“Ήξερε τι είχε δει εκεί κάτω. Θυμόταν τη γυναίκα στη γωνία. Θυμόταν. Τα λευκά μαλλιά της άτακτα ριγμένα στους ώμους της, τα λευκά βρώμικα κουρελιασμένα ρούχα της, το σαπισμένο γεμάτο ουλές δέρμα της, τη δυσωδία που απέπνεε…”
“Ένας ξαφνικός ήχος διέτρεξε το σκοτεινό σπίτι. Ένα βαρύ πλατάγισμα. Θα ‘λεγε κανείς πως κάτι ογκώδες και δυσκίνητο είχε αναδυθεί μέσα απ’ το παχύρρευστο νερό ενός υπόγειου πηγαδιού. Υπήρχε κάτι στην υφή εκείνου του θορύβου, μια σπηλαιώδης και υγρή ποιότητα που μου έφερε στο νου την εικόνα ενός μεγάλου πλάσματος που μόλις είχε ξετρυπώσει από ένα στενό πέρασμα. Είχε έρθει από κάπου βαθιά. Προφανώς από το υπόγειο του σπιτιού…”
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 1
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
