Θάνατος και ζωή

Death & Life

Φοβάσαι;

Γιατί φοβάσαι;

Ήξερες πως θα ‘ρθω.

Το γνώριζες από μικρό παιδί.

Τώρα φοβάσαι;

Είσαι δειλός.

Είσαι δειλός όχι επειδή με φοβάσαι.

Εμένα με φοβούνται και οι πιο ανδρειωμένοι.

Είσαι δειλός γιατί φοβήθηκες την αδελφή μου.

Εγώ υπάρχω πάντα.

Υπάρχω πριν υπάρξεις.

Ξαποσταίνω λίγο και υπάρχω ξανά, όταν πάψεις να υπάρχεις.

Κάθε φορά που ξεκουράζομαι σας προσέχει η αδελφή μου.

Μα την αλήθεια όμως οι περισσότεροι την φοβάστε περισσότερο από ότι εμένα.

Θυμάσαι όταν σου δώρισε τον έρωτα στην καρδιά σου;

Αυτόν τον έρωτα εσύ δεν τον δέχτηκες.

Φοβήθηκες να τον εκφράσεις.

Φοβήθηκες την απόρριψη.

Ανόητε άνθρωπε.

Τώρα φοβάσαι.

Αλλά δεν θες να θυμάσαι.

Η αδελφή μου σου έκανε και άλλα δώρα πολλά.

Έτσι είναι αυτή, δεν τα λογαριάζει.

Από αυτά όμως τίποτα δεν εκτίμησες.

Σου έδωσε υγεία και εσύ δεν την φρόντισες.

Σου έδωσε ευφυΐα και δεν την εκμεταλεύτηκες.

Δεν άκουσες τι ήθελε η καρδιά σου.

Δεν ακολούθησες την ψυχή σου.

Όταν κάτι δεν σου άρεσε φοβόσουν να το αλλάξεις.

Μπορούσες να κάνεις τα πάντα και όμως φοβήθηκες.

Ξεγελάστηκες όμως.

Ξεγελάστηκες γιατί αυτή σου έδωσε χρόνο και εσύ νόμισες πως δεν θα σωθεί ποτέ.

Βλέπεις ο χρόνος είναι ο πατέρας μας.

Αυτός λέει στην αδελφή μου πότε είναι η σειρά της να δουλέψει.

Όμως την προσέχει πολύ, δε θέλει να την κουράζει.

Γι’ αυτό και εγώ κάνω μικρά διαλείμματα.

Είναι μικρή βλέπεις και όλοι την αγαπάμε.

Τώρα φοβάσαι εμένα. Φοβάσαι το θάνατο.

Με φοβάσαι όμως σήμερα.

Μέχρι χθες φοβόσουν τη ζωή.

Ξέχασες πως εγώ έρχομαι για να μείνω, ενώ εκείνη έρχεται για να φύγει.

Με κούρασες.

Με κούρασες να σου λέω πάντα τα ίδια λόγια όταν ξανανταμώνουμε.

Σε λυπάμαι άνθρωπε.

 Βαγγέλης Σκοπελίτης 

Tags: article , dark , death , fantasy , life , mystery , short-story , story , weird , αλλόκοτο , ανατριχίλα , ζωή , θάνατος , ιστορία , κριτική , μυστήριο , σκοτάδι , τρόμος , φαντασία , Φόβος , ψυχολογία