Κεχριμπαρένια Καρδιά – Part II

Αυτή η πανέμορφη κοπέλα είχε κεχριμπαρένια καρδιά; Το μυαλό μου θόλωσε για λίγο. Στο μυαλό μου ήρθε ο γέρος. Γιατί άραγε με βοήθησε; Ο ίδιος δεν την είχε φυλακίσει μέσα στο δάσος για να κρατήσει εκείνος την καρδιά της;
Οι σκέψεις μου σκοτείνιασαν απότομα πηγαίνοντας σε μια εξωφρενική σκέψη…
Πρέπει να την σκοτώσω και να πάρω την καρδιά της;!
Μέσα στις πολυάριθμες, μπερδεμένες σκέψεις μου δεν κατάλαβα πότε φτάσαμε μπροστά σ’ ένα λιμάνι. Πήραμε μια βάρκα και διασχίσαμε την απέραντη καταγάλανη θάλασσα. Τα νερά πάφλαζαν πάνω στην βάρκα όπως οι σκέψεις μέσα στον τοίχο του μυαλού μου. Σε λίγη ώρα είχαμε φτάσει στη πόλη που πάντα ονειρευόμουν. Στη πόλη των μάγων με το πανύψηλο, κάστρο του ξακουστού Μέγα μάγου, βασιλιά Άλιστερ.
Σε όλο το δρόμο ήμουν σιωπηλός και θλιμμένος, δεν μπορούσα να χαρώ τον προορισμό μου. Φτάνοντας στις πύλες του κάστρου οι φρουροί μας σταμάτησαν.
«Αλτ! Μόνο μάγοι επιτρέπονται να μπουν».
«Αφήστε τον να περάσει! Με έσωσε! Ο πατέρας μου θα τον ανταμείψει», είπε απαιτητικά η πριγκίπισσα. Οι φρουροί βλέποντας την πριγκίπισσα υποκλίθηκαν και μας έκαναν χώρο να περάσουμε την τεράστια ξύλινη, διπλή πόρτα.
Μπαίνοντας μέσα στο κάστρο είδαμε μπροστά μια μεγάλη αίθουσα, διακοσμημένη με πορτρέτα ξακουστών μάγων πάνω στους τοίχους. Ένιωθες λες και θα ξεπεταχτούν μέσα από τα κάδρα για να σε καλωσορίσουν στο παλάτι. Στο χρυσό θρόνο γεμάτο πολύτιμους λίθους καθόταν ο Μεγαλύτερος μάγος όλων!
«Κόρη μου γύρισες», ακούστηκε ψυχρός σαν η μελωδία στη χροιά του να είχε παγώσει.
«Ναι πατέρα. Αυτός εδώ ο νεαρός θνητός με έσωσε».
Υποκλίθηκα ταπεινά μπροστά του.Ο βασιλιάς χάιδεψε τα γένια του.
«Τι θέλεις για αντάλλαγμα;»
Ξεροκατάπια…
«Να βασιλιά μου και μέγα μάγε, θα ήθελα να ζήσω και εγώ εδώ μαζί σας και να γίνω μάγος». Η πανέμορφη κοπέλα ακούγοντας τα λόγια μου ξαφνιάστηκε.
«Για να γίνει αυτό ξέρεις ότι πρέπει να κατακτήσεις μια κεχριμπαρένια καρδιά;» ρώτησε αν και φάνηκε να το επιβεβαιώνει.
«Μάλιστα μέγα μάγε», απάντησα σκυθρωπά.
«Τότε…» είπε κοφτά και μου έδωσε ένα περίτεχνο μαχαίρι. «Σκότωσε την κόρη μου και θα πάρεις αυτό που θέλεις!» Τα λόγια του ήταν σταθερά και δεν πρόδιδαν ούτε ίχνος ελέους.
«Πατέρα σοβαρολογείς;» γούρλωσε τα μάτια της έντρομη.
«Μιλάω πολύ σοβαρά», απάντησε με τον ίδιο ψυχρό τόνο.
Κοιτούσα μια το μαχαίρι και μια την πριγκίπισσα. Στο τέλος έπεσα στα γόνατα κλαίγοντας.
«Δε μπορώ να το κάνω! Δεν είμαι αρκετά γενναίος για να αφαιρέσω μια ζωή από ένα τόσο όμορφο πλάσμα». Ακούγοντας τα λόγια μου ο βασιλιάς χαμογέλασε και η πανέμορφη κοπέλα πλησίασε και με αγκάλιασε.
«Δε χρειάζεται να πάρεις την καρδιά μου με μαχαίρι, γιατί ήδη την κατέκτησες», μου είπε και με φίλησε τρυφερά στα χείλη. Έμεινα άναυδος!
«Μα δεν καταλαβαίνω», απόρησα.
«Εδώ και καιρό έψαχνα για την κόρη μου έναν άξιο γαμπρό, και έβαζα δοκιμασίες σε όσους πίστευα ότι την αξίζουν. Μα όλοι οι μάγοι θέλανε την κεχριμπαρένια καρδιά της. Μόνο εσύ αντιστάθηκες στον πειρασμό και ήσουν ειλικρινής και γενναίος. Ήθελα κάποιον με αγνή καρδιά όπως της κόρης μου. Γι’ αυτό σου δίνω το χέρι της και το μισό μου βασίλειο, μαζί με τις μισές μου μαγικές δυνάμεις!»
Η ανακούφιση, η αγαλλίαση και η χαρά που ένιωσα δεν μπορούν να περιγραφούν με λόγια. Άρχισα να κλαίω ξανά, μα αυτή τη φορά από χαρά. Η Εσμέρια με βοήθησε να σηκωθώ και υποκλίθηκε μπροστά στον πατέρας της.
«Κόρη μου τον θέλεις για άντρα σου;»
«Ναι πατέρα. Αυτόν έψαχνα!» δεν έκρυψε τον ενθουσιασμό της.
Ο γάμος μας ήταν μαγικός με όλες τις έννοιες της λέξης. Μάγοι απ’ όλο τον κόσμο ήρθαν για να μας δοξάσουν.
Τώρα, μετά από χρόνια, συνεχίζω να ζω με την Εσμέρια, τον έρωτα της ζωής μου, ως ο πιο τρανός και καλόκαρδος μάγος στο βασίλειο που πάντα ονειρευόμουν!

ΤΕΛΟΣ

Tags: fairytale , fantasy , magic , princess , short-story , story , witch , wizard , μαγεία , μάγισσα , μάγος , παραμύθι , πριγκίπισσα , φαντασία