Άφησε εποχή υποδυόμενη σκληρές και αριβίστριες γυναίκες, η αιώνια διαμάχη της με το άλλο ‘’ιερό τέρας’’ του παγκόσμιου σινεμά, Bette Davis, θεωρήθηκε η διασημότερη κόντρα γυναικών στην ιστορία, γέννησε αντιπάθειες και μίση. Κάποιοι την αγάπησαν, άλλοι τη μίσησαν και τη θεώρησαν μία σκληρή γυναίκα χωρίς συναισθήματα και εγωπαθή. Αλλά η αλήθεια είναι μία και δεν αλλάζει: η Joan Crawford (23 Μαρτίου 1904 – 10 Μαΐου 1977) ανήκει στις σπουδαιότερες γυναίκες ηθοποιούς όλων των εποχών. Η υποκριτική της δεινότητα θαυμάζεται και επαινείται ακόμα και σήμερα. Ό,τι και αν ήταν, δεν μπορείς να αμφισβητήσεις το γεγονός πως ήταν απόλυτα πιστή και αφοσιωμένη στη δουλειά της, την οποία αγάπησε με πάθος.
Η Crawford διέθετε όλα αυτά που χρειάζεται μία σταρ: ταλέντο, αφοσίωση στην υποκριτική τέχνη, την ικανότητα να δημιουργεί ένα μύθο γύρω από το όνομά της, ομορφιά, ήταν μία ολοκληρωμένη ηθοποιός. Δεν ήταν ποτέ η γλυκιά και καλοσυνάτη γυναίκα που πληρεί το πρότυπο της κοινωνικής συμμόρφωσης σε κοινωνικές επιταγές, δεν ήταν η παραδοσιακή γυναίκα που περίμενε έναν άνδρα για να αισθανθεί ολοκληρωμένη, ακόμα και αν ερωτευόταν, παρέμενε γυναίκα και δε γινόταν ιδιοκτησία. Σε μία εποχή που οι γυναίκες δεν τολμούσαν να είναι εντελώς ανεξάρτητες, εκείνη το επιθυμούσε, ανεξαρτητοποιούμενη εντελώς από τη γνώμη που σχημάτιζαν οι άλλοι για αυτήν. Ήταν μία μέγαιρα και το απολάμβανε, δίνοντας στη γυναίκα την ευκαιρία να κατακτήσει μία υψηλότερη θέση στο κινηματογραφικό είδος του φιλμ νουάρ και να ξεφύγει από την κοινωνική επιταγή που τη θέλει πάντοτε χαμηλών τόνων, περισσότερο υποτακτική και γλυκιά.
Η μεγάλη ηθοποιός άφησε εποχή σε ρόλους σκληρών γυναικών, σε σκοτεινές ταινίες στις οποίες άλλοτε ο σύζυγός της ήθελε μανιωδώς να τη σκοτώσει (Sudden Fear), άλλοτε έρχεται σε διαμάχη με την κόρη της για τα μάτια ενός άνδρα (Mildred Pierce) και άλλες βρίσκεται σε αναπηρικό καροτσάκι απολύτως εξαρτημένη από τη σαδιστική και ολίγον ανισόρροπη αδελφή της (το κλασικό και αξεπέραστο Whatever Happened to Baby Jane?).
Η ίδια ήταν η παρανοϊκή γυναίκα που σκοτώνει τον άνδρα με τον οποίο είχε ερωτική εμμονή (Possessed) και μισεί τους άνδρες επειδή της θυμίζουν την εγκατάλειψη από τον πατέρα της (Harriet Craig). Είναι μία γυναίκα που αφοσιώθηκε στην ερμηνεία σκληρών ρόλων και μέσα από το πρίσμα και την οπτική μίας γυναίκας, μπορούσες να δεις ακραίες αντιδράσεις της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Και παράλληλα με αυτές τις ερμηνείες, έδωσε στη γυναίκα μία υψηλότερη θέση στην ερμηνεία σπουδαίων κινηματογραφικών ρόλων, μία γυναίκα μπορούσε πλέον να είναι τα πάντα, από δολοφόνος μέχρι μία παθιασμένα ερωτευμένη γυναίκα. Δεν ήταν ένας μόνο ρόλος και τίποτα άλλο.
Μέσα στα σκληρά μάτια της Crawford, μπορούσες να διακρίνεις όλα τα συναισθήματα που βιώνει ένας άνθρωπος, κάθε συναισθηματική διακύμανση και υπερβολή: τον έρωτα, το μίσος, την επιθυμία για εκδίκηση, την ευαισθησία, τη σκληρότητα, τον γυναικείο ανταγωνισμό. Η γυναίκα δεν ήταν απλώς ένα πλάσμα που προοριζόταν για έναν και μόνο συγκεκριμένο ρόλο, μπορούσε να σπαταλήσει, αν το ήθελε, ακόμα και τη ζωή της. Μπορούσε να βυθιστεί μέσα σε δύσκολες και επικίνδυνες εμπειρίες ζωής, μπορούσε να εμπνεύσει το φόβο, αν και στερούμενη της μυϊκής δύναμης του άνδρα. Μπορούσε μέσα στη δίψα της εκδίκησης να παραμείνει ανθρώπινη και να μην αφήσει το θυμικό της να την κυριεύσει (Sudden Fear), ενώ μπορούσε να πάρει ένα πιστόλι στα χέρια της και να δώσει μόνη της το τέλος που ήθελε.
Και ναι, μπορούμε να πούμε πως η Joan Crawford άλλαξε τη θέση της γυναίκας στις ταινίες τρόμου και φιλμ νουάρ, αναβαθμίζοντας την ίδια και δίνοντας στο θεατή να καταλάβει πως μπορεί να κάνει και να υποδυθεί τα πάντα.
Tags: actor , article , Bette Davis , Cinema , Film , Film Noir , Harriet Craig , Joan Crawford , Mildred Pierce , movie , Movies , noir , Possessed , Sudden Fear , The Weird Side Daily , Whatever Happened to Baby Jane? , woman , άρθρο , γυναίκα , δολοφονία , έρωτας , ηθοποιός , Κινηματογράφος , Μαρία Σκαμπαρδώνη , Νουάρ , πάθος , ρόλος , σινεμά , ταινία , Ταινίες , Τζόαν Κρόφορντ , Φιλμ Νουάρ
Σχόλια και απόψεις.
Η γνώμη σας είναι πάντα καλοδεχούμενη.