Η ανθρωπότητα βάφτηκε στα μαύρα,
εκεί που υπήρχε η ζωή τώρα υπάρχει η ερημιά.
Σώματα ανθρώπων κείτονται νεκρά,
διότι η γη πια δε χορταίνει να δέχεται μέσα της σάρκες ανθρώπινες.
Ένα καμίνι με φωτιά που καίει αδιάκοπα η γη,
τώρα πια δεν μπορείς να διακρίνεις εύκολα τις ώρες.
Διότι τώρα υπάρχει ερημιά παντού,
όλες τις ώρες και τις ημέρες.
Ένα καζάνι που βράζει
οι άνθρωποι της οικουμένης.
Τρέχουν να προλάβουν,
φοβούνται μήπως το φαγητό στερέψει.
Μαύρη ακόμα και η βροχή,
μαύρες οι ειδήσεις μέσα από τις μαύρες τηλεοράσεις.
Μαύρα τα αυτοκίνητα,
μαύροι οι τίτλοι των ειδήσεων,
μαύρα τα πάντα.
Μία ανθρωπότητα χαμένη.
Μία ανθρωπότητα φοβισμένη.
Μία ανθρωπότητα που δε γνωρίζει το αύριο.
Σαν επιδρομή άγριου θηρίου η πανδημία,
ένα λιοντάρι που βρυχάται και κατασπαράσσει τα πάντα.
Και οι άνθρωποι μεταμορφώθηκαν σε κόρακες,
διότι εκείνοι ούτε στα ίδια τους τα παιδιά δίνουν τροφή.
Η πανδημία δεν άφησε τίποτα γαλήνιο,
μέσα σε κίνδυνο έκλεισε την ανθρώπινη πνοή.
Αλλά ίσως και κάτι καλύτερο να φέρει
την καλύτερη του ανθρώπου αλλαγή.
Tags: Άνθρωπος , ανθρωπότητα , γαλήνη , Γη , ερημιά , ζωή , θάνατος , θηρίο , καζάνι , Κοράκι , Λογοτεχνία , μαύρο , νεκρός , πανδημία , πνοή , Ποίημα , ποίηση , ποιητής , ποιήτρια , πτώμα , σκοτάδι , σώμα , Τηλεόραση
Σχόλια και απόψεις.
Η γνώμη σας είναι πάντα καλοδεχούμενη.