“Κι αν ο τρόπος που αυτή η σελίδα επεξηγεί στον αναγνώστη την κατάσταση στην οποία βρίσκομαι, είναι θλιβερό. Τόσο γιατί δεν υπάρχω πια για να εμποδίσω εσένα να ανοίξεις το ημερολόγιο κάποιου ξένου, όσο γιατί φοβάμαι πως αυτή η στιγμή αναπόφευκτα θα φτάσει. Πιθανότατα, πολύ σύντομα…”
“Τη μισούσα. Από πάντα. Από μικρό παιδί θυμόμουν με φρίκη τα γλοιώδη φιλιά της, μέσα απ’ το πυκνό βέλο που δεν έβγαζε ποτέ. Η αίσθηση που άφηναν πάνω στο μάγουλο μου ήταν απαίσια. Σαν να κολλούσε πάνω του ένας γυμνοσάλιαγκας που ήταν πασαλειμμένος με ιστούς αράχνης. Το ίδιο αποκρουστική ήταν και η μυρωδιά της: Ένα μείγμα μπαγιάτικης λεβάντας, σαπίλας, στάσιμου νερού…”
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 1
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.