“Κανονόμπαλες έσκαγαν δεξιά κι αριστερά, μερικά μέτρα πίσω από την πρύμνη και χάνονταν στον πάτο του ωκεανού. Οι αντίπαλοι τους πρόφταιναν κι ο Τζάκο τους έδωσε τα πλευρά της Μπρέγια στο στόμα. Κάθε μυς του προσώπου του είχε σφιχτεί από το θυμό”.
“Δέκα-δέκα πέθαιναν οι Γάλλοι κάθε βράδυ που η Ξένη αλυχτούσε δίπλα στις σκηνές τους. Γέμιζε ο λάκκος με κορμιά μα δεν έλεγε να κλείσει. Και κάθε που γυρνούσε ξημερώματα στο σπίτι του ψαρά, του ‘λεγε πόσους είχε θερίσει…”
Μια ιστορία τρόμου για τη χολέρα της Αθήνας και του Πειραιά
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 1
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
