“Με γύρεψες λοιπόν για τη συμβουλή μου, και καιρός ήρθε να στη δώσω, γιατί έχει ήδη πέσει η νύχτα πυκνή και το κρύο ήδη περονιάζει. Άπλωσε τα χέρια σου στη φωτιά. Ζεστάθηκες; Μπράβο. Πλησίασε. Δεν δαγκώνω, έχω φάει γεύμα θρεπτικό και πλούσιο, με μέλι και ακρίδες. Άκου.”
“Μας είχε σκεπάσει μια βαθιά σιωπή. Το ηλεκτρικό φως της στοάς είχε γίνει εντελώς ρηχό. Έπεφτε πάνω μας σαν άυλη μπογιά. Οι πινακίδες νέον έσβησαν στιγμιαία…”
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
