Λίκνισε το γερό κορμί της, στην άκρη του κόσμου.
Στην άκρη, που δε μαζεύει ούτε ευχές, ούτε αναμνήσεις.
Τα σκληρά πόδια της γρατζούναγαν ρυθμικά την κακοτράχαλη επιφάνεια του γκρεμού.
Πίσω της, τα φώτα του κόσμου που άφηνε, οι στιβαρές χειραψίες αγνώστων, οι δυνατές απογοητεύσεις ηδονικών βραδιών, τα χαμόγελα γύρω από τη φλόγα του έρωτα, την ψύχρα της καρδιάς που αφήνεται μόνη.
Μπρος της το έρεβος.
Το σκότος, το άγνωστο.
Ακούστηκε ξανά το δέρμα της να σκίζεται κάτω από τις πατούσες.
Με μια κίνηση, ξανά-ισορρόπησε στην άκρη της αβύσσου.
Ο ρυθμός στα αυτιά της τώρα βάθαινε και απομακρυνόταν.
Κάτω της, το πυκνό σκοτάδι έπνιγε ό,τι αρχέγονο παραλήρημα φόβου ακουμπούσε.
Εκείνη με ένα σάλτο έλαμψε σε μια χορευτική φιγούρα.
Τα μάτια της κουρασμένα μα αποφασισμένα, στράφηκαν προς τα πόδια.
Ο ρυθμός σταμάταγε τώρα.
Εκείνη έστεκε γυμνή προσπαθώντας να τελειοποιηθεί.
Μέσα στην απέραντη νύχτα, η μουσική χάθηκε.
Το μαύρο σταδιακά, απλώθηκε παντού.
Εκείνη, κανείς δεν ξέρει αν χορεύει ακόμα.
Μα τα σημάδια από το αίμα στον βράχο, δείχνουν τις πατημασιές της μέχρι σήμερα.
Τα σημάδια, ο μοναδικός μάρτυρας ότι χόρευε εκείνο το βράδυ.
Tags: dance , dance macabre , dark , death , edge , fairytale , fantasy , mystery , short-story , weird , άκρη του κόσμου , αλλόκοτο , ανατριχίλα , Μουσική , σκοτάδι , τρόμος , φαντασία , Φαντάσματα , Φανταστικό , Φόβος , ψυχολογία
Σχόλια και απόψεις.
Η γνώμη σας είναι πάντα καλοδεχούμενη.