“Κάποια καλοκαιριάτικη νύχτα, ο άντρας της Αϊσέ, που δυσκολευόταν να κοιμηθεί εξαιτίας της ζέστης, άκουσε έντρομος δυο νεκρούς να μιλάνε. Γιατί, μπορεί να μην το ξέρετε ούτε και εσείς, αλλά τις νύχτες οι νεκροί μιλάνε μεταξύ τους με πνιχτές φωνές που βγαίνουν από φαγωμένα στόματα που είναι μπουκωμένα από το χώμα και τα σκουλήκια που στριφογυρίζουν μέσα τους…”
“Συνάντησαν μια συμπλοκή. Μιαν ομάδα ανυπάκουων πολιτών, συγκρούστηκε με τις Δυνάμεις. Το σημείο είχε μετατραπεί, σ’ εμπόλεμη ζώνη. Οδομαχίες, φωτιές και χημικά. Στην προσπάθειά τους να διασχίσουν το σημείο των συμπλοκών, ένα μέλος της ομάδας τους, λιποθύμησε απ’ την έντονη χρήση χημικών. Ένα όχημα της πυροσβεστικής, περνούσε τρέχοντας σε κάποιον απ’ τους πλαϊνούς δρόμους κι οι σειρήνες του έκλαιγαν σα τρελές…”
Ένα δυστοπικό διήγημα της Χαράς Κωστοπούλου.
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 1
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
