“Ένας ξαφνικός ήχος διέτρεξε το σκοτεινό σπίτι. Ένα βαρύ πλατάγισμα. Θα ‘λεγε κανείς πως κάτι ογκώδες και δυσκίνητο είχε αναδυθεί μέσα απ’ το παχύρρευστο νερό ενός υπόγειου πηγαδιού. Υπήρχε κάτι στην υφή εκείνου του θορύβου, μια σπηλαιώδης και υγρή ποιότητα που μου έφερε στο νου την εικόνα ενός μεγάλου πλάσματος που μόλις είχε ξετρυπώσει από ένα στενό πέρασμα. Είχε έρθει από κάπου βαθιά. Προφανώς από το υπόγειο του σπιτιού…”
“Είχε μεγάλη και αλλόκοτη φαντασία κι ο ίδιος και είχε σκεφτεί διάφορα τρελά, απίθανα και παράδοξα, που θα μπορούσαν να του συμβούν στη ζωή του, όταν ονειροπολούσε ή χάζευε άσκοπα, αλλά ποτέ δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα χρειαζόταν να πάρει τηλέφωνο, μέσα από ένα υπόγειο, κάπου τόσο μακριά, όπου δεν ζουν καν άνθρωποι…”
ΣΕΛΙΔΑ 2 / 2
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
