”Τα πάντα γύρω του φλέγονταν, μπορούσε να μυρίσει την οσμή της απανθρακωμένης σάρκας. Τα χέρια του, τα ρούχα του ήταν ποτισμένα με αίμα. Όχι το δικό του, εκείνος δεν ήταν τραυματισμένος. Στεκόταν ακίνητος, μαρμαρωμένος στην άκρη της χαράδρας του όρους Στόρμ, το ιερό τόπο της φυλής των Νούρι. Στην αγκαλιά του κρατούσε σφιχτά το σώμα της αγαπημένης του Ανελίν. Το λευκό φόρεμά της είχε γίνει κατακόκκινο, το πρόσωπό της ήταν ωχρό.”
“Και τότε εμφανίστηκαν Εκείνοι. Χωρίς καμία προειδοποίηση. Ούτε τα τροχιακά τηλεσκόπια ούτε τα ραντάρ που σάρωναν τους ουρανούς δεν είχαν καταφέρει να ανιχνεύσουν την παρουσία τους. Απλά, από τη μια στιγμή στην άλλη, τα πελώρια αστρόπλοια τους υλοποιήθηκαν πάνω από τις μεγαλύτερες πόλεις του κόσμου λάμποντας στο φως σαν κολοσσιαία μαργαριτάρια που ιρίδιζαν ανεπαίσθητα…”
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 2
ΕπόμενηΕνημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
