιτυχώς στο προορισμό στις 1η Ιανουαρίου του 2019 και η πορεία του συνεχίζεται ακάθεκτη.
Fun Fact 1: Το Νέοι Ορίζοντες πέρασε από τη τροχιά του Ποσειδώνα στις 25 Αυγούστου του έτους 2014, ημερομηνία επέτειος καθώς τότε είχαν κλείσει 25 χρόνια μετά το πέρασμα του Βόγιατζερ 2.
Fun Fact 2: Στα πλαίσια μιας πολύ όμορφης και ευαίσθητης κίνησης το επιτελείο της NASA τοποθέτησε στο σκάφος ένα δοχείο στο οποίο μέσα βρίσκεται η τέφρα του Κλαίντ Τομπώ. Με αυτό τον τρόπο, ο άνθρωπος που ανακάλυψε τον μικρό κόσμο της κοσμικής μας γειτονιάς κατάφερε κατά κάποιον τρόπο να ταξιδέψει εκεί.
Yuggoth και Πλούτωνας
Αρκετοί θα αναρωτηθείτε γιατί το όνομα της θεότητας Κθούλου δόθηκε σε μια από τα γεωγραφικά αξιοθέατα του Πλούτωνα.
Λοιπόν η απάντηση ίσως εκπλήξει μερικούς αλλά σίγουρα είναι γνωστή στους εραστές της Λοβκράφτιας λογοτεχνίας.
Το 1931, ο πασίγνωστος συγγραφέας τρόμου H.P. Lovecraft έγραψε και παρουσίασε τη νουβέλα 26.000 λέξεων ‘Whispers of Darkness’. Στην εν λόγω ιστορία, μεταφερόμαστε στο μακρινό πλανήτη Yuggoth ο οποίος απαντάται στις παρυφές του Ηλιακού Συστήματος με τις γνώμες της ακριβούς τοποθεσίας να διίστανται ανάμεσα στη Ζώνη Κάιπερ, τον Διασκορπισμένο Δίσκο (μια απόμακρη περιοχή του Ηλιακού Συστήματος η οποία απαρτίζεται με θραύσματα από το σχηματισμό του Εξώτερου Ηλιακού Συστήματος) και το Νέφος του Όορτ.
Σε αυτό το μέρος γνωριζόμαστε με τους Μί-γκο, μια φυλή εξωγήινων που θυμίζουν οστρακοειδή και κατοικούν στην περιοχή του όρους Βερμόντ και πρόκειται για μετανάστες. Οι πραγματικοί κάτοικοι εξαφανίστηκαν αν και στις ιστορίες του ο Lovecraft υπονοεί ότι, η Παλαιά Φυλή έπεσε θύμα των καβαλιστικών διαθέσεων των Παλαιών Θεοτήτων.
Ο πλανήτης έχει φιλοξενήσει και αρκετούς από τις Παλαιές Θεότητες όπως είναι οι Cxaxukluth και Tsathoggua, πλάσματα κοσμικής ισχύος που μετοίκησαν εκεί από το Xoth σε μια προσπάθεια να βρουν μια πατρίδα εκεί. Ο πλανήτης παραμένει ένας ενδιάμεσος σταθμός για τους Παλαιούς κάθε φορά που ταξιδεύουν προς τη Γη.
Διαθέτει τέσσερις φυσικούς δορυφόρους, τον νεφοσκεπή Nithon και τα δίδυμα φεγγάρια Thog και Τhok και το Zaman.
Και η ερώτηση προκύπτει… Τι σχέση έχει ο Πλούτωνας με τον Yuggoth;
Kαι ιδού η απάντηση:
Όταν ο Πλούτωνας ανακαλύφθηκε το 1930, o Lovecraft έστειλε μια επιστολή στον James F. Morton στην οποία μοιράστηκε την πεποίθησή του ότι ο τότε νεοσύστατος Πλούτωνας ίσως να είναι στη πραγματικότητα ο Yuggoth. Μια πεποίθηση η οποία κέρδιζε έδαφος εξαιτίας της εξαιρετικά πενιχρής γνώσης που είχε στη διάθεση της η επιστημονική κοινότητα σχετικά με τον απόμακρο κόσμο.
Sailor Pluto
Όπως είπα πριν, ο Πλούτωνας δεν χαίρει την προτίμηση που άλλοι πλανήτες όπως ο Άρης από το πεδίο του Φανταστικού. Ενώ υπάρχουν πολλές αναφορές κατά κύριο λόγο από τη λογοτεχνία του Φανταστικού, ιδίως από τον H.P Lovecraft αλλά και σε κάποια επεισόδια από διάφορες σειρές όπως το θρυλικό Starblazers και το Getter Robo Armageddon, ο πλανήτης νάνος δεν έχει καμιά κινηματογραφική ταινία στην οποία να λαμβάνει χώρα εκεί ή έστω να τον συμπεριλαμβάνει σε κάποιο βαθμό.
Sailor Pluto – Σκίτσο του συγγραφέα Μηνά Τσαμπάνη
Κατ’ εμέ όμως υπάρχει μια σειρά, σταθμός για τη ζωή μου, στην οποία, ο Πλούτωνας εκπροσωπείται μια χαρά. Αναφέρομαι στη ‘Sailor Moon’.
Εδώ να ξεκαθαρίσω ότι μιλάω για την εκδοχή μάνγκα της Ναόκο Τακείτσι. Εκεί λοιπόν, κάπου στη μέση της δεύτερης ιστορίας με τίτλο Black Moon Arc, συναντάμε την Sailor Pluto, τη φύλακα της πύλης του χρόνου. Ο λόγος που αναφέρομαι στο μάνγκα είναι πολύ απλά ότι στο αντίστοιχο anime της δεκαετίας του 90, η Sailor Pluto έχει το ρόλο κομπάρσας.
H Sailor Pluto, λοιπόν, ήταν η πριγκίπισσα του Πλούτωνα και κόρη του βασιλιά Κρόνου, θεού του χρόνου. Σε μια στιγμή στο μακρινό παρελθόν, είχε επωμιστεί από τη βασίλισσα Σερένιτη, την ηγέτιδα του βασιλείου Ασημένια Χιλιετία στο Φεγγάρι, με το καθήκον να προσέχει την Πύλη του Χρόνου και βάρυνε τους ώμους της με τρία ταμπού. Αν έσπαγε το λόγο της και παράκουγε αυτά τα ταμπού τότε θα έχανε τη ζωή της.
Τα τρία ταμπού ήταν:
1) Να μην εγκαταλείψει το πόστο της.
2) Να μην επιτρέψει σε κανέναν να ταξιδέψει μέσω της πύλης πίσω στο χρόνο.
3) Να μη χρησιμοποιήσει τη δύναμή της να σταματάει τη ροή του χρόνου.
Αυτά τα τρία ταμπού, δυστυχώς παρακούστηκαν όταν επέτρεψε στη Μικρή Κυρία Σερένιτη (αλλιώς Chibiusa) να ταξιδέψει στο παρελθόν και να επιστρατέψει τις πολεμίστριες Sailor του παρελθόντος για να αναχαιτιστεί η εισβολή της φυλής του Μαύρου Φεγγαριού στο Δεύτερο Βασίλειο της Ασημένιας Χιλιετίας ή αλλιώς Κρυστάλλινο Τόκιο. Εγκατέλειψε το πόστο της όταν εκείνη βρέθηκε αντιμέτωπη με τη Μαύρη Κυρία, τον πρίγκιπα Ντεμάντε και τον υπνωτισμένο Μαμόρου που είχαν στριμώξει την Sailor Moon και την Sailor Venus και χρησιμοποίησε τη δύναμη Παύση του Χρόνου για να διακόψει τη ροή του χρόνου και να εμποδίσει τον Ντεμάντε να ενώσει τον Ασημένιο Κρύσταλλο του παρελθόντος με αυτόν του Μέλλοντος αποτρέποντας όμως μια τρομακτική καταστροφή μιας και το παρελθόν και το μέλλον δεν έπρεπε να έχουν φυσική επαφή.
Στη τρίτη ιστορία του μάνγκα με τίτλο Infinity Arc, η Sailor Pluto επιστρέφει, αυτή τη φορά στο παρόν και μακριά από την Πύλη του Χρόνου και αποκτά την πολιτική ταυτότητά της Σετσούνα Μέιο και ενώνει τις δυνάμεις της με τις Sailor Uranus και Neptune έτσι ώστε να αναχαιτίσουν την εισβολή των Death Busters από το Νεφέλωμα Taio καθώς και την επιστροφή της Sailor Saturn, της θρυλικής πολεμίστριας του θανάτου και της αναγέννησης. Στο τέλος αυτού του κεφαλαίου, η Σετσούνα μαζί με τις Χαρούκα και Μιτσίρου γίνονται οικογένεια έτσι ώστε να μεγαλώσουν τη μικρή Χοτάρου, την μετενσάρκωση της Sailor Saturn.
Στα κεφάλαια Dream Arc και Sailor Stars, η Σετσούνα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή έτσι ώστε να αντιμετωπίσει τις απειλές που αναδύονται στις εκάστοτε ιστορίες. Στο Sailor Stars όμως η Sailor Pluto καθώς και όλες οι υπόλοιπες πολεμίστριες πλην της Sailor Moon τίθεται υπό τον έλεγχο της Sailor Galaxia (η πιο θανάσιμη και παντοδύναμη εχθρός στο σύμπαν της Sailor Moon, μια θηλυκή εκδοχή του Θάνος).
Η Sailor Pluto είναι κάτοχος ενός από τα Μυστικά Φυλαχτά, η Μαγική Σφαίρα/ Garnet Ball. Tο μυστικιστικό αυτό αντικείμενο της χαρίζει ένα πάνθεον από ιδιαίτερες δυνάμεις.
Αυτές είναι η Φωνή των Νεκρών, Ο Τυφώνας του Χρόνου, Παύση του Χρόνου, Κλείσιμο του Σκοτεινού Θόλου, Σφαίρα Προστασίας και οι επιθέσεις όταν βρισκόταν υπό τον έλεγχο της Sailor Galaxia Γαλαξιακό Κανόνι και Γαλαξιακή Επίθεση των Πλανητών Sailor.
H Σετσούνα είναι πιο μεγάλη ηλικιακά από τα υπόλοιπα κορίτσια που απαρτίζουν τις Πολεμίστριες Sailor και είναι φοιτήτρια τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Είναι η πιο ώριμη και η πιο πνευματώδης. Της αρέσει πολύ η Φυσική, να ψωνίζει και να πίνει πράσινο τσάι.
Με τις φράσεις Pluto Planet Power, Make Up (Πλανητική Δύναμη του Πλούτωνα, Μεταμόρφωσέ με) και αργότερα όταν αναβαθμίζεται σε Σούπερ Sailor Pluto & Eternal Sailor Pluto ή Sailor Star Pluto, Pluto Crystal Power Make Up (Κρυσταλλική Δύναμη του Πλούτωνα, Μεταμόρφωσέ με), η Σετσούνα μεταμορφώνεται σε Sailor Pluto.
Σε αντίθεση με τις Πολεμίστριες Sailor του Εσώτερου Ηλιακού Συστήματος (Ερμής, Αφροδίτη, Sailor Moon & Sailor Chibi Moon και τέλος… ο Δίας*), η Sailor Pluto και οι υπόλοιπες Πολεμίστριες Sailor του Εξώτερου Ηλιακού Συστήματος, δε χρειάζονται τη βοήθεια κάποιο μαγικού στυλό ή ραβδιού ή καρφίτσας και γενικότερα κάποιου αντικειμένου για να μεταμορφωθούν. Αυτό υπονοεί ότι οι Sailors του Εξώτερου Ηλιακού Συστήματος είναι πιο ισχυρές από του Εσώτερου.
- Ο Δίας ανήκει και εκείνος στο Εξώτερο Ηλιακό Σύστημα.
Fun Fact: Το μάνγκα αφήνει κάποιες έμμεσες υπόνοιες ότι η Sailor Pluto είναι κρυφά ερωτευμένη με τον βασιλιά Εντίμιον, τον μελλοντικό εαυτό του Μαμόρου, του αγοριού που ερωτεύεται η Usagi Tsukino/ Sailor Moon.
Με αυτά τα ολίγα, βάζω και εγώ τη τελική μου τελεία σε αυτό το αφιέρωμα.
Σαν υστερόγραφο θα σας γνωστοποιήσω ότι ο Πλούτωνας παίζει ένα ζωτικής σημασίας ρόλο σε ένα από τα βιβλία μου. Και σας υπόσχομαι ότι σε ένα επόμενο βιβλίο μου, θα ταξιδέψουμε εκ νέου σε αυτό το τόσο απόκοσμο αλλά συνάμα γοητευτικό περιβάλλον για να βάλουμε μια κατακλείδα σε μια ιστορία αλλά και να ξεκινήσουμε συνάμα μια νέα!
Ως εκείνη την ημέρα, σας στέλνω την αγάπη μου, την ευχή μου για υγεία και ευτυχία και… ας πετάξουμε το κακό στη κόκκινη λαύρα της Δικαιοσύνης!
Tags: anime , article , gods , H.P. Lovecraft , Lovecraft , NASA , photos , planet , sailor moon , sailor pluto , The Weird Side Daily , twsd , universe , Yuggoth , άρθρο , αστέρια , Αστρονομικές Μονάδες , αστρονόμος , Ατμόσφαιρα , αφιέρωμα , γαλαξίας , Γη , Διεθνή Αστρονομική Ένωση , δορυφόροι , δορυφόρος , επιστήμονες , Έριδα , Ζώνη Καίπερ , ηλιακό σύστημα , Ήλιος , Θεοί , θεότητες , καλλιτέχνες , Κθούλου , Κλάιντ Τομπώ , Λογοτεχνία , Μηνάς Τσαμπάνης , νάνος πλανήτης , περιστροφή , πλανήτες , πλανήτης , πλανητικό σύστημα , Πλούτωνας , Συγγραφέας , σύμπαν , σύστημα , Σύστημα του Πλούτωνα , Τομπώ , φωτογραφίες , χαρακτηριστικά
/https://tf-cmsv2-smithsonianmag-media.s3.amazonaws.com/filer/20110520102322421590main_p1006ay-full.jpg){kind=link}
Σχόλια και απόψεις.
Η γνώμη σας είναι πάντα καλοδεχούμενη.