“Από τη μέρα που γεννήθηκε η Τζένιφερ, είχε δίπλα της μια μουτζούρα που αιωρούταν συνεχώς λίγο πιο πάνω από το κεφάλι της. Στην αρχή, όταν ήταν μικρή, δεν ήταν παρά μία κουκίδα. Όσο μεγάλωνε εκείνη όμως, τόσο μεγάλωνε και η κουκίδα, μέχρι που άρχισε να μοιάζει με μια μεγάλη, μαύρη μπάλα, μια μεγάλη μουτζούρα που δεν έλεγε να φύγει από δίπλα της.”
“Πλησιάζει. Πηχτό, βαθύ, μελανό. Σκοτάδι, μαύρο σαν πίσσα, απλώνει τα πλοκάμια του, τεντώνεται σαν χορδή τόξου, έτοιμο να εκτοξευτεί εναντίον μου. Το βλέπω να ετοιμάζεται, να εξαπολυθεί, να με καταβροχθίσει.”
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 1
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
