Μια απόπειρα να αποτυπωθεί η αίσθηση της στιγμής. Οι φευγαλέες εικόνες, οι σκοτεινές σκέψεις και η νυχτερινή βροχή είναι τα κύρια υλικά των παρακάτω ποιημάτων. Το ακαθόριστο πολλές φορές είναι πιο ειλικρινές από το διαυγές. Σε αυτή την προσπάθεια λοιπόν, η λογική άσκησε στον ελάχιστο βαθμό τις τυραννικές της τάσεις.
Σκέψη I
Σκέψη II
Η πόρτα χτυπά / φωνές γεμάτες θλίψη / σκοτάδι πηχτό
Σκέψη III
ΜΕΤΑΝΟΙΑ
Ο ζωγράφος μπλέκει τα χρώματα με τη ψυχή του για να ζωντανέψει το ασάλευτο/ Οτιδήποτε παρακαλάει για προσοχή θεώνεται/ Όταν το αγγίζει ο καλλιτέχνης το κάνει να μοιάζει αιθέριο/ Εξυψώνεται/ Η ομορφιά ξυπνάει από τη λήθη της με αυτό το άγγιγμα/ Στο καθετί που μας περιβάλλει/ Ακόμα και το πιο άθλιο δεν έχει ψεγάδι/ Η αλήθεια μοιάζει να έχει ξεπηδήσει από κάποιο όνειρο/ Τα συναισθήματα ανακατεύονται & οι μοναχικές ψυχές ερωτεύονται/ Όχι μεταξύ τους, αλλά με το όραμα/ Αναδεικνύεται η αληθινή ουσία του κόσμου/ Το ανέφικτο γίνεται πραγματικότητα/ Μια προσωπική μετάνοια/ ή καλλιτεχνική παράνοια/ Δεν ξέρω
Tags: dark , death , ghost , ghosts , horror , in the woods , mystery , night rain , poetry , rain , weird , woods , αλλόκοτο , βροχή , δάσος , ελεύθερος στίχος , θάνατος , μορφές , μυστήριο , νύχτα , ποιήματα , ποίηση , σκέψεις , φαντασία , Φόβος , χαϊκού , ψυχολογία
Σχόλια και απόψεις.
Η γνώμη σας είναι πάντα καλοδεχούμενη.