“«Φεγγαράκι μου λαμπρό», άρχισε και πάλι να τραγουδάει καθώς άνοιγε το φερμουάρ της βαλίτσας.
«Δεν μου ‘φεξες ποτέ για να περπατώ», έκανε με την ανάσα της να κόβεται.
Έβγαλε πολλά σακουλάκια μέσα από τη βαλίτσα και τα άφησε δίπλα της στο έδαφος. Φως δεν υπήρχε πέρα από το φεγγάρι κι έτσι δεν φαινόταν τι υπήρχε μέσα στο καθένα…”
“Δεν ξέρω για τους ανθρώπους, αλλά για τους αγγέλους, η καλύτερη στιγμή, εκείνη που περιμένουν και πάντα χαίρονται όταν έρχεται, είναι όταν οι προστατευόμενοί τους αναζητούν την παρουσία τους. Όταν τους καλούν…”
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 1
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
