Ο κόσμος του Φανταστικού είναι ένα εκτενές, μαγικό και περίεργο σύμπαν, με πολλές και διαφορετικές προσεγγίσεις και ιστορίες. Από τα υποείδη του και τις Θεματολογίες της κάθε μίας από τις ιστορίες αυτές, μέχρι τους Χαρακτήρες που τις γεμίζουν και τις ζωντανεύουν και τους Κανόνες που διέπουν την κάθε πλευρά του, το Φανταστικό, μαζί με τα αδελφικά του Είδη, την Επιστημονική Φαντασία και τον Τρόμο, ρίχνουν φως σε διάφορες πραγματικότητες οι οποίες, αν και όχι απαραίτητα σε πλήρη αντιστοιχία με την δική μας, έχουν πολλά να μας προσφέρουν στο πώς θα την διαχειριστούμε. Όταν, δε, δουλεύουν μαζί, το αποτέλεσμα είναι σε θέση να μας σημαδέψει και να μας τρομάξει, να μας μαγέψει, να μας εμψυχώσει και, μερικές φορές, να μας αλλάξει.
Κοιτάζοντας τα άρθρα που έχω γράψει για τη σελίδα, διαπίστωσα ότι δεν έχω δώσει όση έμφαση θα ήθελα σε ιστορίες του είδους της Φαντασίας, ειδικά σε αυτές που εκ πρώτης όψεως ίσως κάποιοι να χαρακτήριζαν και περίεργες. «Ποια ιστορία που ξέρω στο είδος της Φαντασίας είναι αρκετά Περίεργη, με στοιχεία Τρόμου, διαπραγματεύεται θέματα υψηλά αλλά και πλήρως ανθρώπινα, και είναι πλήρως απολαυστική και άξια συζήτησης;», σκεφτόμουν. Και μετά συνειδητοποίησα ότι η απάντηση με κοιτούσε όλον αυτόν τον καιρό. Και γι’ αυτή θα μιλήσω τώρα. Αλλά πρώτα, μια μικρή ιστορική εισαγωγή…
Βρισκόμαστε στην Ιαπωνία, όπου ο φοιτητής ανθρωπιστικών επιστημών στο πανεπιστήμιο Hosei του Τόκιο, Kinoko Nasu, πέρα από τις σπουδές του ασχολείται και με τη συγγραφή μια ιστορίας φαντασίας. Το 1998, μαζί με τον εικονογράφο Takashi Takeuchi, θα ιδρύσουν την εταιρία βιντεοπαιχνιδιών Type-Moon, και θα την καθιερώσουν ως δυνατό παίκτη στο είδος των Visual Novels (συνδυασμός βιντεοπαιχνιδιού με μυθιστόρημα σε οπτική πρώτου προσώπου, όπου ο παίκτης-αναγνώστης επιλέγει την συμπεριφορά και τις αποφάσεις του πρωταγωνιστή –και έχει πολλά δυνατά διαφορετικά τέλη). Μετά την επιτυχία της πρώτης του δουλειάς, του βαμπιρικής φαντασίας eroge (πολύ απλοϊκά «πορνογραφική ιστορία με έμφαση όμως στην υπόθεση») “Tsukihime” (μετάφραση: “Moon Princess”), ο Nasu ξέθαψε την κολεγιακή του ιστορία για έναν ιππότη, μια νεαρή κοπέλα και έναν πόλεμο μυθικών ηρώων για το Άγιο Δισκοπότηρο, την οποία και αποφάσισε να διασκευάσει και να τροποποιήσει για το Μέσο των Visual Novel, αλλάζοντας και μερικές λεπτομέρειες του αρχικού κειμένου, όπως το φύλο των δύο βασικών χαρακτήρων. Και έτσι, το 2004, κυκλοφόρησε στην Ιαπωνία ένα Visual Novel που έμελλε να χτίσει κάτι πέρα από κάθε φαντασία: το “Fate/stay night”.
Με τι έχει να κάνει λοιπόν το “Fate/stay night”; Στην πόλη Fuyuki της Ιαπωνίας γίνεται ανά κάποιες δεκαετίες μία σύγκρουση ιδεών και ατόμων, ένας πόλεμος. Ο στόχος; Το Άγιο Δισκοπότηρο -ή καλύτερα μία μαγική του απομίμηση- το οποίο έχει την δύναμη να πραγματοποιήσει οποιαδήποτε ευχή. Για το λόγο αυτό στην πόλη μαζεύονται εφτά Μάγοι οι οποίοι, καλώντας μυθικούς ήρωες σαν Υπηρέτες (Servants), πολεμούν για την δόξα και μία ευχή που δεν μπορούν να πραγματοποιήσουν αλλιώς. Και είναι ένας αγώνας ζωής και θανάτου για πολλούς, αθώους και μη –οτιδήποτε χρειαστεί για την νίκη, το Δισκοπότηρο και το να μείνει κρυφός από τους μη-μάγους ο κόσμος της Μαγείας.
Ένας από αυτούς τους μη-μάγους, ή μάλλον «όχι-αρκετά» μάγους, είναι και ο πρωταγωνιστής μας, ο Shiro Emiya, ένας μαθητής λυκείου ο οποίος έχει ένα απλό ιδανικό: να γίνει ένας Ήρωας της Δικαιοσύνης και να προστατέψει τους πάντες. Την ευκαιρία του γι’ αυτό βρίσκει όταν, άθελά του, γίνεται ο ίδιος ένας από αυτούς τους εφτά μάγους και καλεί την δική του Servant, την μυστηριώδη (και πολύ όμορφη) ξιφομάχο Saber. Ο δρόμος του θα διασταυρωθεί με πολλούς διαφορετικούς, περίεργους και γοητευτικούς, χαρακτήρες, όπως η επίσης μάγισσα και συμμετέχουσα στον Πόλεμο, δημοφιλής συμμαθήτριά του, Rin Tohsaka, ο περίεργος ιερέας και επιβλέπων στον Πόλεμο, Kirei Kotomine, οι οικογένειες Μάγων Einzbern και Makiri/Matou και άλλους.
Και κάπου εκεί ξεκινάνε τρεις ιστορίες δράσης, φαντασίας και αγωνίας, όπου Ήρωες και Μη συγκρούονται για τα ιδανικά και τα όνειρά τους, με στόχο μια ευχή. Με τι κόστος όμως;
«Συγγνώμη, τι εννοείς τρεις ιστορίες; Εγώ μια υπόθεση διάβασα».
Το “Fate/stay night”, πέρα από τα πολλά διαφορετικά τέλη που έρχονται με το Μέσο των Visual Novel –συνήθως διάφορα Κακά, μερικά Καλά και ένα Πραγματικό- έρχεται και με τρεις διαφορετικές εξελίξεις της ιστορίας (τα λεγόμενα “routes”), όπου διαφορετικοί χαρακτήρες είναι στο επίκεντρο, γεγονότα και προσωπικότητες αλλάζουν, και μια διαφορετική Ηρωίδα κερδίζει την καρδιά και την προσοχή του Shiro (και του Παίκτη).
Το ενδιαφέρον της ιστορίας βρίσκεται σε αυτά τα τρία routes λοιπόν και στο τρόπο που όλα μαζί λένε μια ιστορία ενός παιδιού που μεγαλώνει και γίνεται ένας συνειδητοποιημένος ενήλικας, μια ιστορία για τα Ιδανικά και την διαχείρισή τους, αλλά και το πόσο τοξικός και επικίνδυνος μπορεί να γίνει για το άτομο, ο χωρίς μέτρο Αλτρουϊσμός. Και θα δούμε αυτές τις θεματολογίες και τις ιστορίες μέσα από τις αντίστοιχες μεταφορές τους σε anime (σειρές και ταινίες), με μια μικρή παράκαμψη για τροφή για σκέψη, ένα έξτρα πλαίσιο, και εφιάλτες.
Route 1: Fate ή Fate/stay night (2006, Studio DEEN) – Ο Εαυτός σαν Ιδανικό
Η πρώτη μεταφοράτου “Fate/stay night” σε άλλο Μέσο έγινε το 2006 από το Studio DEEN, σε μία σειρά των 24 επεισοδίων. Μία αρκετά αξιοπρεπή για την εποχή της σειρά… και βασικά αυτό.
Α, μην παρεξηγηθώ. Ήταν αρκετά διασκεδαστική, αλλά το σενάριό της και οι χαρακτήρες θα μπορούσαν να είναι πιο συγκεντρωμένα. Θέλω να πω, γιατί ο Shiro είναι τόσο αυτοκαταστροφικός; Η Saber είναι κυριολεκτικά δέκα φορές καλύτερη στη μάχη, άσε τον ιπποτισμό για άλλες φάσεις και φέρσου σαν καλός Master-Μάγος! Αλήθεια, τι φάση με τους, CGI του 2006, δράκους; Γιατί διαχειρίζεται τόσο παιδικά/εφηβικά το ερωτικό στοιχείο; Όχι, το πρόβλημα δεν είναι ότι το κρατάει κατάλληλο για έφηβους και την τηλεόραση, είναι ότι το διαχειρίζεται αρκετά εφηβικά και με αφέλεια, σαν ένα παιδάκι που είπε μια κακιά λέξη ενώ δεν έπρεπε. Και μεταξύ μας τα κάνει κάπως μαντάρα σεναριακά γιατί πάει να μπλέξει και λίγο από τα άλλα δύο routes, που είναι αρκετά δύσκολο με το εν λόγω υλικό –περίπου 15-20 και κάτι ώρες υλικού χωρίς τα κακά τέλη;
Και με κάποιο τρόπο είναι ότι κοντινότερο πρόκειται να έχουμε σε μία αρκετά πιστή μεταφορά του “Fate” route –πέρα απ’ το πρωτότυπο VN φυσικά. Το “DEEN/stay night” καταφέρνει, κάπως άθελά του, ή ίσως με πλήρη επίγνωση του τι κάνει, να πιάσει ακριβώς το πνεύμα της πρώτης ιστορίας: τον Παιδικό Αφελή Ιδεαλισμό και το πώς διαχειρίζεται το κομμάτι του Έρωτα. Το Αιώνιο Αθεράπευτα Ρομαντικό παιδί που τελικά κερδίζει το παραμυθένιο τέλος με την Ηρωίδα του, και δεν μαθαίνει τίποτα –γιατί δεν χρειάζεται να μάθει τίποτα. Παιδικό και αφελές; Ίσως. Αλλά μία καλή βάση για να κρατήσεις τον θεατή και να χτίσεις μακροπρόθεσμα σωστά τις θεματολογίες σου; Φυσικά.
Βαθμός: Pass. Είναι ένα αξιοπρεπέστατο και διασκεδαστικό anime, και σίγουρα καθόλου χάσιμο χρόνου. Έχει επίσης την πολύ καλή μουσική του Kenji Kawai –σοβαρά, τα “Sword of Promised Victory” και “EMIYA” είναι ακόμα τρομερά κομμάτια και στέκονται ακόμα άξια δίπλα στις νεότερες εκδοχές και διασκευές του, και ενώ η ίδια η σειρά αποτελεί ακόμα ένα καλό ορεκτικό για τη συνολική ιστορία.
Η Παράκαμψη: Fate/Zero (2005-7 Light Novel/2011 Tv Series, Ufotable) – Ένας Τραγικός Πόλεμος Ιδανικών
Πριν συνεχίσουμε με το δεύτερο route, θα κάνουμε μια μικρή αλλά σημαντική παράκαμψη για το prequel του “Fate/stay night”, το “Fate/Zero”. Με την συγγραφική πένα του Gen Urobuchi (“Psycho Pass”, “Madoka Magica”, το VN “Saya no Uta”, κάθε εφιάλτες που στοιχειώνει τους anime fans), εικονογράφηση του T. Takeuchi και υπό την επίβλεψη του Nasu, το “Fate/Zero” κυκλοφόρησε αρχικά σε μορφή Light Novel (α λα anime/manga εικονογραφημένου μυθιστορήματος με ελαφρώς μικρότερο μέγεθος, δημοφιλές με παιδιά και εφήβους στην Ιαπωνία) και το 2011 σε anime, σε παραγωγή του στούντιο Ufotable, και με την μουσική της Yuki Kajiura (“Sword Art Online”, “Madoka Magica”, “Kara no Kyoukai (The Garden of Sinners)”).
Ποια είναι η υπόθεση λοιπόν; Δέκα χρόνια πριν τα γεγονότα του “Fate/stay night”, ο μάγος και επαγγελματίας εκτελεστής μάγων Kiritsugu Emiya (“Emiya!? Συγγνώμη, συνέχισε.”) αναλαμβάνει για τα πεθερικά του, την οικογένεια Einzbern, να συμμετέχει στον (τέταρτο) Πόλεμο για το Άγιο Δισκοπότηρο. Με στόχο την σωτηρία του Κόσμου και με συντρόφους την γυναίκα του Irisviel von Einzbern, έναν τεχνιτό άνθρωπο –παιδί της Αλχημείας των Einzbern, και την βοηθό του Maya Hisau, θα κάνει ότι μπορεί για να κερδίσει το Δισκοπότηρο. Και το Άβαλον, το θηκάρι του Εξκάλιμπερ, του Βασιλιά Αρθούρου θα είναι ο τέλειος καταλύτης για να καλέσει έναν πανίσχυρο Servant της κλάσης των Saber. Το ποιος είναι τελικά ο Αρθούρος όμως θα είναι η μικρότερη έκπληξη που θα έχει να αντιμετωπίσει…
Σε αντίθεση με την συνέχειά του, το “Fate/Zero” είναι μια ιστορία με πολλές ευθύνες για το τι θα χτίσει (τρία routes είναι αυτά άλλωστε) αλλά χωρίς το πρόβλημα του η μία να είναι διαφορετική εκδοχή της άλλης. Έτσι λοιπόν, με το πολύ δυνατό δημιουργικό team που έχει μαζέψει και με το Απεριόριστο Budget της Ufotable (ή την εξαίσια διαχείρισή του), καταφέρνει να είναι μία απ’ τις πιο απολαυστικές προσθήκες στην ιστορία, τόσο με το υπέροχο animation της, την θεσπέσια μουσική της και της απίστευτη δράση, όσο και με τους εξαιρετικούς και καλογραμμένους χαρακτήρες της και τις απολαυστικές συναναστροφές τους. Όμως όλα αυτά δεν θα σήμαιναν τίποτα χωρίς τις θεματολογίες της.
Στο κέντρο όλων αυτών των συναναστροφών βρίσκεται η ίδια η προσέγγιση του Kiritsugu στη Ζωή: «οι ανάγκες των πολλών αξίζουν την θυσία των λίγων». Κάτι που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τον καθαρά και ηθικά λευκό ηρωισμό του «Αρθούρου». Όλη η σειρά είναι φτιαγμένη για να παίζει σε δίπολα. Ιδανικά και Κυνισμός, Πίστη και Προδοσία, η Εικόνα του Εαυτού για το Άτομο και τους Άλλους, και ένας δρόμος για την Κόλαση χτισμένος με τις καλύτερες προθέσεις. Ίσως ο μόνος τρόπος να μην πληγωθείς είναι να μην πιστέψεις σε τίποτα… Βαρύ.
Αλλά μερικές φορές υπάρχει και μια ελπίδα –ή ίσως τέσσερις, ποιος ξέρει; Ίσως σε κάποιο άλλο route, δέκα χρόνια μετά…
Βαθμός: High Pass. Μια θεσπέσια σειρά που οι φαν της πιο σκοτεινής Urban Φαντασίας δεν πρέπει να χάσουν. Ό,τι ακριβώς περιμένεις από μια συνεργασία των Nasu, Urobuchi και Kajiura –πέρα από θλίψη, πόνο και την Άβυσσο να σε καρφώνει με το βλέμμα στην ψυχή
Route 2: Unlimited Blade Works (2014-15 Tv Series, Ufotable) (& 2010 Film, Studio DEEN) – Η Σύγκρουση με τον Εαυτό σαν Ιδανικό
Η πρώτη απόπειρα για το UBW έγινε απ’ το Studio DEEN, με μία ταινία του 2010. Εμείς θα την αγνοήσουμε εντελώς και θα περάσουμε στην δεύτερη, αυτή της Ufotable, με την σειρά του 2014-15.
Η ιστορία μας αυτή τη φορά θέλει τον Shiro, μαζί με την Rin και την Saber, να προσπαθεί να κερδίσει τον πόλεμο και το Δισκοπότηρο προστατεύοντας τους πάντες. Αυτή τη φορά όμως, απέναντι στην ιδεολογία του θα βρει τον Servant της Rin, τον μυστηριώδη και απότομο Archer, ο οποίος δείχνει ένα πολύ περίεργο μίσος για την κοσμοθεωρία του.
Προφανώς αν μια σειρά που αισίως κλείνει τα εννιά της χρόνια φέτος στέκεται ακόμα τόσο καλά, μία σειρά του 2015 θα είναι ακόμα εξαίσια οπτικοακουστικά. Την μουσική αυτή τη φορά ανέλαβε ο Hideyuki Fukasawa με μια συμμετοχή από την Kajiura και τον/την/τους Number 201 (δεν έχω παραπάνω πληροφορίες για το φύλο ή τον πλήθος τους), οι οποίοι έφεραν την ήδη φανταστική μουσική του Kawai σε ένα ακόμα υψηλότερο επίπεδο ποιότητας.
Τι γίνεται όμως με την ιστορία και το συγγραφή; Κάποιος λίγο παρατηρητικός θα έλεγε ότι αυτή τη φορά η ίδια η ιστορία βγαίνει από τον δρόμο της για να κρίνει την φιλοσοφία του Shiro, αλλά και για να εξηγήσει γιατί αυτή έχει την συγκεκριμένη μορφή. Στο “UBW” την θέση του Παιδικού Αφελή Ιδεαλισμού παίρνει ο Νεανικός Ιδεαλισμός. Αυτός που αναγνωρίζει τις προβληματικές πλευρές των Ιδανικών του αλλά δεν σταματά την πορεία του εξαιτίας τους. Αντιθέτως, δουλεύει με γνώμονα αυτές και προσπαθεί να βρει τον ιδανικό τέλος με μια ρεαλιστική πυξίδα. Δεν είναι ακόμα εντελώς ώριμος –και σίγουρα το έτερον του ήμισυ θα πρέπει να πατάει γερά τα πόδια στη γη και για τους δύο- αλλά πήρε ένα μάθημα απ’ όλους και όλα αυτά που έχασε. Αναγνωρίζει τα λάθη και δουλεύει με βάση αυτά. Και στο κομμάτι του Έρωτα υπάρχει κάτι το γλυκό και ντροπαλό, αλλά ειλικρινές. Καμία κίνηση εντυπωσιασμού, απλά κάτι ρομαντικό και ιδεαλιστικό. Καταλαβαίνουμε τι γίνεται εδώ. Είναι επίσης το σημείο που κάνει κριτική στον υπέρμετρο Αλτρουισμό και το πώς μπορεί να πάει απίστευτα άσχημα.
Βαθμός: High Pass. Μια οπτικοακουστικά θεσπέσια ιστορία με αξιαγάπητους χαρακτήρες και μια ενδιαφέρουσα κεντρική θεματική. Ίσως όχι όσο σκοτεινή και βαθιά ήταν το prequel της, αλλά αρκετά στιβαρή και αποτελεσματική με τον δικό της τρόπο.
Route 3: Heaven’s Feel (2017-2020[?] Film Trilogy, Ufotable) – Η Τριβή του Πραγματικού & του Ιδανικού
Και φτάνουμε στο τρίτο route. Εδώ, για ακόμα μία φορά ο Shiro, η Saber, η Rin και ο Archer πρέπει να συνεργαστούν για να εμποδίσουν τον πόλεμο απ’ το να στερήσει την ζωή αθώων ανθρώπων. Μόνο που αυτή τη φορά ο Shiro πρέπει να διαχειριστεί και τη φιλία του με τα αδέλφια Matou, την γλυκιά Sakura και τον σαδιστή Shinji, ενώ κάτι σκοτεινό και απόκοσμο που ξυπνά στην Fuyuki… Όλοι είναι εκτός του στοιχείου τους, οι χειρότεροι δυνατοί ανταγωνιστές αλωνίζουν και η ιστορία παίρνει μερικές από τις πιο σκοτεινές και απολαυστικές Horror στροφές.
Η ιστορία πλέον παίρνει την μορφή μιας τριλογίας ταινιών, και απαλλάσσετε από τους θεματολογικούς και οικονομικούς περιορισμούς της τηλεόρασης. Η δράση πλέον περνά σε εντελώς άλλο επίπεδο, με την δύναμη και την ευκινησία των Servants να είναι κάτι το πραγματικά θαυμαστό και τον συνδυασμό των χρωμάτων και της κίνησης να δίνουν κάτι το μεγαλοπρεπώς απειλητικό και απειλητικά μεγαλοπρεπές στο όλο εγχείρημα. Η δε Kajiura επιστρέφει με νέες ανατριχιαστικές συνθέσεις, κοντά στη σκοτεινή και ηθικά γκρίζα ατμόσφαιρα του “Fate/Zero”.
Μπαίνει επίσης μέσα και το ερωτικό στοιχείο –όχι όμως με κάποια παιδικά αφελή ή εφηβικά ρομαντική προσέγγιση, αλλά με μια διακριτική ωριμότητα και μια όρεξη για να ανοίξουν μερικές αρκετά βαριές και δύσκολες θεματολογίες, πράγμα το οποίο και γίνεται.
Το ενδιαφέρον της θεματολογίας του “Heaven’s Feel”, τόσο στην πρώτη ταινία (“i. Presage Flower”), όσο και στην δεύτερη (“ii. Lost Butterfly”) –και αισίως στην Τρίτη (όταν με το καλό βγει το “iii. Spring Song”)- είναι βαθιά συνδεδεμένο με τους χαρακτήρες της ταινίας. Αλλά ποια είναι αυτή; Την απάντηση θα μας δώσει μια ανθρωπιστική επιστήμη. Ας μιλήσουμε για ψυχολογία! Πιο συγκεκριμένα, για την Έμμα Γιουνγκ (την γυναίκα του Καρλ Γιουνγκ) και για αυτό που η ίδια περιέγραψε ως «Θρύλο του Δισκοπότηρου» («The Grail Legend»). Πιθανότατα γνωρίζετε τον Βασιλιά Αρθούρο (μόνο εδώ τον έχω αναφέρει τρεις φορές) και μερικούς από τους Ιππότες της Στρογγυλής Τραπέζης. Ένας από αυτούς ήταν και ο Πέρσιβαλ (Percival/Parsifal), ο οποίος ήταν ο ιππότης που κατά το μύθο κλήθηκε να βρει το Άγιο Δισκοπότηρο. Δηλαδή μέχρι της φάση που το ανέλαβε ο Γκάλαχαντ -γενικά γίνονται αυτά στον Μύθο του Αρθούρου- αλλά δεν είναι εκεί το θέμα. Η προσήλωσή του ιππότη που πήγε τελικά οδήγησε σε μερικές αποτυχίες και σε κάποιες επιτυχίες. Κατά την Γιουνγκ όλοι αυτοί οι σπουδαίοι άντρες (και γυναίκες) των Μύθων απέτυχαν παταγωδώς προσπαθώντας να κάνουν σπουδαία πράγματα γιατί ζήταγαν το Ιδανικό και αγνοούσαν το Πραγματικό και τα άτομα στη ζωή τους, με αποτέλεσμα να χάνουν την μπάλα και να πληγώνουν τους πάντες. Πως διαχειρίζεσαι τα Ιδανικά σου και τι είσαι πρόθυμος να χάσεις για να τα πετύχεις; Υπάρχει μία χρυσή τομή σε όλα αυτά (και ένα ολόκληρο route για αυτό –το UBW), αλλά το θέμα είναι το πώς φτάνεις εκεί. Πως ωριμάζεις και μαθαίνεις να βάζεις προτεραιότητες. Και αυτή είναι η θεματολογία μας για την τριλογία. “What it takes to be a hero” και πότε ή αν πρέπει να το παρατήσεις για κάτι πιο εγωιστικό και ανθρώπινο αλλά και πιο ευγενές.
Βαθμός: High Pass και για τις δύο ταινίες μέχρι τώρα –αν και δεν νομίζω να αλλάξει κάτι με την Τρίτη. Οι ταινίες τους “Heaven’s Feel” είναι οπτικοακουστικά υπέροχες, με φανταστική δράση, εξαιρετικούς χαρακτήρες που δίνουν πολλά και έχουν πολλά ακόμα να δώσουν, ένα πολύ καλό σενάριο με καλή γραφή, πλούσια θεματολογία, και δουλεύουν εξαιρετικά σαν συμπλήρωμα στα υπόλοιπα κομμάτια της ιστορίας, διατηρώντας όμως και κάτι το ξεχωριστό και διαφορετικό.
Και μένει η απορία τελικά. «Γιατί να ασχοληθώ με τα “Fate/stay night” και “Fate/Zero”;»
Γιατί είναι απίστευτα διασκεδαστικό, με όλες αυτές τις μυθικές φιγούρες να πολεμάνε μεταξύ τους. Γιατί είναι αρκετά Περίεργο. Γιατί στις περισσότερες περιπτώσεις είναι απλά πανέμορφο. Γιατί, με την δύναμη του Public Domain (όλων αυτών των χαρακτήρων που ανήκουν σε όλους μας αλλά σε κανέναν ξεχωριστά) ρίχνουμε μερικές ματιές στην ανθρώπινη φαντασία ανά τους αιώνες και βλέπουμε ιστορίες και μύθους που ποτέ δεν σκεφτήκαμε να κοιτάξουμε. Γιατί δίνεται έμφαση στις πιο περίεργες και ενδιαφέρουσες πτυχές τους, χωρίς να στερούνται την πρωτοτυπία οι εκδοχές αυτές. Γιατί είναι απολαυστικοί και θέλουμε να τους δούμε να αλληλεπιδρούν και να πετυχαίνουν τους σκοπούς τους. Γιατί η μουσική είναι αριστουργηματική. Γιατί το “Game of Thrones” ήταν σκέτη προδοσία τελικά και αργεί η τελευταία σεζόν “Shingeki no Kyoujin”! Γιατί έχει πάρα πολύ ενδιαφέρουσες θεματολογίες. Γιατί έχει απίστευτα αστεία meme και μερικά απ’ τα πιο ξεκαρδιστικά και ευχάριστα spin-off στην ιστορία των anime. Και γιατί είναι μια ιστορία που σπάει τα δεσμά του «πορνό με σενάριο» και εξυψώνεται σε ένα απ’ τα καλύτερα δείγματα γραφής στο είδος των Visual Novel και των Anime.
«Και πως το βλέπω;» Μα φυσικά με την σειρά που αναλύθηκε: DEEN/stay night, Zero, UBW 2014-15 και τέλος τις ταινίες Heaven’s Feel. Ή παίζοντας το παιχνίδι υποθέτω –αλλά οι σειρές και οι ταινίες είναι μάλλον πιο απλές σαν Μέσο για τον μέσο θεατή.
Και αυτή είναι η πρότασή μου για αυτές τις μέρες. Θα επιστρέψουμε με ακόμα περισσότερες αναλύσεις. Μέχρι τότε μείνετε ασφαλείς και υγιείς.
Tags: Eroge , fantasy , Fate , fate heaven's feel , Fate Stay Night , Fate stay night visual novel , fate unlimited blade works , Fate Zero , Fate Zero visual novel , Fate/stay night & Fate/Zero , heaven's feel , horror , Kinoko Nasu , Moon Princess , unlimited blade works , Video game λογοτεχνία , Video game μυθιστόρημα , Visual Novel , weird , αλλόκοτο , Λογοτεχνία , φαντασία
Σχόλια και απόψεις.
Η γνώμη σας είναι πάντα καλοδεχούμενη.