Ray Bradbury, ο ερμηνευτής της ψυχής μας

“Αν εξετάσουμε σε βάθος τα έργα του Ray Bradbury, υπάρχει φόβος να φωτίσουμε άπλετα τα συμπλέγματά μας και τις φοβίες μας. Είναι ο απόλυτος χάρτης για να ερμηνεύσουμε τον λαβύρινθο του εαυτού μας και του κόσμου. Η γραφή του είναι το εργαλείο που χρησιμοποιεί ο ανθρώπινος νους για να περιγράψει και τον εαυτό του…”

Καθώς πλησιάζει η επέτειος θανάτου του Ray Bradbury (5 Ιουνίου 2012), άρχισα να ξαναδιαβάζω μερικά από τα έργα του. Η αλήθεια είναι πως στη δεύτερη ανάγνωση, τα «είδα» με καινούρια, διαφορετική ματιά.

Αν εξετάσουμε σε βάθος τα έργα του Ray Bradbury, υπάρχει φόβος να φωτίσουμε άπλετα τα συμπλέγματά μας και τις φοβίες μας. Είναι ο απόλυτος χάρτης για να ερμηνεύσουμε τον λαβύρινθο του εαυτού μας και του κόσμου. Η γραφή του είναι το εργαλείο που χρησιμοποιεί ο ανθρώπινος νους για να περιγράψει και τον εαυτό του. Άλλωστε, κατά τον Bradbury ο κόσμος ερμηνεύεται. Αρκεί να καταφέρουμε πρώτα να ερμηνεύσουμε τον εαυτό μας.

Στο διήγημά του Κάμποσοι ζούνε σαν το Λάζαρο, που βρίσκεται στη συλλογή The Machineries of Joy (1964), έχει φτάσει στον πυρήνα των αισθημάτων και των ιδεών. Υπογραμμίζει το αλληλένδετο της αρσενικής δύναμης με την γυναικεία παρουσία. Η μία δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την άλλη. Το αρσενικό χρειάζεται την γυναικεία δημιουργική δύναμη για να ανθίσει. Αντίθετα, η υστερόβουλη θηλυκή παντοδυναμία μπορεί να το ευνουχίσει.

Άριστο ψυχογράφημα, που θα μπορούσε κάλλιστα να χρησιμεύσει στη θεραπεία οιδιπόδειων συμπλεγμάτων και καταθλιπτικών, άβουλων ανθρώπων.

Το μυθιστόρημα Φαρενάιτ 451 επανεκδόθηκε το 2012, σε στιγμή κομβική για το βιβλίο. Άραγε ο Bradbury μπόρεσε να προφητεύσει γεγονότα που θα λάμβαναν χώρα μετά από σχεδόν μισό αιώνα; Υποτίθεται πως ζούμε στον αιώνα της ελευθερίας του λόγου. Το μόνο που λογοκρίνεται είναι η ίδια η λογοκρισία. Επιπλέον με το πάτημα ενός πλήκτρου έχουμε πλήρη πρόσβαση σε κάθε επιστημονική γνώση και καλλιτεχνική δημιουργία χάρη στο διαδίκτυο. Ωστόσο η ισοπέδωση των πάντων συνυπάρχει με την άποψη πως κάθε δημιούργημα έχει την πινελιά του δημιουργού του και πως είναι καθήκον του δημιουργού να το επισημάνει. Ο καθένας μας μπορεί πια να διαβάσει, να μάθει και να δημοσιεύσει σχεδόν ό,τι θέλει. Το διαδίκτυο, που υπόσχεται να διευρύνει τους ορίζοντές μας, φορτώνει τον εγκέφαλό μας με ανώδυνες και ανούσιες πληροφορίες. Έτσι μας πείθει ότι σκεφτόμαστε, χωρίς να έχουμε καταναλώσει ένα δράμι φαιάς ουσίας.

Ενώ πιστεύουμε ότι είμαστε ελεύθεροι και αυτεξούσιοι, έχουμε αποχαυνωθεί στο σύνολό μας. Μπορεί να μην περιοριζόμαστε από την λογοκρισία, αλλά έχουμε εκπαιδευτεί να αυτολογοκρινόμαστε. Λατρεύουμε μαζικά την (ίδια) εικόνα και τα ίδια αναγνώσματα, επειδή φοβόμαστε να διαφοροποιηθούμε από το πλήθος.

Τα Χρονικά του Άρη είναι ένα ουτοπικό αλληγορικό μυθιστόρημα, που ασχολείται με την καταστροφή του περιβάλλοντος, το ρατσισμό και επεκτείνεται στην εξάρτησή μας από την τεχνολογία και στην απληστία που χαρακτηρίζει το είδος μας. Προσπαθεί, δηλαδή, να μας φέρει αντιμέτωπους με την «ανθρωπιά» μας. Πρόκειται για κλασσικό έργο του 20ού αιώνα, με δύναμη και φαντασία που παραμένουν ζωντανές ακόμα και σήμερα. Γράφτηκε σε μία περίοδο που το είδος της επιστημονικής φαντασίας ήταν παρεξηγημένο. Ωστόσο ο Bradbury δεν έπαψε ποτέ να το υπερασπίζεται. Θεωρούσε ότι είναι το είδος της λογοτεχνίας που μας οδηγεί να χρησιμοποιούμε την κριτική μας σκέψη και να αρνούμαστε κάθε είδος χειραγώγησης.

Με τα έργα του ο Ray Bradbury μας οδηγεί σε ισορροπημένη αυτογνωσία και μας βοηθά να κατανοήσουμε το σύμπαν μέσα από την έρευνα και την παρατήρηση. Μας τονίζει επίσης ότι εμείς διαμορφώνουμε το γνωστό μας περιβάλλον, εφόσον είμαστε οι παρατηρητές του και ότι, αντίστοιχα, ο εξωτερικός κόσμος αποτελεί αντανάκλαση του εσωτερικού μας. Δικαιολογημένα θεωρείται ο «πατριάρχης» της επιστημονικής φαντασίας.

 

 

Main Image Reference

Tags: Ray Bradbury , The Weird Side Daily , αίσθημα , αιώνας , αλληγορία , ανάγνωση , ανθρωπιά , Άνθρωπος , άντρας , απληστία , αυτογνωσία , βιβλία , βιβλίο , γνώση , γραφή , γυναίκα , δημιουργία , Διαδίκτυο , διήγημα , δύναμη , εαυτός , Εγκέφαλος , είδος , εικόνα , ελευθερία , εξάρτηση , επέτειος , Επιστημονική Φαντασία , έργα , έργο , έρευνα , ερμηνεία , θάνατος , θεραπεία , ιδέα , Ίντερνετ , Κάμποσοι ζούνε σαν το Λάζαρο , καταστροφή , κόσμος , κριτική σκέψη , Κυριακή Δριτσάκου , λαβύρινθος , λογοκρισία , λόγος , Λογοτεχνία , Μυθιστόρημα , Νους , ουτοπία , παρατήρηση , παρουσία , περιβάλλον , πινελιά , πλήθος , πληροφορία , πλοκή , προφητεία , πυρήνας , ρατσισμός , Συγγραφέας , συγγραφή , Συλλογή , σύμπαν , σύμπλεγμα , Τα Χρονικά του Άρη , τεχνολογία , φαντασία , Φαρενάιτ 451 , Φοβία , Φοβίες , φύση , χάρτης , Ψυχή , ψυχογράφημα

Κυριακή Δριτσάκου

Δημοσιεύτηκε 16 Ιουλίου, 2020

Σχόλια και απόψεις.

Η γνώμη σας είναι πάντα καλοδεχούμενη.

Εγγραφείτε στο newsletter μας

Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.