“Μπορεί να έχουν ξεχάσει πώς με λένε -εδώ εγώ δεν το θυμάμαι πια. Κάποιοι με φώναζαν Τζακ Φροστ, άλλοι Χειμώνα, άλλοι Άγιο Βασίλη, άλλοι Άγιο Νικόλα. Δε βαριέσαι. Τι σημασία έχει ένα όνομα; Μονάχα η έξαψη στα πρόσωπά τους με νοιάζει. Αυτήν περιμένω πώς και πώς, κάθε φορά.”
“Εκείνη η παιδική χαρά είναι στοιχειωμένη. Και με τιμωρεί. Το βράδυ γεμίζει με τις ψυχές των χαμένων παιδιών. Των παιδιών που έστειλα εγώ στον άλλο κόσμο.”
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 1
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
