Το πρώτο μέρος της ιστορίας μπορείτε να το διαβάσετε εδώ.
Η επίσκεψη της αστυνομίας.
Η σειρήνα της αστυνομίας ακούστηκε από τον εξωτερικό χώρο της ψυχιατρικής κλινικής. Τα βλέμματα όλων των νοσηλευτών που ήταν μαζεμένοι στο δωμάτιο του νεκρού έψαχναν να βρουν από πού έρχεται ο ήχος. Τα φώτα του φάρου πλησίασαν την αυλή και τα γαλάζια φώτα ταξίδευαν μέσα στον διάδρομο του νοσοκομείου από τα παράθυρα, αλλάζοντας ρυθμικά τις φωτοσκιάσεις. Σε λίγη ώρα ένας χτύπος ακούστηκε από την πόρτα, όμως χάθηκε από της κραυγές των νοσηλευμένων.
Το τηλέφωνο του νοσοκόμου που πήρε την αστυνομία ακούστηκε και αναβόσβησε για λίγο. Τα μάτια του διάβαζαν το μήνυμα. «ας πάει κάποιος να ξεκλειδώσει την πόρτα». Δίχως δεύτερη σκέψη, η νοσηλεύτρια που ήταν πριν στην ρεσεψιόν έτρεξε να πάρει τα κλειδιά από το συρτάρι της. Έπειτα, τα γρήγορα βήματά της πρόδωσαν το τρέξιμό της στο διάδρομο. Σε λίγη ώρα ο αστυνομικός διευθυντής έφτασε μαζί με ένα συνεργείο τεσσάρων ατόμων για να συλλέξουν στοιχεία.
«Καλησπέρα σας, είμαι ο διευθυντής της αστυνομίας», τους χαιρέτησε προτάσσοντας το χέρι στον πρώτο που βρήκε μπροστά του και κοίταξε προς το μέρος του πτώματος. Οι κόγχες των ματιών του πήγαν να βγουν έξω από το φριχτό θέαμα. Το αίμα είχε πεταχτεί στους τοίχους και είχε γεμίσει σχεδόν όλο το δωμάτιο. Για μια στιγμή πίστεψε ότι το κουρελιασμένο πτώμα είχε στεγνώσει από το αίμα που είχε στις φλέβες του. Έκλεισε τα μάτια του σε μια προσπάθεια να μη βγάλει ό,τι είχε φάει πριν λίγη ώρα. «Μα καλά, κάθεστε τόση ώρα και βλέπετε τον νεκρό;», τους ρώτησε απορημένος ο διευθυντής με την ομιλία του σχεδόν να τους μαλώνει. «Περάστε μέσα, βάλτε κορδέλες και κλείστε το μέρος», διέταξε αυστηρά τους συνεργάτες του. «Οι υπόλοιποι να περάσετε για ανάκριση. Θέλω ένα δωμάτιο μεγάλο και ένα μικρό που να βρίσκετε δίπλα του, με ένα τραπέζι και δυο καρέκλες. Η ανάκριση θα γίνει εδώ». Μίλησε σε όλους με αυστηρό ύφος. Την ίδια στιγμή που τελείωσε την φράση του τα φώτα έσβησαν και οι φρενοβλαβείς σταμάτησαν να ακούγονται. Από ένα ανοιχτό παράθυρο ο λύκος ούρλιαξε και πάλι δυνατά. Η ανάσα τους κόπηκε από τον τρόμο που βίωναν. «Ανοίξτε τους φακούς, μη κάθεστε έτσι», πρόσταξε ψύχραιμα ο διευθυντής αστυνομικός, «ακολουθήστε όλοι τις οδηγίες που έδωσα». Γύρισε και κοίταξε έναν γεροδεμένο νοσηλευτή επιβλητικά. «Εσύ να μου βρει τώρα τα δωμάτια που ζήτησα, είστε όλοι υπό κράτηση και ύποπτοι για φόνο».
«Μα γιατί το λέτε αυτό κύριε…», ρώτησε μια νοσηλεύτρια. «Θα καταλάβετε όταν έρθει η ώρα. Αυτή τη στιγμή θέλω να μου βρείτε τους χώρους που ζήτησα», είπε και τα μάτια του κοίταξαν πάλι τον γεροδεμένο νεαρό…
Συνεχίζεται…
Tags: Asylum , horror , The Weird Side Daily , weird , weird stories , αίμα , αλλόκοτο , Ανθρώπινη Συμπεριφορά , άνθρωποι , Άσυλο , δολοφονία , Λογοτεχνία , λογοτεχνία Τρόμου , νεκροί , νοσοκομείο , συγγραφή , Τρομακτικές ιστορίες , τρόμος , Φόβος , Ψυχιατρείο
Σχόλια και απόψεις.
Η γνώμη σας είναι πάντα καλοδεχούμενη.