Γεια σου Γιάννη χαιρόμαστε πολύ που σε φιλοξενούμε στη σελίδα μας. Πες μας λίγα λόγια για σένα για να σε γνωρίσουμε καλύτερα.
Η χαρά είναι και δική μου, γιατί είσαστε από τις πρώτες Σελίδες που συνάντησα στο fb όταν ξεκίνησα να ασχολούμαι με το Μέσο, επειδή φιλοξενεί πολύ ενδιαφέροντα άρθρα, ιστορίες και συγγραφείς. Με ελάχιστα λόγια, είμαι ένας από τους πολλούς συγγραφείς στον χώρο του Fantasy, κυρίως στο sci fi κ στον Τρόμο, με ελάχιστα χρόνια παρουσίας. Έχω εκδώσει δύο βιβλία, το 10 Διαταραγμένα Διηγήματα… με ισάριθμες ιστορίες Τρόμου, Φαντασίας & Μυστηρίου κ το δυστοπικό sci fi τεχνολογικό θρίλερ Ε.Μ.Ο. (Emotions Most Oneiric). Έχω κερδίσει μέσα σε έναν χρόνο (2019-2020) οκτώ διακρίσεις σε διαγωνισμούς του Είδους και αυτή τη στιγμή συμμετέχω σε τρεις ανθολογίες που εκδόθηκαν, μεταξύ των οποίων και στη δική σας.
Πώς και πότε ξεκίνησες να γράφεις;
Πολύ αργότερα από τότε που ξεκίνησα να τραγουδώ στο μπάνιο. Αφορμή αποτέλεσαν κάποιοι όγκοι βιβλίων που διάβασα και ένιωθα να με επηρεάζουν. Ένιωθα μια ανησυχία, ένα βάρος μέσα μου και προσπάθησα να απαλλαγώ. Γράφοντας την πρώτη μου ιστορία ένιωσα εσωτερικό ξαλάφρωμα. Τότε κατάλαβα ότι ξεκινούσε μια σχέση περίεργη, κάτι σαν ψυχανάλυση, όπου αντί να ξαπλώνω σε ένα κρεβάτι, θα καθόμουν μπροστά σε μια γραφομηχανή (έτσι ξεκίνησα), η οποία με τον καιρό έγινε πληκτρολόγιο και αντί να βγάζω τα εσώψυχά μου σε ένα ψυχολόγο, τα κατέγραφα σε ιστορίες.
Έτσι πέτυχα δύο πράγματα: από τη μια να γλυτώνω χρήματα και από την άλλη να ισορροπώ το Είναι μου. Και επειδή είμαι φλύαρος, η διαδικασία επαναλαμβανόταν πολύ συχνά. Βέβαια, δεν έγραφα πάντα ιστορίες. Είμαι Κριτικός Κινηματογράφου, μέλος και της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου και της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, η οποία αποφασίζει για το ποια ταινία από τη χώρα μας θα μας εκπροσωπήσει στις υποψηφιότητες των Όσκαρ. Για πάρα πολλά χρόνια έγραφα αναλύσεις ταινιών σε περιοδικά, εφημερίδες, web magazins και sites, μέχρι να σταματήσω και να αφοσιωθώ στο γράψιμο ιστοριών.
Τα σενάριά σου έχουν αποσπάσει πολλά βραβεία. Μίλησε μας για αυτό.
Το 2019, όταν πρωτοεκδόθηκαν τα 10 Διαταραγμένα Διηγήματα, ένιωσα την ανάγκη να μάθω τα τεχνικά κατασκευής μιας ιστορίας. Ήταν ακριβώς η ίδια ανάγκη που με ώθησε από θεατής ταινιών, να μάθω πως κατασκευάζεται μια ταινία και σπούδασα Σκηνοθεσία. Κάτι που με βοήθησε να ασχοληθώ ενεργά με τον κινηματογράφο, γιατί πέρα από το ότι εργάστηκα για πάρα πολλά χρόνια στην τηλεόραση ως σκηνοθέτης, ήμουν και μοντέρ και έμαθα την οικονομία των εικόνων και το ιδεολογικό μοντάζ (πώς να προκαλέσεις συναισθήματα μέσω εικόνων, χωρίς διάλογο).
Κάποια στιγμή λοιπόν η γυναίκα μου που έψαχνε κάποιο μεταπτυχιακό για την ίδια, μου είπε ότι βρήκε ένα μεταπτυχιακό στο Σενάριο Κινηματογράφου & Τηλεόρασης. Δε χρειάστηκε να το σκεφτώ και πολύ, αν και μέχρι εκείνη τη στιγμή δε με ενδιέφερε καν ένα μεταπτυχιακό. Σε αυτό έμαθα την τεχνική γραφής ενός σεναρίου. Βέβαια, παλαιότερα δίδαξα σε ΙΕΚ, δημόσια και ιδιωτικά, Σενάριο, Σκηνοθεσία, Μοντάζ και Ιστορία Κινηματογράφου, αλλά πλέον οι γνώσεις ήταν βαθύτερες και ουσιαστικότερες. Η σημαντικότερη γνώση όμως ήρθε όταν τελείωσα τη σχολή. Γράφηκα συνδρομητής σε πολλά αμερικάνικα περιοδικά σχετικά με το σενάριο και διάβασα πάρα πολλά άρθρα για τη δομή, την τεχνική, το τι απαγορεύεται και κυρίως είχα (και συνεχίζω να έχω) την τύχη να ενημερώνομαι από πρώην script readers μυστικά για το πως να κερδίσεις το ενδιαφέρον τους.
Οι εταιρείες παραγωγής στην Αμερική δέχονται εκατοντάδες σενάρια καθημερινά που τα διαβάζουν script readers, όχι οι ίδιοι οι παραγωγοί. Αυτοί μέσα σε 10 σελίδες αποφασίζουν για την τύχη του σεναρίου. Έχοντας ως γνώση όλα αυτά προσάρμοσα τις ιστορίες μου στα δεδομένα τους και αφού απέσπασα πολλές διακρίσεις, πιστεύω ότι μάλλον τα απέδωσα σωστά. Δεν αρκεί μια καλή ιδέα, αλλά κυρίως ο σωστός τρόπος αποτύπωσής της. Και επειδή στόχος μου ήταν από την αρχή η Αμερική (το λεγόμενο Αμερικάνικο Όνειρο) προσπάθησα να γράφω έτσι, ώστε να φαίνονται οικεία στους script readers και να ακολουθούν τις συμβάσεις τους. Στην Αμερική αν παιδευτεί κάποιος σε ένα ζήτημα, ακόμη και αν αποτύχει, καταγράφει τα βήματα ή τα λάθη του σε κάποιο blog και τα αναρτά, ώστε κάποιοι που σκέφτονται να ακολουθήσουν το ίδιο, να βοηθηθούν και να πετύχουν τον στόχο τους. Τουλάχιστον, να μην κάνουν τα ίδια λάθη. Εδώ δε διαπίστωσα ποτέ κάτι ανάλογο.
Και επειδή αναφέρομαι κυρίως στην Αμερική, υπάρχει ένα σενάριό μου για αστυνομική σειρά 8 επεισοδίων, το οποίο βασίζεται σε βιβλίο γνωστού Έλληνα συγγραφέα και το οποίο σε έναν διαγωνισμό που διοργάνωσε μεγάλη ελληνική εταιρεία, ανάμεσα από 350 συμμετοχές βρέθηκε στα 16 που ξεχώρισε η εταιρεία. Με τον συγγραφέα βρεθήκαμε στην Αθήνα κάποια στιγμή και το παρουσιάσαμε μπροστά σε υπεύθυνους καναλιών της ελληνικής τηλεόρασης, free και ψηφιακής πλατφόρμας. Αυτή τη στιγμή έχουμε εξουσιοδοτήσει την εταιρεία να κάνει τις διαπραγματεύσεις με τα κανάλια και περιμένουμε νεότερα. Όμως, αυτά είτε εντός είτε εκτός απαιτούν αρκετό χρόνο. Τα κόστη είναι υψηλά και πρέπει να είναι σίγουρος ο άλλος ότι θα βγάλει τουλάχιστον το διπλάσιο κέρδος. Διαφορετικά δεν έχει νόημα να μπει στη διαδικασία παραγωγής.
Τι είδους βιβλία γράφεις;
Όπως προείπα, κυρίως sci fi και Τρόμο. Οι σπουδές μου στο Σενάριο με βοήθησαν να γράφω πρώτα μια ιστορία σε σεναριακή μορφή και μετά να την επεξεργάζομαι σε μορφή βιβλίου. Είναι δύο πολύ διαφορετικά είδη γραφής, αφού στο ένα (σενάριο) πρέπει να γράφεις πάντα σε χρόνο ενεστώτα και χωρίς συναισθήματα, ενώ στο βιβλίο είσαι ελεύθερος να γράφεις ότι θέλεις και να χρησιμοποιείς όποιου είδους αφήγηση σε βολεύει. Πρωτοπρόσωπη, τριτοπρόσωπη, ή σπάνια, δευτεροπρόσωπη. Στο σενάριο το motto είναι show, don’t tell. Κάθε συναίσθημα του ήρωα πρέπει να το δείξεις με εικόνες, σε αντίθεση με το βιβλίο που μπορείς να το περιγράψεις με όσους και όποιους τρόπους επιθυμείς.
Από που εμπνέεσαι;
Άλλες φορές από βιβλία, άλλες από ταινίες, άλλες από προσωπικά βιώματα που διαστρεβλώνω τη διάστασή τους και τα προσαρμόζω στο είδος που θα κατευθυνθώ.
Μίλησέ μας για το καινούργιο σου βιβλίο. Από που το εμπνεύστηκες; Ποιος είναι ο πρωταγωνιστής. Πες τα μας όλα.
Το νέο μου βιβλίο τιτλοφορείται “Το Καταραμένο Βιβλίο: 7 Θανάσιμα Αμαρτήματα” και βγαίνει σε δύο μέρη, λόγω του μεγάλου του όγκου. Είναι περίπου 700 σελίδες και δεν μπορούσα να το κοστολογήσω σε δελεαστική τιμή για τον αναγνώστη, ώστε να κυκλοφορήσει εξ’ ολοκλήρου. Βασίζεται σε μια σειρά που έγραψα για αμερικάνικη ψηφιακή πλατφόρμα, αποτέλεσε το δημιουργικό τμήμα της διπλωματικής μου εργασίας με τίτλο “Αφηγηματικές Συμβάσεις στο Υπερφυσικό”, τον πιλότο του (πρώτο επεισόδιο) τον έχω υποβάλει σε αρκετά φεστιβάλ και έχει κερδίσει πολλές διακρίσεις. Τη στιγμή που μιλάμε είναι υπό εξέταση από έναν Αμερικανό σκηνοθέτη που ζει στο Σικάγο, ο οποίος με προσέγγισε μετά από τις συνολικές διακρίσεις που έλαβαν τα σενάριά μου.
Αφορμή για την ιδέα ήταν η σκηνή μιας ταινίας που παρακολουθούσα, ενώ ήδη για χρόνια κυοφορούσα μέσα μου την ιδέα ενός πεταμένου, χαμένου βιβλίου που το βρίσκει κάποιος φιλόδοξος συγγραφέας χωρίς έμπνευση. Στις περισσότερες ταινίες, ο πρωταγωνιστής οικειοποιείται το βιβλίο, αναγνωρίζεται στον κύκλο των συγγραφέων κ των εκδοτών, αποκτά χρήματα, αλλά τελικά βρίσκεται κάποιος που γνωρίζει ότι δεν είναι δικό του κ τον απειλεί. Αυτό εγώ του έδωσα άλλη κατεύθυνση.
Το βιβλίο “μου” εκπληρώνει επιθυμίες, μόνον όσες έχουν σχέση με τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα και παρουσιάζεται μόνο στον Εκλεκτό: αυτόν ο οποίος έχει τις πιθανότητες να ολοκληρώσει όλες εκείνες τις ευχές που απαιτούνται, ώστε να απελευθερωθεί ο κάθε δαίμονας από αυτά τα αμαρτήματα και όταν εμφανιστούν όλοι μαζί, να επιφέρουν την κυριαρχία του Άρχοντα του Σκότους στη γη. Ο ήρωας εν αγνοία του, με κάθε ευχή απελευθερώνει τους δαίμονες που του ασκούν επιρροή, αλλά παράλληλα κατέχεται από ψευδαισθήσεις οπτικές, ακουστικές και οσμητικές που έχουν σχέση με τα ζώα που συμβολίζουν τα αντίστοιχα αμαρτήματα.
Για παράδειγμα, όταν αυτό που εύχεται έχει σχέση με το αμάρτημα της Οργής, απελευθερώνεται ο Σατανάς, δαίμονας αυτού του αμαρτήματος, που του δίνει τεράστια δύναμη, αλλά παράλληλα ακούει συχνά βρυχηθμό λιονταριού, επειδή το λιοντάρι συμβολίζει την οργή. Στο τέλος του βιβλίου, ο ήρωας έχει 20 δευτερόλεπτα για να σώσει τη ζωή του, γιατί σταδιακά αργοπεθαίνει από την κατοχή των δαιμόνων, αλλά και όλου του κόσμου. Θα τα καταφέρει; Πώς; Με ποιο τίμημα; Και για να μη θεωρηθεί θύμα ο ήρωας, το βιβλίο στην πρώτη σελίδα έχει ένα κείμενο που τον προειδοποιεί: “Ξένε, αυτό είναι το Βιβλίο της Ζωής σου. Οι λευκές σελίδες του περιμένουν να γράψεις τις επιθυμίες σου, για να τις πραγματοποιήσουν. Κάτι κερδίζεις, κάτι χάνεις. Από εσένα εξαρτάται”. Είναι φορές που ζηλεύεις τον ήρωα, άλλες που τον μισείς και άλλες που τον λυπάσαι.
Ταυτίζεσαι με τους χαρακτήρες σου;
Ποτέ. Αν και ίσως κουβαλώ κάτι από την ψυχασθένειά τους, δεν ταυτίζομαι, γιατί αποφεύγω να γράφω για μένα. Δε βρίσκω πως παρουσιάζω κάποιο ενδιαφέρον για να το διηγηθώ. Προσπαθώ να “πλάθω” διαφορετικούς καθημερινούς χαρακτήρες που να δένουν με την εκάστοτε ιστορία. Αδύναμοι, απογοητευμένοι και ανήμποροι, αλλά λόγω συνθηκών να διαπιστώνουν ότι κρύβουν μέσα τους τεράστια δύναμη, όπως οι περισσότεροι άνθρωποι, χωρίς να το γνωρίζουν. Σε αντίθεση με μένα, που ακόμη ψάχνω να βρω αν έχω κάποια κρυμμένη δύναμη.
Υπάρχει κάποιο θέμα που δεν θα άγγιζες να γράψεις; Και για ποιο λόγο;
Ναι. Ποτέ δε θα γράψω κάτι έξω από τα νερά μου, αν κ για όσα γράφω συνήθως δεν ξέρω τίποτε και κάνω τεράστια έρευνα. π.χ. δε θα έγραφα ποτέ συναισθηματικά, ερωτικά, κοινωνικά, ιστορικά, βιογραφίες, με πολεμιστές, μάχες και ανάλογα θέματα. Αν και έλεγα το ίδιο βέβαια για το είδος της κωμωδίας, αυτή τη στιγμή που το αναφέρω, μια κωμωδία μου εξετάζεται από μια εταιρεία παραγωγής στη Φλόριντα, με την οποία με έφερε σε επαφή η ατζέντης μου.
Τι θες να περάσεις μέσα από τα βιβλία σου;
Τίποτα. Δε θέλω ούτε να διδάξω, ούτε να θίξω, ούτε να προτρέψω, ούτε καν να προβληματίσω. Οι άνθρωποι είναι αυτό που είναι και δεν τους αλλάζεις ό,τι κ αν πεις, ό,τι κ αν τους δείξεις. Είναι απλά ψυχοθεραπεία για μένα, για να μπορώ να κοιμάμαι ήρεμος τα βράδια. Γιατί αν δε βγάλω από μέσα μου την ιστορία που έχει σφηνώσει στο μυαλό, δεν έχω ησυχία.
Έχεις συνεργαστεί και με άλλους συγγραφείς; Πώς είναι η εμπειρία;
Όσο και αν το θεωρούσα δύσκολο, απίθανο, αδύνατο, τελικά το έκανα και εγώ. Όχι όμως συγγραφικά, προς το παρόν, αλλά σεναριακά. Συνεργάζομαι με την Ερωδίτη Παπαποστόλου, φίλη της Σελίδας σας, της οποίας τα κείμενα διάβαζα και μέσα από τη Σελίδα σας. Μου έκανε εντύπωση ο τρόπος γραφής της, την πλησίασα, ανταλλάξαμε απόψεις, της έστειλα να διαβάσει κάποια διηγήματά μου, μετά σενάριά μου, της εξήγησα ποια είναι η δομή και η τεχνική αυτής της γραφής, ανταποκρίθηκε απόλυτα και αρχίσαμε να γράφουμε μαζί τη συνέχεια της τριλογίας του “Error 0179”, βάζοντας στην ιστορία δικούς της ήρωες που λάτρεψα μέσα από τα διηγήματά της. Όταν έστειλα το σενάριο σε φίλο μου, γνωστό συγγραφέα, να το διαβάσει και του είπα ότι το έγραψα μαζί της, δεν μπορούσε να ξεχωρίσει τα σημεία που έγραφα εγώ από τα δικά της.
Αυτή τη στιγμή η Ερωδίτη είναι το alter ego μου. Πιστεύω πως αν της πω “θέλω να γράψεις μια ιστορία έτσι και έτσι”, θα τη γράψει και θα μοιάζει ότι την έγραψα εγώ. Ταυτιζόμαστε απόλυτα στον τρόπο σκέψης και ομολογώ ότι πολλές ιδέες της ξεπερνούν τη φαντασία μου. Γι’ αυτό, αν και το πρώτο μέρος της τριλογίας του “Error 0179” ήταν καθαρά δική μου ιδέα, η μετέπειτα αλλαγή του και οι διαρκείς ανατροπές που προσθέσαμε στην ιστορία με ώθησαν να τη συμπεριλάβω ως συν-σεναριογράφο αναγνωρίζοντας την εξυπνάδα της.
Το συγκεκριμένο σενάριο αυτή τη στιγμή εξετάζεται από μια μεγάλη Αμερικάνικη εταιρεία στο Λος Άντζελες, στην οποία τόλμησα να στείλω mail μετά από τις απανωτές διακρίσεις μου και την αυτοπεποίθηση που είχα αποκτήσει. Χρειάστηκε να υπογράψουμε ειδικό συμφωνητικό για να το διαβάσουν, επειδή τα τελευταία χρόνια έχουν συμβεί πολλά περίεργα εκεί και αρκετές εταιρείες παραγωγής βρέθηκαν να κατηγορούνται με μηνύσεις. Αν το αποδεχτούν θα είναι ένα μεγάλο βήμα και για τους δυο μας, γιατί έχουμε ήδη έτοιμη την τριλογία και ετοιμαζόμαστε για μια νέα τριλογία πάνω στην επαυξημένη πραγματικότητα, ενώ παράλληλα έχουμε θέσει βάσεις για την υλοποίηση σειράς βασισμένης πάνω στη διπλή τριλογία.
Θα ήθελες να μοιραστείς κάτι με το κοινό σου;
Ναι και σας ευχαριστώ γι’ αυτό. Το νέο μου βιβλίο είναι το τελευταίο που βγάζω στην Ελλάδα, γιατί είμαι αυτοεκδότης και δε βρίσκω πως έχει νόημα να παλεύω με την εθελοτυφλία του χώρου. Όλοι οι αυτοεκδότες είναι αποκλεισμένοι από όλα τα γνωστά βραβεία βιβλίων που διοργανώνονται, αλλά και από έγκριτους και αναγνωρισμένους βιβλιοκριτικούς εφημερίδων, web mazines, blogs, ακόμη και από ανεξάρτητους bookreviewers. Απλά δεν υπάρχουμε. Από την άλλη, οι αναγνώστες δεν είναι διατεθειμένοι να “ρισκάρουν” αγοράζοντας αυτοεκδότη συγγραφέα. Για να μιλώ με παραδείγματα και αριθμούς, μέχρι στιγμής το σενάριο από το δεύτερο βιβλίο μου, E.M.O. έχει κερδίσει 16 διακρίσεις σε Αμερική, Ευρώπη, Ασία. Μέχρι και τη Σιγκαπούρη. Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα αυτό θα αποτελούσε τεράστιο boost για το βιβλίο και δε θα προλάβαινα να επανεκδίδω. Εδώ δυστυχώς και δεν ντρέπομαι να το πω, μόνο ελάχιστα πουλήθηκαν. Επίσης, το αναγνωστικό κοινό είναι ελάχιστο για το είδος που γράφω. Πάντοτε ήξερα μέχρι ποιο σημείο με έπαιρνε να προχωρήσω και πότε έπρεπε να αποχωρήσω. Ίσως μιλήσουν κάποιοι για ηττοπάθεια. Αν αυτό τους βολεύει, ας το πουν. Πλέον δεν περιμένω τίποτα.
Θεωρώ πως δε με καλύπτουν άλλο τα στεγανά, οι άγραφοι νόμοι με τις ίντριγκες και τα εγχώρια παιχνίδια. Έχω την ανάγκη να προσπαθήσω να εξερευνήσω τις δυνάμεις μου στο εξωτερικό. Οι διακρίσεις που πήρα από τα σενάρια, ενώ πριν λίγους μήνες ήμουν απελπισμένος και δεν ήξερα καν πως να συμμετάσχω σε ένα φεστιβάλ, πού να τα ανακαλύψω, πώς να τα κατοχυρώσω στην Αμερική και όλη αυτήν τη διαδρομή που ανακάλυψα, με όπλισαν με δύναμη να δοκιμάσω την τύχη μου έξω από τα σύνορά μας, όπου το αναγνωστικό κοινό είναι μεγαλύτερο και κυρίως διψά να ανακαλύψει νέες ανεξάρτητες φωνές. Εκεί, όπου υπάρχουν ευκαιρίες και συνθήκες να αδράξεις την ευκαιρία. Ίσως σπάσω τα μούτρα μου και τσακιστώ. Ίσως όμως και να τα καταφέρω. Θα ήθελα να το μάθω. Αν αποτύχω πάντως, είμαι κατασταλαγμένος ότι μετά θα ασχοληθώ μόνο με σενάρια. Δε θα ξαναεκδώσω βιβλίο εδώ.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία και σας εύχομαι να αυξάνεστε σε αναγνώστες.
******
Βρείτε τα βιβλία του Συγγραφέα εδώ:
Το Καταραμένο βιβλίο- 7 Θανάσιμα Αμαρτήματα
Tags: fantasy , horror , Interview , sci-fi , short stories , The Weird Side Daily , twsd , writer , βιβλία , βιβλίο , Γιάννης Αθανασίου Τοτονίδης , Γιάννης Τοτονίδης , Διηγήματα , σενάρια , σενάριο , σεναριογράφος , Συγγραφέας , Συνέντευξη , τρόμος , φαντασία
Σχόλια και απόψεις.
Η γνώμη σας είναι πάντα καλοδεχούμενη.