Θυμάμαι σα να ‘ταν χθες, τα μάτια μου δακρύζουν από συγκίνηση, όταν με τρεμάμενο χέρι άρχισα δειλά να σχεδιάζω το γενετικό υλικό της…
Δεν υπήρχε καμία σκέψη πια. Δεν αισθανόσουν τίποτα, παρά μόνο τα λυτρωτικά χείλη του θανάτου στο μάγουλο σου…
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
