“Ηλιαχτίδες πλημμύρισαν το δωμάτιο κι ένιωσε να πνίγεται ξανά στο γκρίζο της νοσταλγίας.
Μπροστά του, μια ολοκληρωμένη ιστορία, ένα άδειο πιάνο κι η ανάμνηση μιας ξεχασμένης αγάπης χαραγμένη στην αγαλήνευτη ψυχή του.”
“Τα χάπια μου προσφέρουν αυτό που λαχταρώ πιο πολύ απ’ όλα: Τη λησμονιά. Οικοδομούν ένα χημικό τείχος που κρατάει μακριά τα φριχτά όνειρα που προσπαθούν κάθε βράδυ να εισβάλλουν στο κεφάλι μου: Εικόνες πλοκαμοφόρων τεράτων που αναδύονται από μια αγριεμένη θάλασσα και ισοπεδώνουν αλαλάζουσες πολιτείες…”
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 1
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
