Καλησπέρα Σπύρο! Σε ευχαριστούμε πολύ που μας παραχωρείς αυτή τη συνέντευξη.
Καλησπέρα σας! Εγώ σας ευχαριστώ! Χαίρομαι που μου δίνετε την ευκαιρία να επικοινωνήσω μαζί σας και με τους αναγνώστες σας.
Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σου με τη συγγραφή;
Ξεκίνησε στις πρώτες τάξεις του δημοτικού, όταν, ακολουθώντας την παραίνεση μιας δασκάλας, άρχισα να γράφω “ποιήματα”. Στην πέμπτη ξεκίνησα τη συγγραφή ενός βιβλιοπαιχνιδιού ηρωικής φαντασίας στα πρότυπα του “Μοναχικού Λύκου” του Joe Dever.
Εργάζεσαι ως δικηγόρος. Πόσο εύκολα συνδυάζεται η επαγγελματική σταδιοδρομία με τη συγγραφή;
Καθόλου εύκολα είναι η αλήθεια. Το επάγγελμα-λειτούργημα του μαχόμενου δικηγόρου, αν και προσφέρει μοναδικές στιγμές, είναι εξαιρετικά πιεστικό και απαιτητικό σε επένδυση χρόνου και κατανάλωση φαιάς ουσίας. Αναγκαστικά λοιπόν η συγγραφή γίνεται συνήθως στο μετρό, σε ουρές υπηρεσιών και δικαστηρίων, εν μέσω τηλεφωνημάτων, πίεσης και άγχους, συνθήκες προφανώς εντελώς ακατάλληλες.
Ο συγγραφέας Σπύρος Παπαλέξης
Ασχολείσαι επίσης και με το θέατρο. Είναι η υποκριτική ένα μέσο διαφυγής από την πραγματικότητα;
Πράγματι, ασχολούμαι επί πολλά έτη ως ερασιτέχνης ηθοποιός. Το θέατρο είναι ένα πολύ ισχυρό μικρόβιο το οποίο για καλή μου τύχη με προσέβαλε από πολύ μικρό.
Σαφώς αποτελεί ένα μέσο προσωρινής διαφυγής, με μια υποσημείωση: Μέσω του θεάτρου δεν επιδιώκουμε να ξεφύγουμε από την πραγματικότητά μας, επειδή νιώθουμε δυστυχισμένοι σε αυτήν, αφού μέσω των ρόλων μπαίνουμε σε άλλες πραγματικότητες, πολλές φορές πολύ πιο δυσάρεστες απ’ τη δική μας. Αυτό που ιδανικά καταφέρνουμε όμως είναι να ζήσουμε περισσότερες ζωές και πραγματικότητες από ότι δικαιούμαστε!
Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου συγγραφείς;
Εφόσον πρέπει να περιοριστώ θα αναφέρω τους Ντοστογιέφσκι, Γκαίτε και Πόε.
Ποιο θεωρείς ότι είναι το στοιχείο που σε ελκύει περισσότερο στο φανταστικό;
Η φευγαλέα διαφυγή από την πεζή πραγματικότητα, η απελευθέρωση από τους φυσικούς κανόνες, τα όρια και τους περιορισμούς που υφιστάμεθα και βιώνουμε ως θνητά, πεπερασμένα όντα τριών διαστάσεων.
Κάποιοι άνθρωποι του χώρου της λογοτεχνίας είναι ιδιαίτερα κριτικοί απέναντι στο συγκεκριμένο είδος, προβάλλοντας συχνά την έλλειψη βαθύτερων νοημάτων ως βασική αιτία. Παρόλα αυτά, αριστουργήματα όπως π.χ τα έργα του Τόλκιν, έρχονται σε αντίθεση με αυτή την άποψη. Ποια είναι η άποψη σου για το εν λόγω ζήτημα;
Θεωρώ πως οι επικριτές μπερδεύουν το μέσο με τον σκοπό. Διότι, ακόμη κι αν όντως οι συγγραφείς της λογοτεχνίας του φανταστικού αρκούνται στο να περιγράφουν συναρπαστικές περιπέτειες χειροδύναμων ηρώων, ξύνοντας μόνο τον φλοιό των βαθύτερων επιπέδων, για αυτό δε φταίει το είδος, αλλά οι ίδιοι οι συγγραφείς.
Κατά τη γνώμη μου, ο αληθινά μεγάλος συγγραφέας μπορεί να προσεγγίσει, να αγγίξει, ακόμη ακόμη και να επαναπροσδιορίσει τα βαθύτερα νοήματα, ανεξαρτήτως του λογοτεχνικού είδους που (κάθε φορά) χρησιμοποιεί.
Σκεφτείτε μόνο τον περίφημο Μέγα Ιεροεξεταστή που περιλαμβάνεται στο κλασικό αριστούργημα του Ντοστογιέφσκι “Αδερφοί Καραμάζοφ“. Πρόκειται για μία απολύτως φανταστική, σουρεαλιστική συνομιλία. Πρόκειται άλλο τόσο για μία διήγηση που στον πυρήνα της λάμπουν η βαθιά φιλοσοφία, η ανένδοτη θρησκευτική κριτική, η αφοπλιστικά ειλικρινής πανανθρώπινη και διαχρονική αυτοκριτική και τόσα άλλα… Θα μπορούσε να ήταν θαυμάσια δοκίμιο. Ή φιλοσοφική διάλεξη. Δεν είναι όμως. Κι αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο. Διότι και η επιλογή του εκάστοτε λογοτεχνικού είδους ως του πλέον κατάλληλου μέσου για την ανάδειξη του νοήματος που επιθυμεί να μεταδώσει ο συγγραφέας αποτελεί σαφέστατα απόδειξη της αξίας του – της μεγαλοφυΐας του εν προκειμένω!
Τι σε ενέπνευσε για τη δημιουργία του Έντγκαρ Χέβενσκαρ και του μαγευτικού κόσμου του Νάρος;
Δεν μπορώ να απομονώσω κάτι συγκεκριμένο: Από τα παιδικά παραμύθια ως τον κόσμο της Ιβοριανής Εποχής του Robert E Howard κι από τις περιπέτειες του Μοναχικού Λύκου ως τα (c)rpgs, παντού υπήρχε κάτι που με μάγευε και αποζητούσε να μετουσιωθεί σε στοιχείο ενός φανταστικού κόσμου που θα έφερε την προσωπική μου σφραγίδα.
Το βιβλίο σου κινείται στο χώρο της φαντασίας και πιο συγκεκριμένα, στο είδος του medieval fantasy; Ποιες είναι οι δυσκολίες στη δημιουργία ενός εξ ολοκλήρου νέου κόσμου;
Η δημιουργία ενός κόσμου εκ θεμελίων αποτελεί ένα κολοσσιαίο εγχείρημα τόσο πολύπλοκο όσο η ίδιος ο κόσμος μας και η ζωή. Θα έπρεπε λοιπόν να επανεφεύρουμε τα πάντα με μία αληθινή παρθενογένεση.
Ο κόσμος του Ναρός δανείζεται βεβαίως πολλά στοιχεία της πραγματικότητας και της ιστορίας ελαφρώς παραλλαγμένα, ακόμη κι έτσι όμως χρειάστηκε (έστω επιδερμική) μελέτη παγκόσμιας ιστορίας, πολιτικών συστημάτων, βασικών στοιχείων οικονομίας, αρχιτεκτονικής, γεωμορφολογίας, διαφόρων θρησκειών, μυθολογιών, θρύλων, τοπικών εορτών κι εθίμων, συντεχνιών, επαγγελμάτων, οργάνωσης στρατών, εκστρατειών, μαχών κ.λ.π.
Οι διάφοροι τομείς στην περίπτωσή μου χτίζονταν σταδιακά, μόνο όμως μετά από αρκετά χρόνια αισθάνθηκα ότι είχα καταφέρει να δημιουργήσω στο μέτρο του εφικτού κάτι ολοκληρωμένο και μάλιστα σε περιορισμένο χωροχρονικό πλαίσιο.
Η έκδοση του βιβλίου είναι πολύ προσεγμένη περιέχοντας χάρτες, ευρετήριο, πάνθεον και χρονολόγιο. Για την επιλογή των ονομάτων των χαρακτήρων και των περιοχών ακολουθείς κάποια συγκεκριμένη διαδικασία;
Οι άνθρωποι του Ελκυστή έχουν κάνει πραγματικά υπέροχη δουλειά και τους ευχαριστώ πολύ!
Ως προς την επιλογή των ονομάτων, άλλοτε απλώς αποτελούν ένα υβρίδιο πραγματικών μεσαιωνικών – φανταστικών ονομάτων (εδώ βοηθάει το διαδίκτυο) κι άλλοτε αποδίδουν ουσιώδη χαρακτηριστικά του σημαινόμενου. Επί παραδείγματι, το επίθετο “Χέβενσκαρ” του κεντρικού ήρωα (σημαίνει: η ουλή του παραδείσου), συνδέεται με τη βίαιη πτώση του χαρακτήρα από τον προσωπικό του παράδεισο μέσω μιας ρωγμής, μιας ουλής στον ουράνιο θόλο, η οποία δημιουργήθηκε όταν η στιβαρή και προστατευτική γυάλα στην οποία ζούσε μέχρι τότε, δέχθηκε ένα συντριπτικό, ανεπανόρθωτο πλήγμα.
Γενικώς στέκομαι αρκετά στα ονόματα, διότι θεωρώ πως η σωστή επιλογή τους δημιουργεί ένα δυνατό υπόβαθρο με ανείπωτες ιστορίες, που συνειδητά ή υποσυνείδητα κάνει ακόμη πιο πλούσια την εμπειρία του αναγνώστη.
Πώς θα παρουσίαζες τον πρωταγωνιστή του βιβλίου, Έντγκαρ Χέβενσκαρ;
Ο Έντγκαρ είναι ένας επίδοξος πάλαντιν του Φερίν, Θεού της Δικαιοσύνης, που θέλω να ελπίζω πως ξεφεύγει από τα συνηθισμένα.
Προσπάθησα αρκετά να αποφύγω το μοντέλο του κλασικού ήρωα ενός βιβλίου ηρωικής φαντασίας. Αν και ο Έντγκαρ διαθέτει σωματική ρώμη και ικανότητες που συνάδουν με αυτές ενός πάλαντιν, κατορθώνει να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες και στους κινδύνους χρησιμοποιώντας κυρίως το μυαλό του.
Παράλληλα με το ταξίδι του βασικού ήρωα στον Νάρος, εστιάζω στο εσωτερικό του ταξίδι, στην εσωτερική του αναζήτηση, που περνά από διάφορες φάσεις και στάδια: την εκπλήρωση ενός τεθειμένου πεπρωμένου, τον ανομολόγητο έρωτα, το τέλος της αθωότητας, την αποδόμηση των αρχών και των προτύπων του, την εκδίκηση των αυταπατών, την κατάρρευση του δεδομένου κόσμου, την πτώση, την επανεξέταση της κοσμοθεωρίας του, τον επαναπροσδιορισμό των αρχών μας, την αναγέννηση. Είναι πιστεύω βιώματα που λίγο ή πολύ ίσως έχουμε όλοι μας.
Ταυτίζεσαι με τους χαρακτήρες σου;
Πιστεύω ότι ο συγγραφέας εμπεριέχει όλους τους χαρακτήρες του κι αυτοί εμπεριέχουν μικρά κομμάτια του. Η “ταύτιση” μου μοιάζει απόλυτη.
Ποια είναι τα συγγραφικά σου σχέδια για το μέλλον;
Η ολοκλήρωση της τριλογίας του Έντγκαρ Χέβενσκαρ!
Ως πρωτοεμφανιζόμενος συγγραφέας, τι συμβουλές θα ήθελες να δώσεις σε όσους ξεκινούν να εντρυφούν στη συγγραφή;
Διαβάστε, διαβάστε, κάνετε ένα μικρό διάλειμμα και μετά.. διαβάστε! Και όχι μόνο. Έχετε ανοιχτές τις κεραίες και το μυαλό σας σε οτιδήποτε βαθύ, πολύπλοκο, όμορφο. Παρατηρήστε τα πάντα και τους πάντες γύρω σας. Διδαχθείτε απ’ τα πάντα. Πλουτίστε την ψυχή σας, γεμίστε συναισθήματα και κατανόηση για τον κόσμο… Και μόνο τότε αρχίστε να γράφετε. Ξαναρχίστε! Και μη σταματήσετε μέχρι το βιβλίο που έχετε μπροστά σας είναι το βιβλίο που θα θέλατε όχι απλώς να γράψετε αλλά και να διαβάσετε!
(Τέλος εξωραϊστικού παραληρήματος παγκοσμίως άγνωστου, άπειρου και νεφελοβάμονος συγγραφέως)
Σε ευχαριστούμε πολύ!
Εγώ σας ευχαριστώ!
Το μυθιστόρημα φαντασίας «Έντγκαρ Χέβενσκαρ» του Σπύρου Παπαλέξη μπορείτε να το βρείτε εδώ: https://elkistis.gr/product/entgar-hevenskar/
Tags: books , Epic Fantasy , fantasy , Interview , βιβλία , βιβλίο , Εκδόσεις Ελκυστής , Έντγκαρ Χέβενσκαρ , Επική φαντασία , μεσαίωνας , Μεσαιωνική Φαντασία , Σπύρος Παπαλέξης , Συνέντευξη , Τόλκιν , φαντασία
Σχόλια και απόψεις.
Η γνώμη σας είναι πάντα καλοδεχούμενη.