“Με δόσεις μελαγχολίας, αγωνίας, έντονου δράματος σε ορισμένες σκηνές και ερωτικού συναισθήματος, ο Τριφώ χαρίζει μία ταινία που αναδεικνύει το μεγαλείο του έρωτα, ο οποίος μπορεί να φτάσει στο έγκλημα και να διαπεράσει όλη σου την ύπαρξη.”
“Ήτανε ένα βροχερό απόγευμα του Μάρτη, τότε που η κόρη του κυρ Ανέστη του ξυλοκόπου γύρισε σπίτι της με μία αστραπή στο μάτι, φεγγοβόλα και ναζιάρικη, σαν το δειλό χαμόγελο του ήλιου μέσα από τα χειμωνιάτικα σύννεφα. Χαμογελούσε η Μάρθα και ζωντάνευε το γκρίζο, πεπλοφορεμένο χωριό της Λεπενίτσας…” Γράφει η ταλαντούχα συγγραφέας Ιωάννα Τσιάκαλου.
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 1
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
