Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σου με τη συγγραφή;
Καλησπέρα Πέτρο και σας ευχαριστώ για τη μέχρι τώρα συνεργασία μας. Μπήκα στον κόσμο της συγγραφής το 2015, όσο βρισκόμουν στο Λονδίνο και εργαζόμουν σε μια δισκογραφική εταιρία. Τότε διάβαζα Brian Mclellan, The Powder Mage Trilogy. Το θέμα μου άρεσε, η εποχή των βιβλίων είναι από τις αγαπημένες μου, αλλά κάποια στοιχεία της πλοκής μου φάνηκαν υπερβολικά. Όταν διάβασα εκείνα τα στοιχεία θεϊκής παρέμβασης, σκέφτηκα «Γιατί ρε μεγάλε το έβαλες αυτό;» Και όταν τέλειωσα τα βιβλία, άρχισα να σχεδιάζω στο χαρτί τον δικό μου κόσμο.
Τι σου προσφέρει σε πνευματικό επίπεδο η συγγραφή;
Τα κοντινά μου άτομα θα σου πουν πως έχω απεριόριστη φαντασία και δημιουργικότητα. Ικανοποιώ την ανάγκη μου να τις εξωτερικεύσω.
Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου συγγραφείς και κατά πόσο θεωρείς ότι σε έχουν επηρεάσει στον τρόπο γραφής σου;
Θα σου αναφέρω τρία ονόματα τα οποία πάντα υπάρχουν σε τέτοιες λίστες και μερικά ονόματα συγγραφέων, τα οποία δεν ακούγονται πολύ στην Ελλάδα. Στην κορυφή εννοείται βρίσκονται ο Tolkien και ο Martin. Η Rowling είναι μέσα στη λίστα, γιατί όλοι μεγαλώσαμε με τα βιβλία της. Μετά θα σου βάλω τον Brian Mclellan αν και στον κόσμο του υπάρχει υπερβολική μαγεία, κάτι που δε μου αρέσει πολύ. Ο Καναδός Christian Cameron και ο Steven Pressfield είναι ονόματα που δε γίνεται να λείπουν με τα ιστορικά τους μυθιστορήματα. Τέλος, θα πω για τον Django Wexler, του οποίου η πενταλογία «The Shadow Campaigns» είναι ό,τι πιο κοντινό στα δικά μου γραψίματα. Όλοι τους με επηρέασαν, όλοι τους έχουν γεμίσει το κεφάλι μου με εικόνες και ιδέες.
Τι σε ενέπνευσε για τη δημιουργία του “Κήπου των Κομμένων Ρόδων”;
Ο Κήπος είναι γεμάτος ανατροπές, όπως ακριβώς η ζωή μας. Τίποτε δεν πάει όπως το περιμένεις. Θα συναντήσεις ανθρώπους σωστούς, σπαθάτους που λέμε, και ανθρώπους εγωιστές και καιροσκόπους.
«Ο Κήπος των Κομμένων Ρόδων» ανήκει σε ένα είδος που δεν αντιπροσωπεύεται ιδιαίτερα στην Ελλάδα, το military fantasy. Τι σε ελκύει σε αυτό το είδος λογοτεχνίας;
Πειρατές της Καραϊβικής- αγαπημένη μου ταινία. Μεγάλωσα με ένα βιβλίο ιστορίας στο χέρι. Όχι του σχολείου, αλλά ό,τι άλλο έβρισκα. Αρχαιοελληνική, Ρωμαϊκή, Μεσαίωνα, Εποχή της Πειρατείας, Επαναστάσεις, Ναπολεόντειοι πόλεμοι, 20ος αιώνας. Η καθεμιά με τη δική της γοητεία. Οι τελευταίες τρεις δεν είναι τόσο διαδεδομένες στο αναγνωστικό κοινό αλλά και στους συγγραφείς. Ειδικά στην Ελλάδα, το military fantasy και το flintlock fantasy δεν έχουν πολλούς εκπροσώπους. Όταν ακούς για βιβλία φαντασίας, περιμένεις να δεις μάγους, νάνους και ξωτικά. Αν δε τα έχεις στο βιβλίο σου, θα ακούσεις ατάκες όπως «Μα δεν έχεις νάνους ή ξωτικά, δεν είναι fantasy αυτό». Πάντα ήθελα να δω στην ελληνική γλώσσα βιβλία με μεγαλοπρεπή ανάκτορα, ζωντανές πόλεις και μηχανορραφίες που οδηγούν σε επικές μάχες με άρωμα 18ου και 19ου αιώνα. Επομένως, το δοκίμασα.
Μέσα από το μυθιστόρημά σου μας ταξιδεύεις στον 18ο αιώνα. Γιατί επέλεξες τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο;
Ο Κήπος μας ταξιδεύει στη Νοράντια του 1730 και την εσωτερική πάλη για εξουσία στο βασίλειο. Ο 18ος αιώνας αποτελεί σημείο τομής στην ανθρώπινη ιστορία. Δημιουργήθηκαν και καταστράφηκαν αυτοκρατορίες, είδαμε για πρώτη φορά τις έννοιες ανθρώπινα δικαιώματα, ατομική ελευθερία και ελευθερία λόγου να παίρνουν σάρκα και οστά μέσα από την επανάσταση των 13ων αποικιών στις δυτικές ακτές της Αμερικής και μετέπειτα τη Γαλλική επανάσταση να αλλάζει όλη την Ευρώπη. Ήθελα να γράψω για κάτι τέτοιο, αλλά από την αντίπερα όχθη. Δε θα αποκαλύψω παραπάνω…
Αν έπρεπε να πεις κάτι σε έναν αναγνώστη πριν διαβάσει το βιβλίο, τι θα ήταν αυτό;
Να τα περιμένει όλα.
Πώς κρίνεις τη θέση του φανταστικού και, γενικότερα, του speculative fiction στη νεοελληνική λογοτεχνία;
Πρόσφατα, έκανα μια παρόμοια συζήτηση με θέμα- γιατί οι Έλληνες συγγραφείς του φανταστικού δεν έχουν παρόμοια προβολή με τους ξένους. Αν μπει κανείς σε ένα βιβλιοπωλείο της Ελλάδας και ψάξει στα ράφια της λογοτεχνίας του Φανταστικού, θα βρει κυρίως γνωστούς συγγραφείς εκ του εξωτερικού.
Υπάρχει πολύς χώρος για να αναπτυχθεί το είδος του γενικότερου φανταστικού στην Ελλάδα. Οι συγγραφείς είναι πολλοί με φρέσκες ιδέες, κόσμους και πλοκές. Θέλει όμως δουλειά. Όχι μόνο από τους συγγραφείς, αλλά και από όλους του χώρου.
Ποια είναι τα συγγραφικά σου σχέδια για το μέλλον;
Όσα γίνονται στον ‘’Κήπο των Κομμένων Ρόδων’’ αποτελούν την αρχή. Προς το παρόν βρίσκονται διάσκορπα σε τετράδια. Αυτή την περίοδο θέλω να τελειώσω την ιστορία του Τζουλιάνο, ο οποίος αγαπήθηκε από πολλούς και μετά να ασχοληθώ με τα υπόλοιπα.
Σε ευχαριστούμε πολύ για την ενδιαφέρουσα συνέντευξη. Ευχόμαστε να είσαι πάντα δημιουργικός και γεμάτος φαντασία .
*Βρείτε το βιβλίο από τις εκδόσεις Υδροπλάνο εδώ.
Tags: Author , book , fantasy , fantasy book , Interview , military fantasy , The Weird Side Daily , twsd , writer , Αλέξανδρος Τριανταφύλλου , βιβλίο , βιβλίο φαντασίας , Ο κήπος των κομμένων ρόδων , Συγγραφέας , Συνέντευξη , φαντασία
Σχόλια και απόψεις.
Η γνώμη σας είναι πάντα καλοδεχούμενη.