Το Δωμάτιο

“Φωνές, κραυγές και παράξενες ομιλίες διέσχιζαν τον σκοτεινό διάδρομο του φρενοκομείου. Από ένα ανοιχτό παράθυρο το ουρλιαχτό ενός λύκου ήρθε να προστεθεί σε αυτό το χάος. Η νύχτα ήταν ήδη επιβαρυμένη από ένα άσχημο περιστατικό από το πτώμα ενός φρενοβλαβή που βρήκαν οι νοσηλευτές…”

Φωνές, κραυγές και παράξενες ομιλίες διέσχιζαν τον σκοτεινό διάδρομο του φρενοκομείου. Από ένα ανοιχτό παράθυρο το ουρλιαχτό ενός λύκου ήρθε να προστεθεί σε αυτό το χάος. Η νύχτα ήταν ήδη επιβαρυμένη από ένα άσχημο περιστατικό από το πτώμα ενός φρενοβλαβή που βρήκαν οι νοσηλευτές. Όλο το προσωπικό ήταν τρομαγμένο. Οι τρελοί βρήκαν ακόμη έναν λόγο να εκφράσουν την παραφροσύνη τους. Κάποιες λάμπες φθορίου τρεμόπαιζαν κι έκαναν το χώρο να μοιάζει παραμελημένος. Μια ρεσεψιόν έστεκε άδεια. Μια πεσμένη μολυβοθήκη και μερικά σκόρπια στυλό στο πάτωμα πρόδιδαν πως ο υπάλληλος έφυγε βιαστικά.

Στη δεξιά στροφή του διαδρόμου ερχόταν φως. Ήταν από το δωμάτιο του νεκρού. Οι ομιλίες των νοσηλευτών ο μόνος λογικός ήχος μέσα στο χάος που επικρατούσε.

«Να φωνάξουμε την αστυνομία», γύρισε και είπε ένας από τους νοσηλευτές στα πεταχτά. Κάποιοι γύρισαν και τον κοίταξαν. Τα κεφάλια τους συμφώνησαν πρώτα κι έπειτα το εξέφρασαν λεκτικά. Η οθόνη ενός κινητού τηλεφώνου φώτισε. Όλοι έκαναν ησυχία και περίμεναν.

«Ναι, καλησπέρα σας, αστυνομία εκεί;» ‘Ένα βουητό δυσνόητο στους γύρω νοσηλευτές ακούστηκε.

«Σας παίρνω από το ψυχιατρείο. Ένας φρενοβλαβής βρέθηκε νεκρός». Το βουητό ήρθε να κάνει και πάλι μια ερώτηση. «Τι να σας πω, το δωμάτιο είναι γεμάτο αίματα κι αυτός σχεδόν κομμάτια. Νομίζω πως δάγκωσε τον εαυτό του μέχρι θανάτου. Το θέαμα είναι αποκρουστικό, κύριε». Μια παύση λίγων δευτερολέπτων στο ακουστικό κι έπειτα ένας αναστεναγμός ανάγκασε δυο νοσηλευτές να κοιταχτούν στα μάτια. Ακούστηκε ξανά ο ίδιος ήχος. «Σας ευχαριστώ πολύ, θα περιμένουμε, ναι, μην ανησυχείτε, δεν έχει ακουμπήσει κανείς τίποτα».

Λίγο πιο κάτω, στο κέντρο του διαδρόμου ήταν το δωμάτιο της απομόνωσης. Είχε πολλά χρόνια να χρησιμοποιηθεί. Κλειδωμένο εδώ και τριάντα χρόνια. Όλο το προσωπικό σχεδόν ήταν καινούργιο. Ο μόνος παλιός υπάλληλος ένας μεσήλικας που φέτος θα έβγαινε στη σύνταξη που εκείνο το βράδυ έλειπε. Αυτός ήταν ο μόνος που γνώριζε την ιστορία που είχε συμβεί πριν από 28 χρόνια σαν σήμερα.

Δύο χρόνια αφότου τον προσέλαβαν έφερε η αστυνομία με δικαστική εντολή έναν επικίνδυνο ψυχασθενή. Έπρεπε να κάτσει εκεί ένα 24ωρο και την επομένη θα τον μετέφεραν σε φυλακές υψίστης ασφαλείας. Για να μη προκαλέσει κάποιο πρόβλημα τον έβαλαν σε εκείνο το σκοτεινό δωμάτιο. Στην απομόνωση. Ήταν ο πρώτος που μπήκε εκεί. Δεν είχε ξαναχρησιμοποιηθεί. Θα έλεγε κανείς πως το έφτιαξαν γι’ αυτόν αφού από τότε δεν ξανά χρειάστηκε. Εκείνος όμως το ίδιο βράδυ δημιούργησε πρόβλημα. Φώναζε και χτυπιόταν.

«Ήρθε η ώρα να δραπετεύσω, ήρθε η ώρα να δραπετεύσω». Κάποιοι από τους νοσηλευτές που είχαν βάρδια πήραν την εντολή να του κάνουν ηλεκτροσόκ. Πήγαν στο δωμάτιο και άνοιξαν την πόρτα με όλες τις προφυλάξεις. Εκεί τους ξέφυγε ο έλεγχος. Μόλις άνοιξαν την πόρτα όρμησε πάνω τους κι άρχισε να τους δαγκώνει ανελέητα, μια και τα χέρια του ήταν δεμένα από τον ζουρλομανδύα. Έντρομοι προσπάθησαν να του ξεφύγουν και τα κατάφεραν. Όμως ο ψυχοπαθής συνέχιζε να φωνάζει. «Ήρθε η ώρα να δραπετεύσω, ήρθε η ώρα να δραπετεύσω», έλεγε ξανά και ξανά. Κάθισε κάτω κι άρχισε να δαγκώνει και να ξεσκίζει τον ζουρλομανδύα. Φάνηκε το μπράτσο του. Άρχισε να το δαγκώνει, να ξεσκίζει τις ίδιες του τις σάρκες. Το αίμα πετάχτηκε μόλις δάγκωσε μια του αρτηρία. Και τότε με χαμόγελο είπε μια τελευταία κουβέντα, «Θα ξανάρθω». Και έσβησε μέσα σε μια λίμνη αίματος. Όσοι φρενοβλαβείς άκουσαν όλα όσα είχαν συμβεί ξεκίνησαν να φωνάζουν, και να μιλούν παράξενα. Οι φωνές, οι κραυγές και οι παράξενες ομιλίες ταξίδευαν στον σκοτεινό διάδρομο. Από ένα ανοιχτό παράθυρο το ουρλιαχτό ενός λύκου ήρθε να προστεθεί σε αυτό το χάος…

 

Main Image Reference

Tags: chaos , Creepy , dark , Eerie , terror , The Weird Side Daily , αίμα , αίματα , αλλόκοτο , απόδραση , απομόνωση , αρτηρία , Αστυνομία , Άσυλο , βουητό , βράδυ , Γρηγόρης Τριγλίδης , διάδρομος , διήγημα , δικαστική εντολή , δωμάτιο , ζουρλομανδύας , ηλεκτροσόκ , ήχος , θάνατος , ιστορία , κραυγές , κραυγή , λύκος , μεταφυσικό , νεκρός , νοσηλευτές , νοσηλευτής , νύχτα , ουρλιαχτό , παράθυρο , παραφροσύνη , παραφυσικό , πρόβλημα , πτώμα , σάρκα , σάρκες , σκοτάδι , σώμα , τηλεφώνημα , τηλέφωνο , τρέλα , τρόμος , Φόβος , φρενοβλαβής , φρενοκομείο , φυλακές , φυλακή , φωνές , φωνή , φως , χαμόγελο , χέρι , Ψυχιατρείο , ψυχιατρικό άσυλο

Γρηγόρης Τριγλίδης

Δημοσιεύτηκε 12 Ιουλίου, 2020

Σχόλια και απόψεις.

Η γνώμη σας είναι πάντα καλοδεχούμενη.

Εγγραφείτε στο newsletter μας

Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.