Τα παράθυρα ήταν σφαλισμένα εδώ και καιρό. Το αεράκι που έμπαινε όμως από τις σκισμένες χαραμάδες, ήταν αρκετό. Η λευκή, ξεφτισμένη κουρτίνα ανέμιζε ελαφρά σε κάθε φύσημα του ανέμου. Οι κινήσεις της ήταν απαλές κι αθόρυβες. Τίποτα δεν μπορούσε να ταράξει την ησυχία που επικρατούσε στο σπίτι. Οι αχτίδες του ήλιου που ξεγλιστρούσαν μέσα, φώτιζαν […]
Ένας ψυχίατρος δέχεται μία απρόσμενη επίσκεψη. Γίνεται ένας παράλυτος να καταφέρει να περπατήσει;
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.