“Ψάχνω για ένα κομμάτι πράσινο, ανέγγιχτο από τα χέρια της πύρινης λαίλαπας που καταπίνει τα πάντα στο πέρασμά της. Δεν μπορώ να διακρίνω μέσα στον καπνό. Αναρωτιέμαι τι θα απογίνω. Περνάω μέσα από τα δάχτυλά μου την πράσινη χαίτη μου και την κοιτάω θλιβερά…”
“Ξάφνου σταμάτησε, όταν η ομίχλη τον τύλιξε σφιχτά και όλα μαύρισαν. Φωνές άρχισαν να ψιθυρίζουν τρεμουλιάζοντας· φωνές εξαίσιες και αριστοκρατικές, σαν το τραγούδι των κυράδων των παλιών καιρών.
«Ποιος είναι εκεί;» ψιθύρισε, φοβούμενος πως έχανε και το μυαλό του μαζί με την όρασή του. «Θεέ και Κύριε! Δεν βλέπω τίποτα!»
«Κλείσε τα μάτια σου, και θα δεις τα πάντα», απάντησαν οι φωνές.”
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 1
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
