”Βρέθηκα κοντά σε εκείνα τα μέρη, τα αποκαλούμενα «Πατημένα». Μου είχαν πει πως κρατούσαν αυτό το όνομα από τότε που τα πάτησαν τα ξωτικά. Έκτοτε, κανένας λογικός άνθρωπος δεν πλησίαζε. Φήμες έλεγαν πως τα βράδια έβγαιναν από τα δάση γαλάζιες πύρινες γλώσσες, οι κεραυνοί έβγαζαν πόδια και περπατούσαν στις κορυφές των δέντρων, ενώ μυστήριες μουσικές και χαρούμενες φωνές γλεντιού αντηχούσαν από άκρη σε άκρη.”
“Το νεαρό αγόρι είχε αλλάξει απότομα όψη. Τα μάτια του γυάλισαν κάτω από το φως του φεγγαριού καθώς το γαλανό τους χρώμα είχε απότομα μετατραπεί σε δυο γυάλες γεμάτες αίμα. Οι κόρες των ματιών του μίκρυναν απότομα και μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα εξαφανίστηκαν…”
Διαβάστε στον παρακάτω σύνδεσμο ένα ανατριχιαστικό διήγημα από τη Σοφία Σιμέλα Θωίδη.
ΣΕΛΙΔΑ 1 / 1
Ενημερωθείτε για τα νέα μας πρώτοι, απευθείας από το email σας.
