“Οι ιστορίες που λεγόντουσαν από τους Ινδιάνους τα βράδια γύρω από μια αναμμένη φωτιά και κάτω από το μαύρο πέπλο της νύχτας, μπορούσαν να φέρουν ανατριχίλα ακόμα και στους πιο δυνατούς ακροατές. Οι ψυχές όλων πάγωναν και οι καρδιές τους σταματούσαν στο άκουσμα των ονομάτων εκείνων των παράξενων και διψασμένων για θάνατο πλασμάτων…”
“Έπιασαν μια μικρή ακατάληπτη-για ένα τρίτο παρατηρητή – σύντομη κουβέντα, που από τον τόνο και το ύφος της, έμοιαζε πότε να είχε μικρές σκληρές εντάσεις και πονεμένες γωνιές παντού κι άλλοτε μια αβάσταχτη τρυφερότητα κι ένα κοινό σπαρακτικό λυγμό, που θα έκανε κάποιον, που είχε ανοιχτά τα αυτιά της ψυχής του, να βουρκώσει, κι ας μη καταλάβαινε λέξη από όσα μιλήθηκαν…”
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 1
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
